14
«Davlat va huquq asoslari» fanida turli huquq tizimlarini ularning
o‘xshashligiga qarab yagona «huquqiy oila»ga birlashtirish qabul qilingan.
Roman-german yoki kontinental «huquqiy oila»
(Germaniya,
Fran-
siya, Ispaniya, Italiya va boshqalar) sudlarning qonun yaratish huquqini tan
olmaydi. U sudlarning qonun chiqaruvchiga aylanishiga qarshi. Shuning
uchun asosiy huquq manbayi
sifatida u faqat qonunni, konstitutsiyaga va
qonunga asosan qabul qilingan boshqa me’yoriy-huquqiy hujjatlarnigina
e’tirof etadi.
Ingliz-Amerika «huquqiy oilasi» yoki «umumiy huquq» tizimi
(AQSh, Kanada, Avstriya, Britaniya hamdo‘stligi
mamlakatlari va boshqa-
lar) kontinental «huquqiy oila»dan farq qilib, asosiy huquq manbayi sifatida
qonunni emas, balki sud pretsedentini, ya’ni sud qarorida mavjud bо‘lgan
qoidani e’tirof etadi.
Diniy-an’anaviy «huquqiy oila»
(Yaponiya, Hindiston, Xitoy va hokazo)
asosiy huquq manbayi sifatida diniy qoidalarni e’tirof etadi.
Garchi ushbu «huquqiy oilalar»
bir holda faqat qonunlarga, boshqa hol-
da — pretsedentlarga, ya’ni sud qarorlariga, uchinchi
holda diniy-huquqiy
me’yorlarga asoslansa-da, hayot ularga nisbatan shunday talablarni qo‘yadiki,
ularni e’tiborsiz qoldirib bo‘lmaydi. Shuning uchun «huquqiy oilalar» qonun-
larini sud pretsedenti qoidalari bilan, diniy-huquqiy me’yorlarni
esa qonun
va kodekslar bilan ancha moslashuvchan holda biriktiradi. Mazkur hodisalar
davlat qonunlarni yaratar ekan, hayot talablari bilan hisoblashishga majburli-
gi va shartligini isbotlaydi.
Наr qanday jamiyatda va davlatda huquq tizimi obyektiv ravishda yaratila-
di, zero, birorta qonun chiqaruvchi buni shaxsiy xohishi va ixtiyori bilan amal-
ga oshira olmaydi. Bunday o‘zboshimchalikni hayotning o‘zi rad etadi.
Huquq kishilar foydasi uchun xizmat qilishga da’vat etilgani sababli, uning
tizimi qonun tomonidan hayotda haqiqatda mavjud bo‘lgan
ijtimoiy muno-
sabatlarga bog‘liq holda quriladi.
Qo‘llanilayotgan huquq normalari ommaviy tartibga, ya’ni mazkur
huquqiy tizimning umumiy prinsiplariga zid kelgan ba’zi hollarda xalqaro
huquqni qo‘llash cheklanadi. Bu qoida ommaviy tartib haqidagi qo‘shimcha
shart deb nomlanadi.
15
Tashqi savdo bitimlaridan (masalan, xorijiy
element bilan oldi-sotdi
shartnomasidan) kelib chiqadigan majburiyatlarni yanada samarali ijro etish
uchun xorijiy jismoniy va yuridik shaxslar — bunday shartnomalar tomonlari-
ning huquqiy maqomini aniqlash zarurati vujudga keladi. Ularga nisbatan odat-
da quyidagi tartib turlari qo‘llaniladi:
—
milliy tartib, bunda xorijiy yuridik va jismoniy shaxslarning huquqiy
maqomi o‘z fuqarolari va yuridik shaxslari maqomiga tenglashtiriladi;
—
eng katta qulaylik tug‘dirish tartibi, bunda qonunlar orqali turli xorijiy
davlatlar rezidentlarining huquqiy holati uchun o‘xshash huquqiy holat
belgilanadi.
Dostları ilə paylaş: