30. Hekayət
148
Nağıl edirlər ki, bir şeyx bir mağarada yurd salmış, qapısını
camaatın üzünə bağlamışdı.
Şer
Dünyada tək xilas olar dünyadan
Qapını üzünə bağlayıb qalan.
Qənaətin bərəkətindən nə şahlıq şövkətinin əhəmiyyəti və nə
varlıların dövlətinin qiyməti onun nəzərində deyildi:
Şer
Yolçuluğu kim öyrənsə dünyada,
Ölənədək hər yetənə əl açar.
Hərisliyi at bir yana şahlıq et,
Tamahsızın başı daim ucalar.
O tərəfdəki hökmdarlardan biri xəbər göndərdi ki, «mömin
adamların kəraməti xatirinə xahiş edirik ki, bizimlə duz-çörək
kəsməyə razılıq versin».
Şeyx razılıq verdi, çünki rəvayətə görə peyğəmbər deyibdir ki,
dəvəti qəbul edərlər, çağırılan yerə gedərlər.
Sabahı gün şeyxin halından xəbər tutmaq üçün şah onun
ziyarətinə getdi. Şeyx dərhal yerindən sıçrayıb onu qucaqladı,
təşəkkür etdi, şahı mədh etməyə başladı.
Şah getdikdən sonra müridlərdən biri ürək edib şeyxdən soruşdu:
– Bu gün şaha göstərdiyiniz bu hörmət adətinizə düz gəlmirdi, indiyə
qədər belə etdiyinizi görməmişdik, səbəbi nə idi? Dedi:
– Eşitməmisinizmi deyiblər:
Beyt
Kimin süfrəsində bir loxma yesən,
Kərəkdir durasan xidmətində sən.
Lətifə
149
Mümkündür ki, ömür boyu qulaqlar,
Eşitməsin ]ənk nəğməsi, ney və tar.
Göz bacarsa seyr etməsin çəməni,
Görməsin bir laləni, yasəməni.
Pərqü balınc olmasa da bir zaman,
Daş üstündə yatar yuxusuz insan.
Qucmaq üçün tapılmasa yar əgər,
Özünü də qucaqlayar bu əllər.
Lakin qarın, səbr etməz ac qalanda,
«Yox» sözünü başa düşməz bir an da.
|