Dilmurod Quronov. Adabiyot nazariyasi asoslari (2018)
bilish ehtiyoji bilan
o‘zni ifodalash ehtiyoji bir-biriga bog‘liq
holda namoyon boladi. Negaki, san’atkor uchun o‘zi ba-
diiy idrok etolgan haqiqatni o‘rtoqlashish ham, qalbini jun-
bishga keltirgan his-tuyg‘ularni anglash ham zaruratdir.
Yuqorida misol qilib keltirilgan har ikki asarda ham bir
narsaning mohiyati boshqa narsa orqali anglanayoiganiga
shohid bo'layotirmiz. Har ikki ijodkor - Oybek ham, A.Qah-
hor ham o'zlarini o‘ylatgan muammolarni anglash uchun
hayotga aynan taqlid qilgani, hayotdan nusxa ko‘chirgani
yo‘q. Zéro, bir narsaning mohiyatini ikkinchi narsada ko‘rish
uchun aqlning o‘zi kamlik qiladi, buning uchun ijodkorda,
avvalo, san’aikorona nigoh, san’atkorga xos «qalb ko'zi»
bo‘lishi lozim. Ya’ni adabiyotdagi bilish fandagidek ratsio-
nal bilishgina emas, unda aql bilan barobar his, sezgi (in-
tuitsiya) kabi unsurlar ishtiroki ham kattadir (shuning uchun
aqlii odamlarning bari ham san’atkor bo'lavermaydi, bo'lol-
maydi). Sirasi, atrofdagi narsa-hodisalarda ayricha hikmat
ko'rishga qobil kuzatuvchan, zukko kishilar ham oz emas.
Biroq ularning hammasini ham san’atkor demaymiz, nari
borsa «shoirtabiat», «zukko» deya ta’riflaymiz. Ulardan
farqli o'Iaroq, san’atkor narsaning mohiyatini ochuvchi bosh
qa narsani ko'ribgina qolmaydi, uni o'zining tuyg‘u-fikrlarini
ifodalashga muvofiq tarzda qayta yaratadi (odatga ko‘ra, bu
«tasvirlaydi» degan mohiyatga nomuvofiq so‘z bilan atala-
di) va mana shu qayta yaratish jarayoni IJODdir. Ruhning
alohida va betakror holati bolmish ijod onlarida san’atkorga
o‘zi izlagan mohiyat ayon bo‘ladi, ya’ni bilish ehtiyoji ham,
ifodalash ehtiyoji ham ijod jarayonida qondiriladi.
Modomiki badiiy ijod bilishga qaratilgan jarayon ekan,
demak, badiiy adabiyot ham ongga aloqador hodisadir.
Faqat bunda bilishning san’atga xos yo'lidan boriladi -
adabiyot badiiy obraz vositasida fikrlaydi va ifodalaydi.
Shunga binoan, adabiyot ikkiyoqlama hodisa, u san’atga
ham, ijtimoiy ongga ham birdek aloqadordir.
40
www.ziyouz.com kutubxonasi