gəvrək
,
çox çeşitli çalı çırpı
: kaval.
funda.
otuş
oduş
. utuş. atış. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. qınıq.
coşuq. yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. təmə'. tamah.
yapas. qılas. azman
<
acman. aclıq. göz. acgözlük.
tutqu. tutmac. dalvas. talvas. gərik. çəkiş. dalqıç. obrıq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
444
hoprıq. öprük. yumuq. umaq. umuq. əmik. yerik. yenik.
dadıq. çaylıq. araş. arzıq. marağ. seviş
.
iştah. istək.
əsmə. əsi. əslik. istəş. özənc. özəniş. islaq. islat. ıslaq.
ıslat. qaplıca. qapcıq. həvəs.
otuşan
1
. oturan. çökən. çöküşən.
-
çapıq tutuşan, çabıq otuşur
.
(
çapıq bəğənib, çabıq vazkeçənlər üçün söylənir
). 1
. tutuşan.
alışan. odlaşan. od tutan. yanan. yanışan. yanğışan
.
yaxınan. yaxışan. yaxnışan.
-
çapıq otuşan, çabıq ötüşür
.
otuşma
tutuşma. yaxınma. yanma.
otuşuq
oduşuq
.
utuşuq
.
atışıq. alışlı. qızıqlı. qoruqlu. qızımlı.
qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq. yanqısıq. tamahlı
.
tamahkar. təmə'li. yapasıq. qılasıq. qaraçıq. qapısıq.
qaplıcıq. azman
<
acman. aclıq. gözlü. acgözlü. tutuq.
tutuqlu. tutalı. dalvalı. talvalı. gərikli. çəkişli. dalqıçıq.
oburlu. hopurlu. öpürlü. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli.
yerikli. yenikli. dadıqlı. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli
.
iştahlı. istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli.
həvəskar.
otutmaq
basırmaq
. mayalamaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
otutu
oturtu. oturtan. soka. susduran. dincəltən. müsəggin.
təsgin verən.
otuz
-
otuz yaşın aşmış
:
olqun. orta yaşlı. yetişgin
.
otuz
otdan, bitgidən çəkilən cirgə, çaxır.
otuzdurmaq
qurmaq. dikətmək.
otuzlamaq
otuz yaşamaq.
-
orda kişilər otuzlamayınca
ölməzlər
.
otuzluq
hərnə ki otuz sayıynan, yaşıynan ilgisi ola.
-
otuzluq bir
kişi
.
otyağdırış
otyağdırma.
otyağdırma
o
tyağdırış.
otyaq
otcaqa. otcaq. ocaq.
otəq
odək
.
küc
.
çιkar
. qazanc . aslam .
tölək
.
otəmək
odəmək
.
töləmək
.
əvəzləmək
.
tavan vermək
. qazanmaq .
bacarmaq.
ov
-
qapanov: qapanav:
ovu çevrələyib, quşatmaqla yapılan
avlama, ovlama çeşiti.
-
qara avı
: o
rmanlarda yetişən, taflana oxşar bir bitgi.
-
ov iti:
salqulaq. tazı.
-
sürək
avı
: qoca av
: avçı topluluğuyla,
ovı qurşataraq yapılan ov.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
446
-
ov tutmayan evçil qəcələ, atmaca
:
qaçağan
.
-
saçma (oğuq güllə ) sapan ov tüfəyi kağal. kaval.
ov
1
.
ov yeri. ovl
aq. avlaq. qamırqa.
1
.
sığın. geyik. av.
1
.
ava
.
eyvay
. şaşma simgəsi.
-
ov
, bu nə işdir:
ava
bu nə
işdir
.
-
ava ava
, bunu demə
.
-
eyvay
nələr oldu
.
-
ov ov,
neynirsən:
ava ava neynirsin: eyvay, neynirsin
.
1
.
ön
. dal
yok. iz yok.
-
ova:
ön
.
1
. cəsət. ölü.
1
. ölüm. əcəl.
1
. uv.
av.
-
ov bolmaq
: bitgin duruma gəlmək
.
bitgin düşmək
.
-
ov bolmaq
: durumu kötü olmaq
.
-
ov şav etə yaşamaq: səfalət içində yaşamaq
.
-
ov
çağı: av çağı
.
quşlaq
.
-
av ovlamaq
: quşlamaq
.
avçılıq edmək
.
-
bir ov
quşu:
atalqu
.
talqu
.
