231
jamoaviy, maqsadga muvofiq, texnologik o‘zaro ta'sir sifatida namoyon bo‘lishini
ifodalaydi.
Ta'lim texnologiyasi
tahsil oluvchilar faoliyatini samarali, muvaffaqiyatli
tashkil etishga yo‘naltirilgan bo‘lib, u talabalarning shaxsiy va pedagog bilan
birgalikdagi faoliyatlarini inobatga olgan holda, o‘quv materiallarini mustaqil
o‘zlashtirishlari uchun zarur sharoitlarni yaratishga xizmat qiladi.
XX asrning 50-yillarida ta'lim jarayonida texnik vositalarni qo‘llash “ta'lim
texnologiyasi” yo‘nalishini belgilab beruvchi omil deya e'tirof etildi, asosiy e'tibor
auditoriyanikengaytirish texnik vositalardan foydalanish evaziga amalga
oshirilishi, texnik vositalarning imkoniyatlarini yanada takomillashtirish, ularning
axborot sig‘imini kengaytirish, axborotlarni uzatish xizmatini sifatli tashkil etish,
ta'lim olishni individuallashtirish kabi masalalarga qaratildi. Bu borada olib
borilgan tadqiqotlarning ob'ekti, tayanch nuqtasi sifatida texnik vositalar
imkoniyatlari, ularni takomillashtirish jarayoni qabul qilindi, shuningdek, o‘quv
jarayonini “texnologiyalashtirish”ning tashkiliy jihatlarini o‘rganishga alohida
urg‘u berildi. 60-yillarning boshlarida ta'limni dasturlash asosida ta'lim jarayonini
tashkil etish “texnologiya” tushunchasining mohiyatini ochib beruvchi omil
sifatida ko‘rila boshlandi.
Ta'lim jarayonini texnologiyalashtirish nazariyasiningshakllanishi uzoq
muddatli vaqt oralig‘ida kechdi. Qator mamlakatlar – AQSh, Angliya, Yaponiya,
Italiyada ta'lim texnologiyasi va uning muammolarini tadqiq etishga alohida e'tibor
qaratildi. Ta'lim texnologiyasi muammolarini tadqiq etuvchi tashkilotlar tuzildi,
maxsus jurnallar (“Ta'lim texnologiyasi– 1961 yil, AQSh; 1970 yil, Angliya; 1965
yil, Yaponiya; 1971 yil, Italiya;
“Ta'lim texnologiyasi va dasturli ta'lim” – 1964 yil, Angliya; “Ta'lim
texnologiyasi sohasidagi tadqiqotlar” – 1965 yil, Yaponiya) nashr etildi.
Dostları ilə paylaş: