www.vivo-book.com
655
yavaĢ-yavaĢ qalxmağa baĢladı. Biz yenə öpüĢdük və mən öz
əlimi onun koftasının yaxasına uzatdım.
– Sizinlə nə vaxtsa görüĢəcəyimizi bilirdim, – o dedi.
Onu bir də öpdüm, amma bu dəfə vəhĢi kimi.
Valensiya mənim bərkimiĢ Ģeyimin baĢına dirəndiyini hiss
etdi.
– Ey! –dedi.
– BoĢ Ģeydi, fikir vermə, – mən söylədim.
– Yaman da boĢ Ģeydi, – o dedi. – Sən neyləmək
fikrindəsən?
– Bilmirəm...
– Mən isə bilirəm.
Valensiya divandan duraraq vanna otağına getdi.
Vanna otağından geri qayıdanda, artıq onun əynində
paltarları yox idi. Odeyalın altına girdi. Mən bir qədəh də
içib əynimi soyundum və çarpayıya girdim. Onun üstündən
odeyalı aĢağı çəkdim. Necə də nəhəng döĢlər idi. Elə bil
onun bədəninin yarısı ancaq döĢlərdən ibarət idi. Mən əlimlə
bu döĢlərdən birisini tutaraq var gücümlə sıxdım və onun
məməsini əmməyə baĢladım. Məmə bərkimirdi. Sonra o
|