Farsı
yenidən dövlətimizin tərkibinə qatmışdı. Cahanşah 1458-ci ildə Tey-
murilərə qarşı savaşa başlayaraq bu nəhəng imperatorluğun paytaxt şəhəri olan
Heratı
ələ keçirmişdi. 1459-cu ildə Teymuri hökmdarı Əbu Səidin xahişi ilə
tutulan torpaqların bir hissəsinin, o cümlədən Heratın müəyyən təzminat
əvəzinə geri qaytarılmasını nəzərdə tutan Herat müqaviləsi imzalanmışdı. Lakin
Əbu Səid bu müqavilənin şərtlərinə əməl etməmişdi. Cahanşah Azərbaycanda
və İraqda oğlanlarının qiyam qaldırması xəbərini alaraq geri qayıtmağa məcbur
olmuşdu. Onun xarici siyasətində Teymurilər və Şirvanşahlıqla yanaşı,
Osmanlı dövləti
ilə münasibətlər də mühüm yer tuturdu.
Cahanşahm Teymurilərlə və o zaman Diyarbəkr hakimi olan Uzun
Həsənlə düşmən münasibətdə olması Azərbaycanla Osmanlı dövləti arasında
münasibətlərin daha da yaxşılaşmasına təkan verirdi. Osmanlı sultanı
II
Mehmet
Macanstamn fəth olunduğunu
dost Azərbaycan dövlətinin başçısı
Cahanşaha
böyük sevinclə xəbər vermişdi. Cahanşah isə Farsı, Əcəm İraqını
ələ keçirməsi və Ərəb İraqında Bağdadı və digər qala və şəhərləri bir neçə
gündə fəth etməsi, “Cığatay” tayfasının (Teymurilərin) toxumunun o diyardan
kənar edilməsi münasibəti ilə II Mehmet Fatehə (1451 - 1481) məktub
göndərmişdi. Sultan Fateh isə cavab məktubunda
Azərbaycan hökmdarını
bu
qələbə münasibəti ilə təbrik etmişdi. Ümumi mənafe və eyni düşmənlərə qarşı
birləşmək zərurəti bu iki dövlət arasında münasibətləri o dərəcədə yüksək
səviyyəyə qaldırmışdı ki,
II Mehmet
Cahanşaha məktublarında ona “həzrəti
ata” - deyə müraciət edirdi. II Mehmetin 1453-cü ildə
İstanbulun fəthi
münasibətilə Cahanşaha göndərdiyi məktubda bu şəhərin “İslam dininin
Dostları ilə paylaş: 
