103
YERĠDĠ
Çərşənbə günündə, xas axşamında,
Sallandı qarşımdan sona yeridi.
Başını oynatdı, gözüylə güldü,
Bir ox vurdu, şirin cana yeridi.
Gərdəni minadır, əndamı nazik,
İncə barmaqlarda qızıldan üzük,
Boynunda həmayil, qolda bilərzik,
Guşunda guşvara, tana yeridi.
Təəcüb eylədim, bu necə candı,
Belə bəşər olmaz, alah, amandı!
Huridi, mələkdi, yoxsa qılmandı,
Soalar səfində sona yeridi.
Quba qaz yerişli, maral baxışlı,
İnnabı dodaqlı, mirvari dişli,
Ucu güləbatın, xurmayı saçlı,
Telində şirmayı şana yeridi.
Yoxdur gözəlliyə qüsur, bəhana,
Camalın şöləsi düşüb cahana,
Hüseyni eylədi dəli-divana,
Məcnun kimi biyabana yeridi.
|
