94
M
ələk donu geydi bəlkə bir iblis,
B
əlkə öz həddini aşdı karyerist,
B
əs onda necə?
B
əlkə nə ürəyi, nə gözü doydu,
B
əlkə öz adını özgəyə qoydu,
B
əs onda necə?
Əgər bacarırsan
sus,
danışma,
döz!
Qorxuram ür
əyim partlaya, fəqət,
Qoy h
ərb-məsəl olsun dilində bu söz:
«
Danışmaq qızıldır,
susmaq cinay
ət!» (86, 36)
Göründüyü kimi, son misralar –
şairin novatorcasına deyim
nümun
əsi poetik başlanğıc olan «Gümüşdür danışmaq, qızıldır
susmaq» strukturuna – frazeoloji birl
əşmə modelinə uyğun gəlir.
Şeirdən göründüyü kimi, şeir yaradıcılığı və folklor dil əlaqəsi o
dem
əkdir ki, söz sənətkarı qaynaqlardan mənimsədiyi frazeoloji
birl
əşmələrin sənət imkanlarını zənginləşdirmə niyyətlidir. Onu
tam h
əzm etdiyi üçündür ki, onun üzərində yaradıcılıq işi apara
bilmişdir. Novatorluq şeir mətninin canına-qanına hopmuş, bədii
m
ətnin poetik sanbalına çevrilmişdir. Frazeoloji ifadənin
s
əfərbəredici xarakterini, çevikliyini duyan müəllif onun bu
imkanlarından faydalanmaq fürsətini ötürməmişdir. F.Mehdinin
«Tülküd
ən qorxan Əhməd» şeiri ilə məhz bu meylin ifadəsi
olaraq meydana
çıxmışdır.
Dostları ilə paylaş: