əəssüf xatirəsi yazıb, yondur:
S
əndən ötən mənə dəydi,
m
əndən ötən sənə dəydi.
S
əndən, məndən ötən zərbə
V
ətən, vətən, sənə dəydi... (54, 78-81)
Bu göz
əl şeir nümunəsində olduqca qabarıq şəkildə şezilir ki,
frazeologizm dig
ər linqvistik vasitələrin ansamblının ahənginə
uyğunlaşaraq bədii rənglərin harmoniyasına xidmət edir. Ümumi
ansamblda
kı ahəngdarlıqda özünməxsus üslubi mövqe tutur.
«Frazeologizml
ər sözün ciddi və xüsusi mənasında həmişə
dolayısı ilə xalqın zəkasını, ictimai quruluşu, öz dövrünün
ideologiyasını əks etdirir. Həm də şeh damlasında səhər işığının
əks olunduğu kimi əks olunur» (41, 4).
Çünki frazeoloji birl
əşmələr xalqın bədii təfəkkürünün yol
yoldaşıdır. Bədii dil mədəniyyətinin özülü şifahi xalq
ədəbiyyatında,
dilinin
milli
s
əciyyəli
ifad
ələrində,
obrazlarındadır. Dilin obrazlarının əsasında ilk növbədə böyük
ifad
ə imkanlı frazeologiya başlanğıcının dayandığını təsdiq edən
84
konsepsiya il
ə razılaşaraq birmənalı şəkildə təsdiq olunmalıdır ki,
dilin göz
əllik qanunları zəminində onun estetik vüsəti də məhz
frazeoloji z
əmindən boy göstərir. Azərbaycan dilli poeziya
tariximizd
ə elə bir müdrik, yaradıcı sənətkar tapılmaz ki, mənəvi
s
ərvətimizin bu tükənməz çeşməsindən yararlanmasın. Dildə
ifad
ə üsullarında millilik probleminin həlli üçün bu cəhətə xüsusi
diqq
ət yetirmək faydalıdır ki, frazeoloji birləşmələrdə poetik
fikir dinamik h
ərəkətdədir. Poetik ovqatın inikasında incə bədii
zövqün münasib sabit birl
əşmələrlə aşkarlamaq 1960-1980-ci
ill
ər şeir dilinin daxili keyfiyyətlərindəndir.
«
Şeirdə müəllifin keçirdiyi daxili həyəcanlar, bu hə-
y
əcanların əsl təbiəti və mahiyyəti obrazların zənginliyində
t
əcəssüm olunur» (38, 37). Bu obrazların canlandırılmasında
frazeoloji vahidl
ər müstəsna mövqedə dayanır. Bu dəyər onun
poetik-linqvistik t
əbiətindən irəli gəlir. Frazeologiyanın mətn
mühitind
əki fəaliyyətindən belə bir qənaət hasil olur ki, obraza
keçid frazeoloji birl
əşmələrdəki məcazi sözün daxili enerjisindən
güc
alır. Frazeoloji birləşmələrin struktur elementləri də güclü
lirizml
ə yoğrulmuş təfərrüatlar canlandırır. Mürəkkəb ovqatların,
müxt
əlif psixoloji vəziyyətlərin orijinal estetik boyalar kəsbi ilə
frazeoloji vahidl
ər gözlənilməz bədii funksiyalar nümayiş etdirir.
Başqa sözlə, frazeoloji söz birləşmələri spesifik dəyər – poetik
idrak prosesini sür
ətləndirir, şairin təfəkkür imkanlarının maddi
göst
əricisinə, təzahür formasına çevrilir.
D
əniz öz bildiyindədir,
Gah endirir
Dalğaların kötüyünə
Gah
qaldırır yoxuşa;
Ç
əkir bizi bərkə-boşa.
Gah
yumruqlayır
D
əniz gəmimizin
Böyrünü-
başını (96, V, 49).
85
O güll
ər – bənövşə, qızıl lalələr,
Uğursuz sevginin, üzun bir ömrün
Ç
ətin etirafı, son nidasıdır,
Dostları ilə paylaş: |