www.ziyouz.com
kutubxonasi
409
Su tashviridin jismi betob edi,
Salomat mizojida noyob edi.
Xayolig‘a keldiki – ketmak kerak,
Bu foniy jahon tarkin etmak kerak,
Qilib yelga irsol o‘z dinini,
Tuzub mamlakat zabtu oyinini.
Burunroqki, bo‘lg‘ay ishi iztiror,
Muluki tavoyifqa berdi qaror.
Aningdekki, tuzgan kibi ul muluk,
Qilib yeti yuz yilgacha bir suluk
Ki, ul mulk alarg‘a qolib necha pusht,
Chiqormay alardin sipehri durusht.
Chu ul fikrdin xotirin tindurub,
Kecha-kunduz orom tutmay yurub.
Takovar surub za’fliq tan bila,
Nihon jismi zorig‘a shevan bila.
Qila olmayin kimsa hampoyliq,
Ul aylar edi dashtpaymoyliq.
Tamuz o‘tidin erdi olamg‘a jo‘sh,
Suvlar aylabon qaynamoqtin xurush.
Quyosh tobidin yer aningdek qiziq,
Ki, bittab’ aylab havoni isiq.
Isiq fartidin yer yuzi o‘rtonib,
Kishiga oyoq yerga yetgach – yonib.
Surarga Skandar samandin ravon,
Isiq ayladi jismini notavon.
Mizojining anglabki somoni yo‘q,
Bilibkim, yurumakning imkoni yo‘q.
Turub tushti tafsanda qumloq uza,
Qilib yeldin ohang tufroq uza.
Marazdinki bor erdi jismida tob,
Mizojig‘a solmish edi iztirob.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
410
To‘sholguncha yer – quvvati qolmadi,
Bo‘lub za’fi g‘olib – tura olmadi.
Tushub erdi bir ko‘ha, ochti ani,
Uzoldi hamul ko‘ha uzra tani.
Chu behad qizimish edi ul yobon,
Birov qildi qolqon bila soyabon.
Magar aylagon ul sipahdorliq,
Qilib erdi qolqonni zarkorliq.
O‘qub erdi shah tole’ ahkomida
Ki, oning hayotining anjomida:
Temurdin yer, oltundin o‘lg‘ay samo,
Anga bo‘lg‘ach ul iki suratnamo
Ki, arzi temur, charxi oltun erur,
Yaqin bildikim, ish digargun erur.
Ko‘zidin to‘kub ashk qayg‘u bila,
Ilik yuvdi jonidin ul su(v) bila.
Ketur soqiyo bodau, qo‘y nizo’,
To‘lo tut manga sog‘ari alvido’.
Dame mug‘tanam angla mayxonani
Ki, to‘ldurg‘usi charx paymonani.
Mug‘anniy, chekib nag‘ma, qil bizni shod,
Kerak bo‘lsa ul nag‘mai xayrbod.
Agar munglug‘ istar esang anda bayt,
Navoiyning oshufta nazmidin ayt!
Navoiy, topib soqiyi mohvash,
Yonida aning mutribi nag‘makash.
Bo‘lub mast, yod etma ogohliq,
Agar istar ersang dame shohliq.
LXXVII
Jahon bazmi soqiylari hayosizlig‘idakim, umr sog‘arig‘a ajal zahri quyarda g‘ofil bila ogoh aro
tafovut ko‘rmaslar va umr bog‘i so’ilari vafosizlig‘idakim, hayot shoxini ajal tig‘i bila qat’ etarda
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: |