|
Mübariz Yusifov
«İskəndəmamə» («Şərəfnamə») əsərində N ü srətə d d in
Əbu Bəkr padşah tərif edilir, onun şəni ucalara qaldırılır:
Meydanda açdığı hünərlər ki var
Nə Rüstəm görməmiş, nə İsfəndiyar.
Bəxtiyar bir həyat başladı yerdə
Bu günəş anadan doğan şəhərdə
Altında ağ atı keçsə hər yerdən
Ayağı dəydiyi yer olur gülşən.
Hər yeni nemətdən dağıdır xalqa
Neməti çay kimi axıdır xalqa.
İ, I, 2004, 48-49.
Daha sonra isə sətiraltı mənada şahda ədalət olmadığını
göstərir, ona öyüd-nəsihətli sözlərini, fikir və düşüncələrini
çatdırır:
Sənə bu şahlığı bəxş edən kimsə
Vermişdir ürəyin nə istəmişsə
Şahlıq et, verilmiş sənə ölkələr
Kömək ol, xalqlara ədalət göstər
Çibin qanadını qırmasın tərlan
Fil də qanşqaya verməsin ziyan
Allaha min şükür, min şükür, əlbət,
Şahda yazdığımdan çoxdur ədalət
İ, I, 2004, 52.
Nizami ictimai fikir azadlığını təkcə öz dilindən yox,
həm də xalqın aşağı təbəqəsindən olan insanlann obrazlaş-
dmlmış nümayəndələrinin dilindən də bəyan edilir. Məsələn,
Bəhramla çobanın əhvalatı, vəzir Rast Rövşənin zindana
saldırdığı sadə adamların həqiqəti çatdırması əhvalatı buna
canlı nümunədir. Nizami bu əhvalatları bədiiləşdirməklə
68
Dostları ilə paylaş: | 
