TURŞULU (TURŞ) YAĞIŞLAR – T.y.-ın əsas komponentləri azot
və kükürd oksidlərinin aerozolları sayılır. Onlar atmosfer, hidrosfer və
torpaq rütubətliyi ilə qarşılıqlı əlaqədə olduqda sulfat, nitrat və digər
turşular əmələ gətirir. T.y.-a səbəb olan təbii mənbələrə vulkan
püskürmələri, şimşək çaxması və ildırım, meşə yanğınları, biogen
ifrazat, torpağın deflyasiyası və s. aiddir. Antropogen T.y.-ın mənbəyi
yanacaq qazıntılarının, xüsusən daş kömürün İES-də, qazanxanalarda,
metallurgiyada, neft-kimya sənayesində, nəqliyyatda və s. yandırılması
prosesi sayılır. T.y.-ın digər mənbəyi kənd təmərrüfatında istifadə
olunan azot gübrələri hesab olunur. T.y.-ın əsas yayıldığı vilayətlər
sənaye rayonları sayılır. (Ş.Amerika, Qərbi Avropa, Yaponiya, Koreya,
Çin, Rusiyanın sənaye rayonları).
Turşuluğu (PH) 5,6-dan aşağı olan yağıntıların T.y. adlandırılması
qəbul edilmişdir. İndiyə qədər məlum olan ən turş yağış Kanadada (PH
472
2,4) və ABŞ-ın Los-Anjeles şəhərində (PH 2,3) qeydə alınmışdır. T.y.
təbiətə, binalara və qurğulara böyük zərər yetirir, tarixi abidələri
aşılayır, metal qurğuları karroziyaya uğradır, torpağın, suyun fiziki-
kimyəvi xassəsini dəyişdirir, canlı aləmin bioloji inkişafını məhv edir.
T.y. bitki örtüyünün, o cümlədən meşələrin qurumasına, su
orqanizmlərinə məhvedici təsir göstərir. T.y. təsirindən Norveçin cənub
hisəsində göllərin 80%-i «ölüdür». T.y.-ın ekoloji problemini həll etmək
üçün azot oksidi və kükürd qazının buraxılması kəsgin azaldılmalı, yeni
texnologiya tətbiq edərək yanacağa qənaət etmək, yanacaqdan kükürdü
kənarlaşdırmaq, tüstü bacalarından çıxan kükürd və azot oksidini tutmaq
kimi tədbirlər həyata keçirilir, bu sahədə ayrı-ayrı dövlətlərlə beynəlxalq
əməkdaşlıq edilir.
Dostları ilə paylaş: |