edi, yoki kelajakda h am m a narsa ajoyib b o ‘ladi,
deb gapiravergan bilan
hech narsaga erishib b o ‘lmaydi. Inson o ‘z zam onasi im koniyatlaridan
foydalanib, ham o ‘zini, ham zamonasini go‘zal qilishga intilm og‘i lozim.
Shu bois «M ahbub ul-qulub»ni yakunlar ekan, uning so‘nggi sahifalarida
buyuk m utafakkir shunday deydi:
« 0 ‘tgan ro ‘zgor adam dir. K elm agondin so‘z aytqon ahli nadam dir
va hoi mug‘tanam dir. Bir turk bu m a’nida debdurkim: «Dam bu damdir».
Bayt:
Moziyu mustaqbal ahvolin takaUum ayla kam,
Ne uchunkim, dam bu damdir, dam bu damdir, dam bu dam»1.
Xulosa qilib shuni aytishim iz m um kinki, Navoiy asarlaridagi axloqqa
doir fikrlar xoh am aliy axloqqa, xoh axloq nazariyasiga taalluqli b o ‘lsin,
ular ulkan bir davr axloqiy qarashlarining kvintessensiyasi sifatida doim o
tadqiq va tatbiqqa loyiqdir.
Alisher Navoiyning ustozi, naqshbandiya tariqati
piri murshidi buyuk
tojik shoiri Abdurahmon Jomiy (1414—1492) axloqiy qarashlari ham diqqatga
sazovor. Uning «Bahoriston» pandnomasi va «Haft avrang» (Yetti taxt)
turkum idagi dostonlarida o ‘sha davr axloqiy m uam m olari bilan birga
axloqshunoslikning qadim iy-an’anaviy masalalari ham o ‘rtaga tashlanadi.
Jom iyning «B ahoriston»i Shayx Sa’diyning «Guliston» asari yo‘lida
yozilgan p an d n o m a b o ‘lib, u n d a axloqiy tu sh un chalar,
tam oy illar,
m e ’yorlar h am da ular orasidagi bog‘liqliklar, qiziqarli hikoyatlarda va
shu hikoyatlardan chiqarilgan she’riy xulosalarda ifoda topgan. M isol
tariqasida quyidagi hikoyatni keltirish m um kin.
«Yusuf ibn H usayn Roziy:
—
H am m a yaxshiliklar bir uyda, uning kaliti tavoze va kam tarinlikdir,
ham m a
yom onliklar boshqa b ir uyda, uning kaliti m anm anlikdir, —
d e r edi».
U nda kam tarinlik va m anm anlik juftlik axloqiy m e’yori axloq ilmidagi
keng qam rovli juftlik tu sh u n ch a b o ‘lm ish yaxshilik va yom onlikning
kaliti
sifatida talqin etiladi; odobning doimiy tarzda buzilishi oxir-oqibat
axloqsizlikka olib kelishi ham nasriy, ham nazm iy shaklda chiroyli
qilib berilgan:
Dostları ilə paylaş: