Rütubət və temperaturun taxıl kütləsinin mikroorqanizmlərinə təsiri.
Mühitin rütubəti mikroorqanizmlər üçün vacib şərtdir. Yığım zamanı bir
qayda olaraq müxtəlif rütubətli taxıl alınır (7%-dən 30%-ə qədər və daha çox).
Təzə yığılmış taxılda rütubətin belə kəskin dəyişməsi yığım şəraitindən,
qıçada, sünbüldəki ayrı-ayrı dənlərin rütubətinin müxtəlifliyindən, həmçinin alaq
qatışıqlarının olmasından asılıdır. Yığım zamanı taxılın nəmliyi sünbülün ayrı-ayrı
sahələrində paxlanın qıça yaxud qınında geniş həddə dəyişə bilər. Üzvi mənşəli
alaq qatışıqları və müxtəlif bitki qalıqları – yüksək nəmliyə malik ola bilər (60%-ə
qədər və daha çox). Əgər taxıl kütləsi vaxtında qatışıqlardan təmizlənməsə, onda
bu rütubət çox tezliklə əsas taxıla keçər. Yüksək rütubət həmçinin xırda, xüsusilə
cılız və əzilmiş dənlərdə olur. Hətta bir dəndə nəmlik bərabər paylanmır. Dənin
rüşeymi hiqroskopik olduğu üçün su ilə daha zəngin olur.
Müəyyən olunmuşdur ki, dəndə mikroorqanizmlərin inkişafı yalnız onda
sərbəst suyun olduğu zaman mövcuddur. Birləşmiş sudan mikroorqanizmlər istifadə
edə bilmir. Birləşmiş su elə suya deyilir ki, dənin hidrofil kolloidləri: zülallar,
nişasta ilə kimyəvi və fiziki birləşmiş olur. Buğda dənində birləşmiş su orta hesabla
14% olur.
Rütubətlik yüksələn zaman dəndə damcı şəklində sərbəst su əmələ gəlir ki,
bundan mikroorqanizmlər həyat fəaliyyəti prosesində istifadə edirlər.
Dən kütləsində rast olunan mikroorqanizmləri rütubətə tələbatlarına görə
adətən üç qrupa bölürlər: hidrofitlər, mezofitlər və kserofitlər. Rütubətin mühitdə
olmasına ən az tələbkar göbələklər – kserofitlərdir.
Taxılın rütubəti ətrafdakı havanın nisbi rütubəti ilə qarşılıqlı əlaqədə olur.
Taxılın və toxumun rütubəti havanın nisbi rütubətinin 80-100% həddində kəskin
qalxır. Havanın nisbi rütubəti 70% olduğu zaman taxıl bitkilərinin dənində
rütubətlik 14,5%, 75%-də 15-16%-ə uyğun olur, 80-100% rütubətlikdə 32-36%-ə
çatır.
168
Havanın nisbi rütubətinin taxılın rütubətliyinə təsiri yalnız saxlanma zamanı
deyil, həm də tarlada onun yetişməsi və daşınması zamanı da müşahidə edilir.
Bununla əlaqədar taxıl kütləsində baş verəcək rütubət dəyişkənliyi, bu və ya
digər mikroorqanizmin qrupları – hidrofitlər, mezofitlər yaxud kserofitlərin inkişafı
üçün şərait yarada bilər.
Taxılda rütubətliyin artması birinci növbədə bəzi kif göbələklərinin –
kserofitlərin, sonra isə mezofitlərin fəal inkişafı üçün şərait yaradır. Taxıl
kütləsində rast olunan tipik kserofitlərə, Aspergellus cinsinin nümayəndələri,
mezofitlərə isə Penicillium və Mucor cinslərinin nümayəndələri aiddir.
Kif göbələkləri – kserofitlərin inkişafı və sərbəst suyun meydana çıxması
üçün mümkün olan rütubətliyin aşağı həddi, taxıl kütləsinin «kritik» rütubətliyinə
təxminən uyğun gəlir.
Müxtəlif taxıl bitkilərinin kritik rütubətliyi müxtəlif olub, toxumun kimyəvi
tərkibindən və anatomik quruluş xüsusiyyətindən asılıdır. Belə ki, buğda toxumunda
göbələklər – kserofitlər 14,5% rütubətlikdə, qarğıdalı toxumunda – 13,5-14%-də,
darıda – 12,0-13,0%-də, günəbaxanda – 6,0-10,0%-də (yağın miqdarından asılı
olaraq) inkişafa başlayır.
Taxılın və toxumun saxlanma təcrübəsində qeyd olunur ki, bəzi kif
göbələkləri nəinki onun kritik, həm də kritik rütubətliyindən xeyli aşağıda da
inkişaf edə bilər. Bu göbələklər rütubətlik çatışmadıqda zəif inkişaf edir və az fəal
olur, zəif kiflənmə prosesi gedir. Nəticədə göbələk inkişaf etdikcə tədricən nüvənin
tərkibi dəyişir, mübadilənin zəhərli məhsulları ifraz olunur, bu da dənin
cücərməsinə mənfi təsir göstərir. Belə kiflənmədən qorunmaq üçün, yığımdan
sonra dərhal rütubətliyin kritik vəziyyətindən aşağı qədər qurudulmalıdır. Əsasən
havası qızdırılmış aktiv vintilyasiyalı qurutma məsləhət görülür. Taxıl partiyasının
uzun müddət saxlanmaya boşaldılmasına «quruluq» tələbini təmin edənlərə icazə
verilir (buğda və çovdar üçün rütubətlik 14,0% yuxarı olmaması). Rütubətliyi
15%-dən çox olan taxılın aşağı temperaturda yalnız qısa müddətdə saxlanmasına
icazə verilir.
169
Mühiti temperaturu mikroorqanizmlərin intensiv inkişafını müəyyən edən
mühüm amillərdən biridir. Taxıl kütləsindəki mikrobiotanın həyat fəaliyyəti ətraf
mühitin temperaturundan da asılıdır.
Məlumdur ki, bütün mikroorqanizmlər temperatur şəraitində inkişaf
münasibətinə görə psixrofillərə, mezofillərə və termofillərə bölünür.
Taxıl kütləsində rast olunan bakteriya və kif göbələklərinin əksəriyyətini
mezofill qruplara aid etmək olar. Belə ki, onların inkişafının optimal temperaturu
25-30C həddində olur. Termofil bakteriyalara yalnız taxılın öz-özündən qızışma
prosesinin axırıncı mərhələsində, temperatur 50-60C qalxdıqda müşahidə olunur.
Temperatur aşağı düşdükdə (10C aşağı) əksər mikroorqanizmlər öz
inkişaflarını dayandırır, lakin onlardan çoxu hətta 0C aşağı temperatur zamanı da
həyat qabiliyyətini saxlayır.
Taxıl kütləsinin dondurulmasında çox zaman mikroorqanizmlərin inkişafı
dayanır, lakin onların ölümünə səbəb olmur. Aşağı temperatura kif göbələklərini bəzi
növləri davamlıdır və onlar arasında hətta mənfi temperaturda inkişaf etmək
qabiliyyətinə malik olanlar da var. Bununla əlaqədar olaraq rütubətli taxılı uzun
müddət saxladıqda, o daimi aşağı temperaturda saxlamaq lazımdır, onun
yüksəlməsinə yol vermək olmaz. Temperaturun azacıq artması mikroorqanizmlərin və
birinci növbədə taxılın öz-özünə qızışmasına səbəb olanlardan biri olan kif
göbələklərinin güclü inkişafına səbəb olur.
Temperaturun taxıl kütləsindəki mikroorqanizmlərin inkişafına təsiri taxılın
rütubətliyi ilə sıxı surətdə asılı olur.
Tədqiqatlar göstərir ki, taxılın rütubətliyi nə qədər yüksəkdirsə, onda
mikroorqanizmlərin inkişafı bir o qədər geniş temperatur diapazonunda qeyd
olunur. Aşağıda taxıl kütləsində mikroorqanizmlərin çoxalmasının getdiyini
xarakterizə edən rütubətlik və temperatur həddi rəqəmləri verilir.
Taxılın rütubəti, % ... 16-17; 17-18; 18-19 və 20-21.
Mikroorqanizmlərin çoxalması getdiyi temperatur həddi, C … 30-40; 25-40;
20-40 və 10-40.
170
Rütubətliyi kritik vəziyyətdən aşağı və temperaturu 30C qədər olan buğda
kütləsində, təzə yığılmış taxıla xas olan normal epifit mikrobiota uzun müddət
əhəmiyyətli dəyişikliyə uğramadan qalır.
Təzə yığılmış taxılda temperatur 30-40C artdıqca epifit mikrobiota kifayət
qədər tez ölməyə başlayır. Yüksək temperaturda saxlanılan taxıl kütləsində epifit
mikrobiotanın yerinə spor əmələ gətirən Bacillus mesentericus və Bacillus subtilis
bakteriya formaları meydana çıxır. Taxıl kütləsində rütubətlik kritikdən yüksək
olduqda mikroorqanizmlərin inkişaf sürəti havanın nisbi rütubəti və saxlanma
temperaturu ilə sıx bağlı olur.
Rütubətli taxılda mikrobların daha intensiv artması 25-30C temperaturda
qeyd olunur. Bu temperaturda müxtəlif bakteriyaların, həmçinin Aspergillus,
Penicillium, Mucor və başqa göbələklərin daha intensiv inkişafı müşahidə edilir.
Temperaturun yüksəlməsi artdıqca və saxlanma vaxtı uzandıqca Penicillium
cinsinə aid növlər Aspergillus cinsinin nümayəndələri tərəfindən sıxışdırılır.
Penicillium kif cinsinin inkişafı üçün ən əlverişli temperatur 25C-yə yaxın,
Aspergillus növləri üçün - 30C ətrafında olur.
Temperatur +10C-ə qədər və aşağı düşdükdə bütün mikroorqanizmlərin
inkişafı tədricən zəifləyir və sonra isə dayanır.
Dostları ilə paylaş: |