Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

BIRIN-
TIRIN  ELƏMƏX'  (Naxçıvan)  –  qaş-qabaq 
tökm
ək, üz verməmək.  –Nə  vaxdı  gö:rəm da, mã:  bırın-tırın 
eliyir.  
BIZAV//BİZAV (əksər şivələrdə) -  inəyin bir yaşadək 
balası. –Bılıxdan bir yaşaına qədən bızav deyirix'. 
BİCƏYNƏ//BİCƏX'  (Ordubad,  Şahbuz,  Şərur)  – 
vaxtından əvvəl doğulan qaramal. 
BİÇƏNƏX'  (Şahbuz)  –  biçilmək  üçün  saxlanılan  yer, 
otlaq.  –Biç
ənəx' o yerə də:llər kin, çiməni çoxdu, yaxcı yerdi, 
otu piçilir. 
BİÇƏR  (Şərur)  –  dərzi.  –Ver biçərə, qoy düzəltsin 
ətəyi:n əyrisin. 
BİDAMAR (əksər şivələrdə) – qeyrətsiz, qorxaq. –Çox 
bidamar adamdı ee. 
BİDAR//BEDAR  (Naxçıvan)  –  yuxusuz.  –Bı  gecə 
gözüm
ə yuxu getmiyip, oqqədə fikirrəşmişəm, bidar oldum. 
BİLAN  (Naxçıvan)  –  küçə.  –Ora dədə-babadan 
Söyütdü bilan deyirdil
ər. 
BİLƏNDƏR (Ordubad, Şahbuz) – hər şeydən xəbərdar 
adam. –S
ən bını İrza kişidən soruş, biləndər adamdı o. 
BİLƏRZİX'  (Culfa)  –  qaşsız  üzük.  –Əslində  bilərzix' 
qolbaxdı, amma bizdə üzüyə diyəllər. 
BİLOY//BİLƏV  (Qazançı,  Qorçulu,  Ləkətağ,  Milax, 
Şahbulaq,  Şərur, Tivi) –  kəsici alətləri itiləyən  əşya.  –Biləv 
43 
 

---

axdarıram ki, itiliyəm pıçağı. 
BİNƏ  (əksər  şivələrdə)  –  yaylaqda qoyun saxlamaq 
üçün tikili.