-
ov, av yeri: avlaq
.
ovlaq
.
ova
1
.
ava. baqa. böyük dədə. dədə. cədd.
1
.
avlaq. qır. açıq
yer. çayır. tanqıl. düzlük.
1
.
çöl. güşad. alanğ.
səhra.açığlıq. meydan #
oba: ev
.
qapalı yer
.
yazı
(
<
yazmaq
.
yaymaq)
.
düz yer. geniş yer.
-
quru ova
.
1
. ov.
öv
.
çöl
.
dərə
.
təpə
. doruk .
zirvə
. aran .
düzən
.
düzəngəh
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
yazı
. yayla . oylaq .
bölgə
. meydan .
açığlıq
.
məntəqə
.
həsənova
. bostanova.
ova
1
.alan. ara. meydan. -
bu ovada çox olay izlənilmiş
:
yaşanmış. görünmüş.
1
. çöl düz
.
düzləm. yazı. kavra.
kavar. kavraq. a
çığlıq. səhra.
-
dəniz yüksəkliğindən çox
alçaq olan ova
,
çöl
:
çuxurova.
-
yalqızabad: durquzova. durquzabad. bəlli olmayan hara.
-
durquzova: durquzabad
: yalqızabad. yalqızova. bəlli
olmayan hara.
-
gündüz gəzər yuvada, gecə gəzər ovada
. (
oxuçu. şarkıçı
.
köçəki. rəqqas.
).
-
ova,
çöl arasında
,
ada biçimində orman
: qarayer.
-
düz ova, çöldür açıq, hər adımdır bir tələ! az ged uzaq
:
(
bu evrən. bu dünya
).
-
obalar ovaya
endilər
.
ovac
ovsar
. sap. qaput. qap
(<
qapmaq)
. dəsdə. dəsgirə.
ovacıq
ovcıq
.
oğu
ntu.
oğantı
.
oğcuq
.
çürük. çöp
.
çöv. köv.
kovuntu.
( <
çov
. kov
: oyuq. boş
).
parcıq. paracıq.
süprüntü. süpürüntü. atlacıq. atracıq. atılacıq. artılıq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
448
ovaq
ovağ
.
1
.
tolpama. əzmə. pürə.
1
. uvaq. kiçik. ufaq.
1
.
kovaq. qovuş. qoğuq.
oval
zuqul. uzunca.
ovalamaq
oğutmaq. öğütmək. nəşələndirmək. keflətmək. əsir
edmək. əsdirmək. əsritmək. əsrütmək.
ovalamaq
övmək. uvmaq. ovmaq. oğalamaq. ufalamaq.
ovalanmaq
avalanmaq. yuvarlanmaq. dövr edmək. çərx vurmaq.
dönmək. yumalanmaq.
ovalanmaq
oyalanmaq. hovalanmaq. avalanmaq. havalanmaq
.
məşqul olmaq. əğlənmək. əklənmək.
ovalıq
düzəngah.
ovalmaq
uşalmaq. ufalmaq. oğulmaq.
ovaltmaq
uşaltmaq. ufalatmaq. oğumaq. ayırmaq. bölmək. təqsim
edmək.
ovan
ovğan. avqan. gəbə. yüklü
(inək
)
.
ovanaq
uvanaq. axmaq
. ənayı. anayı. anqayı.
ovar
övsər
.
avsar
.
( <. ov
.
av)
. yığan. toplayan. cəmləyən.
başılıq edən.
( >
əfsər
(fars)
)
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
ovat
avad
.
abad
.
1
. ovlaq. nərsənin yığvasını, bolluğunu,
çoxluğu göstərən söz.
1
. uvat.
1
. ovlaq. abad. avad.
nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz.
ovat
ovad
.
uvad. abad
. bayındır.
ovat
uvat
.
düzgün
.
muntəzəm.
ovatan
ovadan
.
{<
ova}
.
1
. toplu.
geniş
. bollu .
yoğurtlu
.
yoğurt
.
görməgəy
.
görək
.
yaraşıq
.
gəlişik
.
bayιndır
.
güvənli
.
yəmin
.
1
.
abadan. abdan. göstərişli. gözəl. yaxışlı.
yaxıslı. bollu.
ovatanlıq
ovadanlıq
. uvadanlıq. abadanlıq. bayındırlıq.
ovatmaq
uşatmaq. oğatmaq.
ovatuq
ovaduq
edmək
.
uvadıq etdmək
.
1
. bükmək. çevirmək.
