xıtabı.
XITI
(Naxçıvan) – hamı tərəfindən əzilən,
xor görülən
adam. –Oqq
ədə döyüp ki, uşaxı eliyip xıtı qız.
XIZAN I (Qaraçuq) –
uşaq. –Xızanı çoxuydu nənəmin,
q
əhrəman anaydı.
ХIZАN II (Nахçıvan) – çохlu. -Оnnаrın хızаn mаl-
hеyvаnı vаr.
XİFFƏT//XIFFAT ELƏMƏX' (əksər şivələrdə) –
sıxılmaq, darıxmaq, dərd eləmək. –Dədəsi ursetə gədənnən bı
körp
ə o:n xiffətin eliyir.
XİMİRTDƏX' (Babək, Naxçıvan, Şahbuz) – qığırdaq.
–
Uşağın hələ sümüx'ləri bərkimir ki, ximirtdəx' olur.
XİNG ELƏMƏX' (Naxçıvan) – pərt etmək,
başqalarının yanında alçaltmaq. –Qulu kişinin oğlu ömrü-günü
d
ədəsini xing elədi hamının ya:nda.
XİRİTİX' (Şahbuz) – heyvanın topuğunda əmələ gələn
x
əstəlik. -Xiritix' heyvannarın əyağında olur.
ХİRNƏХ' (Çənnəb, Üstüpü) - dоvşаn bаlаsı. -Uşахlаr
şumnаn хırnəх' tutmuşdulаr.
XİRNİX' (Nursu) – çoxbilmiş, hiyləgər. –
Xirnix'liyinn
ən başına hər cürə iş gəldi.
XİRTDƏX' (Naxçıvan) – boğaz. –Çöküb xirtdəyinə ee,
günd
ə pulun isdiyir.
XİRTİX' (Şərur) – xırda yeyə. -Xirtix' də qəvrənin
çıqqılısıdı, bir şeyi zadı hamarrıyırıx unnan.
134
XİŞDƏX' (Keçili, Şada) – üçbucaq şəklində olan əkin
yeri.
XİTAB (Culfa, Ordubad) – qutab. –Nənəm yaxcı
penc
ər xitabı pişirip.
ХİYАVАN (Cəhri) - sаhənin bərаbər bölünüb əkilən
hissəsi.
XİZA YER (Kırna) - əkilməmiş yer. –Yazda bırda xiza
yer qalmaz, hamısın əkərix'.
XİZƏR (Sədərək) – böyük mişar. –Xizər ən çox
usdalar işdədir.
XLAM
(Naxçıvan) – xarab, zay, xəstə. –Bı il
əx'diyimiz buğda xlamdı.
Dostları ilə paylaş: 
