Milli Kitabxana
133
BİR EŞQİN NƏTİCƏSİ
Bir pərdəli, iki şəkilli
İŞTİRAK EDƏNLƏR
K ə r b ə l a y ı N ə b i - əlli yaşında, şişman.
Ş ö v k ə t - on iki yaşında, qaçqın bir qız, Kərbəlayı Nəbinin xidmətçisi.
P ə r i c a h a n - 35 yaşında, Kərbəlayı Nəbinin qulluqçusu.
M o l l a R ə h i m
M ə ş ə d i S ə f d ə r q u l u
Kərbəlayı Nəbinin kirayənişinləri.
Q ı z x a n ı m - Məşədi Səfdərqulunun arvadı.
M a r a l x a n ı m - kommunist.
Ə l i - onun oğlu, səkkiz yasında.
Ş i r ə l i.
İki milis nəfəri.
BİRİNCİ ŞƏKİL
Səhnə Kərbəlayı Nəbinin qonaq otağını göstərir, otaq bəzəkli bir otaqdır. Üç
tərəfdən qapı açılır.
P ə r i c a h a n (otağı nizama salarkən söylənir.) Kişilərdə heç vəfa olmazmış.
Xanım öləni heç bir ay olmaz, ağa evlənmək fikrinə düşübdür, yaşı da əlli beşdən
yuxarıdır. Xanımın vəfatından bəri şadlığından bilmir ki, nə etsin. On beş yaşında
cavan kimi gah oxuyur, gah oynayır, gah güldən dəm vurur, gah bülbüldən. Bir
söz, eşq başına vurmuş. Ancaq başa düşə bilmirəm ki, bu eşq kimədir. Məndən
başqa burada arvad yoxdur. Ağa əvvəllərdə də mənlə mazaqlaşardı, məni
çimdiklərdi, mənə söz atardı. Yəqin bu eşq mənədir. Nə yaxşı iş olardı ki, birdən
ağa məni alaydı, bu evə xanım edəydi. Odur oxuya-oxuya gəlir.
K ə r b ə l a y ı N ə b i (əlində həna daxil olur.)
Məzəlim, ay məzəlim,
Gözəlim, ay gözəlim.
Mən səni çox sevərəm.
Mən səni çox sevərəm.
Milli Kitabxana
134
Ay qız ey, irəli gəl. (
Pəricahan irəli gəlir, saqqalını göstərərək.) De görüm, bu
nədir?
P ə r i c a h a n. Buy, ay ağa, nə deyirsən? Saqqaldır, dayna.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. A kişilər, bu qız düz iyirmi beş ildir ki, mənim evimdə
qulluqçudur. Mən bu "dayna" sözünü buna tərk etdirə bilmədim. A mürtəd qızı,
mürtəd! Xeyr, saqqal deyil.
P ə r i c a h a n. Ağa bəs nədir?
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Nə bilim nədir? Süpürgə çöpüdür. Koldur, kosdur,
qanqaldır. Hər nə zibil isə, ancaq saqqal deyil.
P ə r i c a h a n. Ay ağa, nə danışırsan? Üzdə də qanqal bitərmi?
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Elə məndə onu səndən soruşmaq istəyirdim. Bu gün
məni, sən kafir qızı, taytuşlar yanında biabır etmisən. Hər kəs görür, deyir ki,
Kərbəlayı Nəbi, nə bərk qocalmısan. Balam, mən haradan qoca oldum? Çox olsa,
çox olsa, otuz beş sinnim var.
P ə r i c a h a n. Vaxsey, ay ağa, nə deyirsən? Demək, mən bu evə qulluqçu
gələndə sən on yaşında uşaq idin?
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Kəs səsini, kafir qızı kafir. Dəli şeytan deyir bu saqqalı,
bığı qırxdır tök yerə, 25 yaşında cavan ol. Onda da söyəcəklər ki, Kərbəlayi Nəbi
komsomol olubdur.
P ə r i c a h a n. Ağa, Maral xanım, belə bizim qonşumuz hər gün küçədən
gedəndə mənə deyir ki, gəl səni də kluba yazım.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Ay qız, nə deyirsən? Kluba!
P ə r i c a h a n. Ağa, vallah, doğru deyirəm. O axşam Məşədi Səfdərqulu yenə
piyan gəlib yazıq Qızxanımı döyməyə başladı. Onun qışqırığına Maral xanım gəlib
çıxdı. Vallah, ağa, Məşədi Səfdərqulunun üstə elə qışqırdı ki, kişi qorxusundan
piyanlığından lap ayıldı. Maral xanım dedi ki, bir də eşidəm sən arvadını döyürsən,
ya incidirsən, tutub çekaya salacağam.
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Çekaya?
P ə r i c a h a n. Bəli, çekaya!
K ə r b ə l a y ı N ə b i. Bilmirəm, bu kafir qızı haradan gəlib mənə qonşu
oldu? Pəricahan, bolşeviklər kafirdirlər, onlar allahı inkar edirlər. Peyğəmbərə,
imama, müctəhidə, pirə inanmırlar. Birdən ağlını unudub onlara qoşularsan, onda
inkir-minkirə nə cavab verəcəksən. Məgər cəhənnəmin odundan qorxmursan?
P ə r i c a h a n. Xeyr, ağa, mən elə dinsizlərə qarışmaram, arxayın ol.