1
.
dövmək. dayaq atmaq. azarlamaq.
ovbaş
1
.
obraş
.
opraş
.
yopraş
.
oylaş
.
( < opralmaq
: çuxurlanmaq
.
alçalmaq
)
.
çapqınçı. çapıq. qırıq. seçgin olmayıb, alçaq
eldən olan. gülxan bəyi.
1
.
başsız
.
başı boş. başsız. boz
baş. başı pozuq.
ovbaş
ovbaş
.
ovlaş
.
oğbaş
.
oğlaş
.
( >
ovbaş
(fars)
). (< ov. av
: çöl.
bayır. boşluq.
)
.
1
. keçici istəklər, ilişgilər ardından qoşan
kimsə. toplumun pozuq qatı. gədə güdə.
1
. çapqın.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
450
çalamıt. oğru. külxanbəyi.
1
.
çürükbaşı. pozuqbaşı.
1
.
qolbaş
. qolçomaq. qoldur. quldur. asav. pozuk.
1
.
yoxsun. darqaşayırd. laübali. laqeyd.
ovbaş
ovlaş
.
oğbaş
.
oğlaş
.
1
. keçici
istək, ilişgilər ardından
qoşan kimsələr. toplumun pozuq qatı. gədə güdə.
1
.
çapqın. çalamıt. oğru. külxanbəyi.
1
.
çürükbaşı.
pozuqbaşı.
1
.
qolbaş
. qolçomaq. qoldur. quldur. asav.
pozuk.
1
.
yoxsun. darqaşayırd. laübali. laqeyd.
ovc
<
uc
.
bir nərsənin ən
uca ucqar
yeri.
ovc
ucut. ucuv. uca yer.
ovca
oca
.
yığılan yer.
1
.
sığıncaq. pənah.
1
.
buq. bük. arxa.
ovcay
bərəkət tanrısı.
ovcıq
ovacıq
.
oğuntu
.
oğantı
.
oğcuq
.
çürük. çöp. çöv. köv.
kovuntu.
( <
çov
. kov
: oyuq. boş
).
parcıq. paracıq.
süprüntü. süpürüntü. atlacıq. atracıq. atılacıq. artılıq.
ovçı
avçı. qapıcı. qapçı. şikarçı. səyyad.
ovçu
avçı
.
oxçu
.
alıcı. qanquduz. qanutuz. yırtıcı. oxçu. qorçı.
odçı. silahlı. yaraqlı. qarazan. qarazçı. qaraşçı. atıcı. iyi
nişançı. nişanəçi.
-
alıcı
(
yırtıcı) quş: ov quşu.
-
alıcı (yırtıcı) quşun ömrü az
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
olur. (
saldırqana, günlərin biridə saldırılır
).
-
ovçunya
yardımçı heyvanların alışdırma (bir işə, alışıqlığa bağlama
)
işi
. (it,
quş kimi): bağ. bav
( <
bağlama)
.
-
qadın avçısı
:
qadın ovçusu
:
qızları, qadınları başdan
çıxaran erkək. arvadbaz.
-
avçıların girdiyi
,
gizləndiyi yer
:
gömü. gömə. gövü. gövə.
gömültüq. pusu. püsgü.
-
könül avcısı
: 1
. ürək aparan, alan, çəkən.
1
. başqalara
sevilən. sevimli. içgin.
1
.
keçici ilgilərlə sevinib, uğraşan kimsə.
çapqın. çalamıt.
-
ox ovçunun
,
iş bilənin
,
diş yiyənin
,
geyim geyənindi
.
-
ovçuların saçma barıt qabı
:
qarqa. qarqı. qarqu. qarqılıq.
-
ovçuların, içinə girib, pusu qurduqları ağaclıq yer
: pusqu.
kafa < qapa.
ovçu
avçı
.
oxçu
.
1
.
quşçı. qaratqu. şikarçı.
1
.
qoşçu. kavran.
cütçü.
1
.
çibək. çıbaq. çapaq. sıbaq. sapıq. çapıq. iti.
qırağu. ataçı. ataçı. şikarçı. ağçı. avçı.
1
.
avçı
.
atqır
.
atqıç
.
atqıçı
.
iyi nişançı
. iyi ot atan .
kəsgin qılınc
.
-
atqır
yaraq:
atışlı tüfəh
.
ovəq
ovəx
.
oxxək. ərik şərbəti.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
452
ovırtl
amaq
bir çim içmək
.
ovısayan
yalpıldayan
Dostları ilə paylaş: |