fenol birikmalarini to’planishi bilan bog’liq. Vaqt o’tishi bilan fenollar oksidlanib, linonga
aylanadilar. Ulardan qutulish maqsdida ozuqa muhitiga antioksidantlar qo’shiladi.
Kallus to’qimalar amorf bo’lib, ma’lum bir anatomik
tuzilishga ega eamslar, ammo kelib –
chiqishi va o’stirish sharoitiga qarab, har xil konsistensiyaga (suyuq - quyuq va x.) ega bo’ladilar:
¾
Birinchi
– uvalanib ketadigan po’k xolatda kichik agregatlarga engil maydalanib
ketadigan, kuchli suvlangan hujayralar
;
¾
Ikkinchi –
o’rta zichli yaxshi namoyon bo’lib turadigan meristemali o’choqlar
;
¾
Uchinchi –
zich xolatda, unda kambiy (o’simlik po’tlog’i tagidagi bo’linuvchan
hujayralar) elementlari va o’tkazuvchi tizim tabaqalashgan (differensiasiya) holatda
uchraydi
.
O’simlik hujayrasini tabasizlanishi va uni kallusga aylaniishi uchun shart bo’lgan sharoit-bu
ozuqa muhiti tarkibida ikki fitogormonlarni ya’ni auksinlar va sitokininlarni bo’lishidir. Auksinlar
hujayralarni tabaqasizlanishini (dedifferensirovka) chaqirsa ularni bo’linishiga
tayyorlaydi,
sitokininlar tabaqasizlangan hujayralarni bo’linishiga (troliforsiya) olib keladi. Agar tarkibida
gormon saqlamagan ozuqa muhitiga poya, barg yoki ildizni bir qismini tiqib qo’yilsa,
hujayralarni
bo’linishi amalga oshmaydi va kallus to’qima hosil bo’lmaydi. Bu tabaqalashgan hujayralarni
bo’linaolmasligi bilan bog’liqdir (3.1-rasm).
3.1-rasm.
Turli xil eksplantlardan kallus
to’qimasi kultura-larini olish:
Har bir hujayra o’sishni uch bosqichda o’tadi:
¾
Dostları ilə paylaş: