bilan toshdan yasalgan
temir darvoza tepasiga
shahami himoya qilish uchun yopiq burchakli
burjlar bilan shinakli devorlar ishlatishgan ekan.
Qal’a ichida ikki ming afsungar, hiylagarlar joy-
lashgan bolib, ming qari3dan hech kim darvoza-
ga
yaqin kelolmas, agar o‘sha tomonga qadam
qo^sa, oyogl sustlashib yurolmay qolar, ot bilan
bormoqchi bolsa, tovoni ко‘chib tushar, shu joyda
ketolmay qolib ketar ekan.
Sipohlar bular haqida eshitganlarini Iskandarga
birma-bir so'zlab berdilar. Shoh ularning gaplariga
parvo qilmay, Arastuni olib o‘sha
tomon ravona
boldi. Ishonmay, uzoqdan kuzatdi-da: «Bu Kash
mir ahlining afsuni bolsa kerak, nima qilib bolsa
ham shahar devorlari va burjlarini buzib tashlash
lozim», - dedi. Keyin sipohlarini olib kelib shahar
devori atrofiga tushirdi, ziyoni bolmasmikan deb
yurgizib ham ko'rdi. Ko‘ngli
xotirjam bolgach,
huzuridagi 500 olimdan o'ntasini chaqirib, Fa-
lotun, Arastu, Balinos, Arashmidus, Shaminos,
Qilinmun, Volis, Farfurnus, Suqrot, Hurmus
kabilarni chorlab: «Bu
Kashmir elining afsuni,
unga qanday tadbir qilamiz?» - deb so'ragan edi,
ular maslahatlashib: «G‘am yemang, buning ishi
biz uchun oson, shoh iqbolini Tangri yarlaqasin.
Bu
nayranglarga shikast yetkazib, barini past
qilganimiz bolsin. Ikki-uch kun muhlat berilsa,
ularning sehrini boshdan oyoq buzib tashlaymiz»,
- deyishdi. Iskandar ularning so'zlaridan xursand
bolib, ish boshlashga ruxsat berdi, Olimlar shohni
duo qilib, ishga kirishib ketishdi.
Ular
ishga kirishib, necha ko‘ra-yu damlar-
ni qizitishib, awal turli metallar: temir, polat,
Dostları ilə paylaş: