Kitab-ibrahim-esas Layout 1
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Şeyda Quluyeva,
SDU‑nin Folklorşünaslıq ETL‑nın elmi işçisi XEYİRXAH İNSAN B elədir, dünya xeyirxah insanların əməlləri üzərində qu‑ rulur. Xeyirxahlıq, səmimiyyət olmasa, həyat da yoxdur. Təsadüfi demirlər ki: Yaxşı insanlar olmasa, dünyanın nizamı pozular. Bu xeyirxah insanlardan biri də Sumqayıt Dövlət Universi‑ tetində iqtisadi məsələlər üzrə prorektor işləmiş İbrahim müəl‑ lim idi. Onu prorektor işləyəndə, həm də əsl insan, həqiqi vətəndaş kimi tanıdım. Öz səmimiliyi və təmkini ilə hamının diqqətini cəlb edirdi. Az müddət ərzində alicənablığı ilə özünü sevdirməyi bacardı. Onun universitetə gəlişi bir canlanmaya, yeniləşməyə səbəb olmuşdu. Həm də tanımasa belə, insanlara qarşı çox həssas idi. Elə bil ki, bizimlə illərlə bir yerdə işləmişdi. Amma elələri olur ki, qarşılaşanda bir Allahın salamını verir‑ sən sənə cavab vermir, özünü görməməzliyə qoyur. Amma İbrahim müəllim həmişə özü birinci salam verməyə çalışardı. Mənə də belə bir insanla görüşmək qismət olub. Belə ki, mən Sumqayıt Dövlət Universitetinin Folklorşünaslıq ETL‑da elmi A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 163 işçi işləyirəm, həm də universitetin yataqxanasında qalırdım. Bir gün keçmiş rəhbərlik açarları məndən geri aldı.(İndiyə qədər səbəbini bilmədim, bir ildən çox otaq boş qaldı) Mən məcbur olub maaşımın yarısını kirayəyə verməli oldum. İb‑ rahim müəllim gələndən sonra onun qəbuluna gedib dərdimi dedim. Həmin anda mənim otaqla təmin olunmağım üçün göstərişlər verdi və dedi: ‑Hələlik köçün. Hər şey yaxşı olacaq, bizim yataqxanamız da tezliklə boşalacaq. Onda bu məsələyə yenidən baxarıq. Sizə daha geniş otaq verərik. Mən ona öz təşəkkürümü bildirib dedim ki, buna görə çox sağ olun, bu mənə kifayətdir. Ona mənim ömrüm çatarmı? Sevincimin həddi‑hüdudu yox idi. Sabah dəhlizdə rastlaş‑ dıq, ilk sözü bu oldu: ‑Müəllimə köçdünmü? ‑Yox‑dedim. ‑Günü bu gün köçün, nəyi gözləyirsiniz? Mən hiss etdim ki, onunla sabah da rastlaşsam yenə “köç‑ dünmü?” soruşacaq. Yağışlı bir gecədə köçdüm yataqxanaya... Bu söhbətdən iki gün sonra onun qəfil ölümü bizi sarsıtdı. O insan hamıya xeyirxahlıq etməyə tələsirdi... Amma onun ömrü çatmadı arzuladığı yenilikləri etməyə... O, cəmi iki aya yaxın prorektor işlədi. Vaxtsız ölümü Universitet əməkdaşla‑ rını yandırıb yaxdı. İndi hamı onu rəhmətlə xatırlayır. Belə işıqlı arzularla qəlbi dolu olan bir insanın xatirəsi hə‑ mişə yaddaşlarda qalacaq. Çünki belə insanlar ölmürlər, hə‑ mişəyaşar olurlar. Allah ona rəhmət eləsin! |