Falsafaning ijodiy xarakteri. Falsafa jamiyat hayotining deyarli barcha jabhalariga kuchli ta’sir
ko’rsatgan holda, ayni vaqtda fan bilan doim yaqin aloqada ish ko’radi. U yoki bu fan qanday muayyan
muammolarni hal qilishidan qat’iy nazar, ular bilan bog’liq jarayonlar va hodisalarga, ya’ni butun
vaziyatga, shu jumladan oxir-oqibatda olingan natijalarga nisbatan falsafiy yondashuv doimo zaruriy
shart hisoblanadi. Muayyan fan predmetiga va uning oldida turgan muammolarga nisbatan bunday keng,
mazkur fan chegarasidan chetga chiqadigan, bilimning boshqa sohalarida erishilgan eng so’nggi
yutuqlarni ham aks ettiradigan yaxlit yondashuvsiz fundamental kashfiyotlar qilish ham, umuman
fanning rivojlanishiga erishish ham mumkin emas.
O’z vaqtida dunyoga nisbatan (odatdagi, «klassik» fizika doirasida uzoq yillar hukm surgan
yondashuvlarga qaraganda) kengroq yondashuv, masalan, A.Eynshteyn (1879-1955)ga dunyoning
manzarasini tushunishga nisbatan butunlay yangicha yondashuvni taklif qilish va avvalgi fizikaning
aksariyat qoidalari muayyan darajadagina haqiqiy bo’lib qolgan sharoitda klassik (Nyuton)
mexanikasini ham o’z ichiga olgan «Nisbiylik umumiy nazariyasi»ni ta’riflash imkonini berdi. Ammo
tabiiy bir savol tug’iladi: bu yerda falsafa chindan ham ijodiy rol o’ynadimi? Agar ijodiy rol o’ynagan
bo’lsa, bu nimada va qay tarzda namoyon bo’ldi?
Umumiy dalillarga to’xtalmay, shuni qayd etishni o’rinli deb hisoblaymizki, Eynshteyn ongida
o’zidan oldingi va o’zi yashayotgan davrdagi falsafa g’oyalari to’qnashdi. Ular mutafakkirning butun
ijodiy faoliyatiga, hech shubhasiz, kuchli ta’sir ko’rsatdi, zero u ratsionalistik falsafaning ko’pgina
klassiklari, ularning o’tmishdoshlari va izdoshlari bilan talabalik yillaridayoq tanishgan edi. «Biz
Eynshteyn ijodiga XX asr o’rtalarining fizik konsepsiyalari va kelajakka prognozlar nuqtai nazaridan,
retrospektiv nazar tashlar ekanmiz, uni insoniyat ma’naviy hayoti katta bir bosqichining yakuni deb
hisoblash mumkin. – Bu bosqich faqat Nyuton mexanikasi bilan boshlangani yo’q. Butun ratsionalistik
fan va XVII asr falsafasi uning negizi hisoblanadi. Eynshteyn asarlari bilan tanishar ekansiz, Galiley,
Dekart, Spinoza, Gobbs, Nyuton satrlarini beixtiyor eslaysiz – ba’zan g’oyalarning ajabtovur
o’xshashligiga duch kelasiz... XVII asr ratsionalistik tafakkurining nomuayyan farazlari va izlanishlari
qanday qilib ijodiy, izchil shakl-shamoyil kasb etayotganining guvohi bo’lasiz. Bu yerda tadrijiy aloqa
mavjudligi shak-shubhasizdir»
1
.
Falsafiy tasavvurlar va tabiiy-ilmiy qarashlarni farqlash oson ish emas. Biroq falsafiy tasavvurlar
tabiiy-ilmiy qarashlarga ta’sir ko’rsatgani, xuddi shuningdek al-Xorazmiy, al-Farg’oniy, Ibn-Sino,
Mirzo Ulug’bek, I. Nyuton, A.Eynshteyn kabi buyuk olimlarning ilmiy g’oyalari zamirida ularning keng
va teran falsafiy bilimlari yotishi shak-shubhasizdir. Ayni shu sababli ko’rsatilgan mutafakkirlarning
yaxlit falsafiy ta’limoti haqida bo’lmasa ham ularning jiddiy falsafiy qarashlari haqida to’la asos bilan
so’z yuritish mumkin.
1
Кузнецов Б.Г. Эйнштейн. Жизнь, смерть, бессмертие. – М., 1980. – 414-б.