3. Estetik tarbiya Yoshlarga estetik tarbiya berishdan maqsad — shaxsning estetik didi va idealini tarkib
toptirish, tevarakatrofdagi narsalarni to'g'ri qabul qilish qobiliyatlarini har tomonlama o'stirishdir.
Estetik tarbiya bolaga did bilan kiyinish, yurishturish, mehnat qilish, jamoa orasida o'zini to'g'ri
tuta bilish kabi hislatlarni singdiradi. Ayniqsa, ona tabiatni sevish va undan zavq olish, ya'ni
go'zallikni his qilishni o'rgatadi. Gul va mevalarning hidi, shakli va ranglari, qushlarning sayrashi,
ariqlarda suvning jildirab oqishi, qishda qorning g'ichirlashi — bularning hammasi bolalarda
tabiatdagi narsa va hodisalarni tasawur etishga imkon beradi va ularda estetik hissiyotni
tarbiyalashda va o'stirishda boy material bo'lib xizmat qiladi. Bog'cha yoshidagi bolalarda bunday
estetik tuyg'ularning o'sishi esa, o'z navbatida san'atni, hayotni, tabiatni sevish, uni tushunish va
o'rganish uchun zarur shartsharoit yaratadi.
Avval tabiat go'zalligini, so'ngra san'at go'zalligini his etish kerak. Tabiatdagi va
san'atdagi go'zallik bilan tanishish bolaning aqlidroki va histuyg'ularini tarbiyalabgina qolmay,
balki uning axloqini, aqliy xayol va fantaziyasini ham rivojlantiradi.
Bog'cha yoshidagi bolani tabiat bilan tanishtirishda uni zavqlantirish, estetik histuyg'ularni
hosil qilish oson ish emas. Uning tabiat go'zalliklarini ko'ra bilishi, ulardan baxramand bo'lishi, ,
qalbida havas, qiziqish, hayajonlanish hislarining uyg'onishi uchun oylar, yillar kerak boiadi.
Bolani estetik tarbiyalashni tabiatga sayohat, sayrlar yoki bog'cha hovlisidagi hushmanzara
gullarni, chiroyli bog' hovlilarini kuzatish orqali amalga oshirsa bo'ladi. Maktabgacha tarbiya
yoshidagi bolalarni tabiat orqali estetik ruhda tarbiyalashni tabiatning istagan faslida amalga
oshirish mumkin.
4. Axloqiy tarbiya Axloqiy tarbiya deganda, yosh avlodni Vatanga, insonlarga muhabbat, ularning
mehnatiga hurmat tuyg'ulari, intizomlilik, xulqatvor madaniyati, tengdoshlar orasidagi do'stlik,
tinchlikj inson xarakterining irodaviy xislatlari hamda shaxsning ijobiy, axloqiy sifatlari, poklik,
to'g'rilik, kamtarlik, xullas barcha oliyjaj nob xislatlarni mujassamlashtirish ruhida tarbiyalash
tushuniladi.
Yosh avlodda bu xislatlarni kamol toptirish uchun tabiat vositasidan keng foydalanish
kerak. Bu murakkab jarayon bo'lib, uzoq vaqt, kerak bo'lsa yillar davomida qilinadigan
mehnatninj mahsuli hisoblanadi.
Tabiat vositasida axloqiy tarbiya berish uchun bog'cha hovlilariga ekilgan gullarni
parvarish qilish jarayonida liar bir gulni, niholni asrash, uni parvarish qilish, gullarning tagini
yumshatish sug'orish, begona o'tlardan tozalash, shakl berish, o'g'it yoki go'ng solish kabi ishlarni
bajarish jarayonlarini amalga oshirish mumkin. gu yerda tarbiyachining ahamiyati katta. Masalan,
tarbiyachi bolalarga gullarni parvarish qilayotganda ularning ham jonli organizm ekanligini, biz
qanday nafas olsak, ular ham nafas olishini, biz qanday ovqatlansak, ular ham bizdek «ovqatni
yaxshi ko'rishini*, o'simlikning ovqati go'ng, o'g'it ekanligini, biz yuvinish, taranishni qanday
yaxshi ko'rsak, gullar ham «yuvinishni», «taranishni» yaxshi ko'rishini va buning uchun gullarning
tagini vaqtivaqti bilan yumshatib, suv berib turish kerakligini, barglariga chang yuqtirmasdan
yuvib, artib turish kerakligini o'rgatishi zarur. Shuningdek tarbiyachi bolalarga odamlar
yorug'likni, quyoshni qanday yaxshi ko'rsa, gullar ham yorug'likni, quyoshni shunchalik yaxshi
ko'rishini, shuning uchun ham ularni soya yoki qorong'i yerga ekish mumkin emasligini ularga
uqtirishi zarur.
Tabiat vositasida bolalarga axloqiy tarbiya berishning yo'llari juda ko'p va xilmaxildir. Biz
yuqorida faqat uning ba'zi birlarini eslatdik, xolos. Uni har bir tarbiyachi o'z sharoiti, o'z milliy
urfodatlari asosida amalga oshirsa, nur ustiga a'lo nur bo'lar edi. Bolalarning o'simliklar o'stirish
va hayvonlarni parvarish qilishda ishtirok etishlari ularda har bir ishda javobgarlikni his qilishga
va mehnatsevarlikka o'rgatadi.