Bəxtiyar Vahabzadə, Anar.
11 noyabr 1998
SÖZ ARDI. Altındakı tarixdən də göründüyü kimi,bu müraciət siz aclıq aksiyasına
başlayarkən yazılmışdı və xeyirxah,humanist bir məqsəd güdürdü. Lakin «Yeni
Müsavat»ın sonrakı sayında ziyalılarımızı,o cümlədən bizi təhqir edən,ünvanımıza tikanlı
sözlərlə dolu müraciət edilmişdir. Bu müraciətdə həm bizdən imdad umulur,həm də bizə
hədə-qorxu gəlinir ki,gələcəkdə nəyinsə haqq-hesabını verməli olacayıq.Biz heç kimdən
və heç bir təhdiddən,şantajdan qorxmuruq,heç bir haqq-hesabdan çəkinmirik, çünki
ömrümüz boyu namuslu əməyimizlə dolanmışıq,bu xalqa bacardığımız kimi xidmət
etmiş,bəzi partiya liderlərinin malik olduqları imtiyaz və imkanlara heç bir zaman malik
olmamışıq. Sovet rejimi dövründə də,müstəqillik illərində də yazılarımızla
rüşvətxorluğa,əli əyrilyə,yerliçiliyə qarşı mubarizə aparmışıq və yenə də aparmaq
fikrindəyik.Yeri gələndə müxalifəti və onun liderlərini də müdafiə etmişik.Bunun əvəzində
həm sovet dövründə,həm də indi mətbuat səhifələrində zərbələrə,böhtanlara və təhqirlərə
məruz qalmışıq. Ancaq biz ziyalı missiyasını məhz bunda görürük,yəni iqtidara,müxalifətə
baxmadan özünün inandığın,düşündüyün həqiqətləri ifadə etmək.Siz bizim ziyalı
funksiyamızı yalnız sizin mövqeyinizi qəbul etmək kimi düşünürsünüz.Bugünki recimi
sizdən fərqli şəkildə görür və qiymətləndiririksə,bu süçdurmu? Əgər belədirsə,onda hansı
fikir müxtəlifliyindən, plüralizmdən, demokratiyadan söz gedə bilər? Siz iddia edirsiniz
ki,bu gün Azərbaycanda demokratiya yoxdur. Elə bu sözü açıq deyə bilməyiniz,
mətbuatda, televiziyada, nümayiş,yürüş,mitinq və piketlərdə iqtidarı nəinki tənqid,hətta
təhqir elə bilməyiniz bu fikrinizi təkzib etmirmi?Onu da xatırlatmaq istərdik ki,hər hansı
şəxsi,xüsusilə da yaşca böyük olan adamı təhqir etmək bizim xalqın mentalitetinə tamamilə
ziddir.Əlbəttə, biz eyni cür muxalifət liderlərinin iqtidar yönlu KİV-də təhqir olunmalarını
461
dözülməz hesab edirik.Yerli-yersiz şit tərifləri də qəbul etmir və bunun ilk növbədə
iqtidarın özünə ziyan vurduğunu düşünürük.
Biz müəyyən siyasi xətti onun bütün zəif və naqis cəhətlərinə göz yummadan
dəstəkləyiriksə,səbəb ondadır ki,son altı ilin acı təcrübəsiylə başqa meyllərin hansı ağır
nəticələrə gətirib çıxardığını görmüş və yaşamışıq. Sizin də şahidi,iştirakçısı və son ucda
qurbanı olduğunuz hadisələr yəqin yadınızdadır. Tarixi faciələri unudanlar onları bir daha
yaşamaq məcburiyyətində qalırlar.
Bununla belə fikirlərimiz,siyasi əqidələrimiz fərqlənsə də, biz hər zaman
Azərbaycanda müxalifətin mövcud və güclü olmasını istəmişik və istəyirik. Onu da deməyi
lazım bilirik ki, indi Azərbaycanda dördüncü hakimiyyətin - KİV-in demək olar ki,
müxalifətin inhisarında olduğu bir şəratitdə iqtidarın hər hansı düzgün addımını müdafiə
etmək daha böyük cəsarət tələb edir,çünki iqtidara,məsələn,mədəniyyət məsələlərində
göstərdiyi xeyirxahlığa görə təşəkkürümüzü bildirəndə belə bunu ayrı cür yozurlar.
Ziyalılıq böyük qüvvədir və onun xeyirxah məsləhətlərini iqtidar da,müxalifət də
eşitməlidir. Onunla təhqir və hədə-qorxu diliylə danışmaqdansa,səmimi dialoqa girmək
Azərbaycanımızın bu günü və gələcəyi naminə daha yaxşı olmazmı? Məqsədimiz aranı
daha da qızışdırmaq,qarşılıqlı ittihamlar vermək deyil. Gəlin ağır ictimai bəlalarımızı -
xalqın çətin dolanışığını, qaçqınlarımızın faciəsini, Qarabağ dərdini, torpaqlaramızın
işğalını aradan qaldırmaq üçün iqtidarlı, müxalifətli, ziyalılı iş birliyinə başlayaq. Biz-
birimizə düşmən gözüylə baxmayaq, düşmənlərmiiz onsuz da çoxdur və güclüdür. Onların
ən böyük istəkləri və məqsədləri Azərbaycanda hərc-mərclik yaratmaq, xalqımızın içinə
nifaq və nifrət toxumları səpməkdr. Gəlin onları bu arzularına çatmağa qoymayaq.
Bu müraciəti də yalnız Vətənimizin, xalqımızın gələcəyi sarıdan nigarançılığımız
baxımından dəyərləndirəcəyinizə və xoş məramımıza xoş məramla cavab verəcəyinizə
inanırıq.
Dostları ilə paylaş: |