əlaqəsini təmin edən insanın psixikasıdır: psixikanı hər iki elm tədqiq edir.
Psixikanın inkişaf qanunauyğunluqlarını və mərhələlərini əsasən psixologiya, təlim
və tərbiyə zamanı psixikanı maksimum inkişaf etdirməyin yollarını isə pedaqogika
öyrənir. Təlim və tərbiyə zamanı uşaqların psixikasında baş verən dəyişikliklər nə
qədər dərindən öyrənilir və nəzərə alınırsa, çıxarılan nəticələr və verilən
məsləhətlər bir o qədər əsaslı olur. Psixikanın, yəni qavrayışın, təxəyyülün,
təfəkkürün, iradənin, diqqətin və digər psixi proseslərin və psixi xüsusiyyətlərin
necə formalaşdığına psixologiya cavab verirsə, pedaqogika onları nəzərə alaraq nə
öyrətmək, nə vaxt və necə öyrətmək suallarına cavab verir. Pedaqogika psixoloji
biliklərə istinad etdiyi kimi, psixologiya da pedaqoji bilikləri nəzərə alır.
psixikasını, psixologiya isə pedaqogikanın təlim və tərbiyə nəzəriyyəsini;
pedaqogika psixikanın inkişaf nəzəriyyəsini, psixologiya isə psixikanın inkişafında
təlim və tərbiyənin roluna dair nəzəriyyəni və s. nəzərə alır.
Təhsillə bağlı nə nəzəri, nə də praktik problemlərin həlli baxımından
pedaqogika və psixologiyanın əlaqəsini nəzərə almamaq mümkün deyildir.
Ə.Paşayev və F.Rüstəmov yazırlar: “Biz bu qarşılıqlı asılılığı obrazlı şəkildə belə
ifadə edirik: pedaqogika psixologiyasız “kasıbdır”, psixologiya isə pedaqogikasız
“acdır”. Psixologiya üçün predmet hesab olunan pedaqogika üçün şərtdir və ya ək-
sinə, pedaqogika üçün predmet hesab olunan psixologiya üçün şərtdir, yəni
psixikanı inkişaf etdirmək üçün təhsil şərtdir, təhsil vermək üçün isə psixikanın
inkişaf qanunauyğunluqlarını bilmək şərtdir.”
Akademik M.Mehdizadə yazırdı ki, bu problem də çox mürəkkəbdir,
böyükdür, mühüm və zəruri olan bir çox məsələni əhatə edir. Onların nəzərə
alınması və onlara əməl olunması təlim-tərbiyə prosesinin səmərəliliyini yüksəldir.
Son vaxtlarda pedaqoji psixologiya onları daha çox işıqlandırmağa başlamışdır,
lakin təəssüf ki, bu sahədə iş ləng gedir, məlum psixoloji tövsiyələr ləng tətbiq
edilir, çünki kifayət qədər aydın şəkildə şərh edilmir. L.T.Oxotina yazır: “Çox
müəllimlər və metodistlər deyirlər ki, psixoloji əsərləri çətin oxumaq olur. Bu
sözlərin əsası vardır. Təlim-tərbiyənin psixoloji məsələlərinin heç də hamısı
axıradək həll edilməmişdir, bir çoxu hələ mübahisəlidir və müəllimlər nəyi yalnız
nəzərə almaq, nəyi isə fəaliyyətdə rəhbər kimi qəbul etmək lazım gəldiyini asan
müəyyən edə bilmirlər.”
Həmin nöqsanları aradan qaldırmaq üçün bu istiqamətdə tədqiqatları
genişləndirmək, pedaqoji kadrların psixoloji hazırlığını yüksəltmək, təhsil
prosesində psixoloji tövsiyələrdən istifadə etmək işində təcrübə mübadiləsi həyata
keçirmək lazımdır.
Pedaqoji və psixoloji fikir tarixindən görünür ki, tərbiyə haqqında
nəzəriyyələr, adətən, psixika haqqında nəzəriyyələrə uyğun gəlmişdir. Bu,
tamamilə təbii hadisədir və səhv qənaət üçün əsas olmamalıdır.
Pedaqoji tədqiqatlarda psixoloji eksperimentin faydasını nəzərə alan bəzi
mütəxəssislər yanlış olan belə bir nəticəyə gəlmişlər ki, guya bütün pedaqoji
qaydalar psixoloji tədqiqata əsaslanmalıdır. Xüsusi vurğulayaq ki, pedaqogikanı
psixologiyanın yedəyinə bağlamaq yolverilməzdir.
Bir sıra psixoloqlar (B.M.Teplov, L.S.Vıqotski, S.A.Rubinşteyn, L.V.Zankov
və başqaları) eksperimental yolla isbat edə bilmişlər ki, xüsusi təşkil edilən təlim
və tərbiyə vasitələri ilə uşaqlarda psixikanın, qabiliyyətlərin inkişaf sürətini
artırmaq mümkündür.
Təfəkkürün
xüsusiyyətlərinə müəllimin bələd olması da təlimin
müvəffəqiyyətini təmin edən əsas amillərdəndir. Psixologiyada isbat olunmuşdur
ki, məntiqi təfəkkürü bir sıra amillər səciyyələndirir: ardıcıllıq, tənqidilik,
müstəqillik, oxşar və fərqli cəhətləri üzə çıxartmaq, ümumiləşdirmələr etmək, öz
nəticəsinin düzgünlüyünü isbat etmək və s. Təfəkkürün əlamətlərindən hali olan və
onları öz işində tətbiq edən müəllim şagirdlərində məntiqi təfəkkürün inkişafını
təmin edə bilir. Bu cür faktları nəzərə alan pedaqogika həm psixikanın öz daxili
qanunları üzrə inkişaf etdiyini söyləyən nəzəriyyəni, həm də psixikanın
dəyişməsini başdan-başa mühitin təsiri ilə izah edən nəzəriyyəni birtərəfli hesab
edir; psixikanın inkişafına şəxsin daxili mənəvi imkanları ilə ətraf mühit amilləri
də, onun fəaliyyəti də güclü təsir göstərir. Buna görə də pedaqogika uşaqların fərdi
və yaş xüsusiyyətlərini, qabiliyyətlərini üzə çıxarmağı və nəzərə almağı, onların
fəaliyyət növlərini və üsullarını müəyyənləşdirməyi zəruri hesab edir.
Dostları ilə paylaş: