Seçmə aşıq şeirləri
96
ĠSMĠ PÜNHAN,
NEÇĠN BELƏ SINIQSAN?
İsmi pünhan, neçin belə sınıqsan?
Zülflərin görürəm şanadan qalmış.
Sən allah, bu qədər çəkmə yanıq sən,
Tək cana nügbarsan anadan qalmış.
Tanrı qədərinə səbr eylə, dildar,
Növbətdir hərlənir, hamıya, bil, var.
Birində görünən iş deyil, dilbər,
Zülm də ta əzəl binadan qalmış.
Dost-düşmən içində gəzmə pozuq sən,
Dağlama ciyərim sızıq-sızıq sən.
Topla ver Cüməyə dərdin, yazıqsan,
Əziz yadigarsan sonadan qalmış.
97
AĞDABANLI QURBAN
(Qurban MəĢədi Məmmədalı oğlu – 1859 -1935)
GETMƏ
Gözəllər karvanı yola düzüldü,
Kəpəzin kəkliyi, maralı, getmə.
Gözlərin süzüldü, canım üzüldü,
Qoyub məni dərdli, yaralı, getmə...
Bir dərd ürəyimdə var, üzdü canım,
Bir də qəsd eylədi yar üzdü canım.
Bülbüləm gül üstə xar üzdü canım,
Bir qönçəsən səni xar alı, getmə.
Qurbanam dərd qoydun azarım üstə,
Bir də güzar eylə güzarım üstə.
Mən öləndə bir gəl məzarım üstə
Sən Allah, yar, ötüb aralı getmə.
|