Roman arxitekturasi snakllari xilma-ximgi bilan ajralib turadi. Unda
g'arbiy Yevropaning turli hududlarida yuzaga kelgan juda ko'p
yo'nalishlar mavjud.
XII
asrning ikkinchi yarmi va
XIII
asrlarda shaharlarda savdo-sotiq
va hunarmandchilikning rivojlanishi g'arbiy Yevropa arxitekturisining
eng yuqori cho'qqilarga chiqishiga olib kelgan. Qurilish ishlari
monastrlarning qaramog'idan ketib, haqiqiy quruvchi proffessionlarning
ixtiyoriga
o'tgan.
Bu
davrlarda
quruvchilar
konstruksiyalarni
yengillashtiruvchi va qurilish materiallarini
iqtisod qiluvchi yangi
qurilish usullarini qidira boshlaganlar. O'tgan davrdagidek, Gotika
arxitekturasining rivojlanishida Fransiya arxitekturasi maktablari yana
yetakchi o'rinlarda qolgan. Qurilish usullari va konstruksiyalar Bu
davrning
eng
katta
texnik
yutuqlaridan
biri
bo‘lib
gotika
ibodatxonalarining konstruksiyalaridir
.
Gotika
arxitekturasi ustalari
Roman arxitekturasi yutuqlarini rivojlantirib, sifat jihatidan yangi kark
assistemasini yaratganlar. Bu sistema binolarining devorlari va umuman
o'zini ancha yengil bo'lishiga olib kelgan.
Gotika karkasining asosiy elementlari bu gumbazning arka
qovurg'alari — nervyuralar, gumbazning vertikal tayanchlari (tashqariga
chiqarilgan) kontrofoslar va qiya elementlar – ark butanlaradir.
Gotika arxitekturasining eng ko'zga ko'ringan.
Parij xudo onasi
sobori bo'lib, buning qurilishi ll63-yilda boshlanib XIV asrning
o'rtalarida tugallangan
Hashamatli besh nefli soborning uzunligi 129m,
nefning balandligi 32,5 m, minoralarning balandligi esa 69 m ni tashkil
etadi.
Gotika uslubi XIII asrga kelib o'zining eng rivojlangan davriga
o'tgan. Bunga misol qilib Reyms soborini ko'rsatish mumkin
.
Qo‘llaniladigan ta‘lim texnologiyalari: dialogik yondoshuv, muammoli
ta‘lim, munozara, o‘z-o‘zini nazorat.