18
Qrafik 1.1.6
İ
llə r üzrə neft istehlakı hə cmi
Mənbə: İndexMundi saytı: indexmundi.com
Qrafik 6-dan göründüyü kimi ən az istehlak 1983-cü ildə günə 56 min barrel,
ə
n çox isə 2013-cü ildə günə 90 min barrel olmuşdur.
Hal hazırda, dünyada istifadə olunan energetika resurslarının əksər hissəsi, yəni
80%-ə qədəri üzvi qazıntı yanacaq ehtiyatlarının (neft, kömür, qaz, torf), o
cümlədənnisbətən az həcmdə oduncağın yandırılması prosesindən alınan enerjidən
istifadə edilməsi ilə bağlıdır. Bildiyimiz kimi, bu, atmosferə böyük həcmdə karbon
19
qazının buraxılmasına səbəb olur ki, bu isə öz növbəsində Yer kürəsindən əks olunan
günəş şüalarının qarşısını almaq qabiliyyətinə malikdir. Hal hazırda, ilkin enerji
mənbələrininekoloji baxımdan az maraq doğurmayan təsnifatı da mövcuddur ki, o da
öz növbəsində enerji mənbələrinin kommersiya (ticarət) və qeyri kommersiya
mənbələrinə bölünür.Bunlardan, bərk (daş kömür, torf, yanar şistlər, bitumlu qumlar),
maye (neft və qaz konsendatı) qazşəkilli (təbii qaz) yanacaq növləri və ilkin elektrik
(nüvə, hidroelektrik, istilik, külək, geotermal, günəş, qabarma və dalğa
stansiyalarında əldə olunan elektrik enerjisi) kommersiya enerji mənbələrinə aiddir.
Qeyri kommersiya mənbələri dedikdə isə, digər enerji mənbələri başa düşülür ki,
onlara da odun, kənd təsərrüfatı, sənaye və sülb məişət tullantıları, işçi mal-qaranın
və insanın özünün əzələ gücü aid olunur.Qeyd edək ki, ümumi istifadə olunan
enerjinin 30%-ə qədərini kommersiya enerji mənbələri təşkil edir. Bu da onu deməyə
ə
sas veri rki, dünya energetikası kommersiya enerji mənbələri əsaslıdır. Bəzi
məlumatlara görə XX əsrin 90-cı illərinin ortalarında kommersiya enerjisinin dünya
üzrə istifadəsinin əhalinin adambaşına təxminən 2,2 t təşkil etmişdir. Lakin dünyada
bir sıra ölkələr qrupunda (Afrikanın mərkəzi hissəsi, Cənubi-şərqi Asiya, qismən
mərkəzi və Cənubi Amerika) əksər əhali öz yaşayışını demək olar ki, yalnız qeyri
kommersiya enerji mənbələri hesabına saxlayır. XX əsrin 50-ci illərinin
başlanğıcında dünya energetikası kommersiya enerjisindən istifadə tempinin
sürətlənməsi ilə səciyyələnir [8].
XX əsrin birinci yarısına nəzər salsaq, həmin dövr üçün kommersiya enerji
mənbələri sırasında daş kömürdən istifadənin xüsusilə fərqləndiyinin şahidi olarıq,
belə ki daş kömür yanacaq istifadə mənbəsi kimi qeyd olunan ərəfədə birinci yeri
tuturdu (1950-ci ilə qədər 60%-dən artıq). Lakin bu dövr uzun çəknədi, tezliklə daş
kömür neftlə əvəzləndi.Belə ki, neft istehsalatında kəskin artım müşahidə olundu ki,
bu öz növbəsindədaha əlverişli neft yataqlarının aşkar olunması ilə əlaqədar idi.
20
1950-ci ildə dünyada neft ehtiyatı 10,5 milyard tona qədər, 1973-cü ildə isə 91
milyard tondan artıq təşkil etmişdir, artım əsasən Yaxın Şərq ölkələrinin hesabına idi.
Sonralar neft ehtiyatı, Alyaska, Qərbi Sibir, Şimal dənizi və Meksikanın hesabına
artdı. 1950-ci ildən 1975-ci il daxil olmaqla neftdən istifadə böyük sürətlə artdı (ildə
7,5%-ə qədər). 1973-cü ildən sonra neftdən istifadə 33,5-4,0 Qtu.ton/il səviyyəsində
sabitləşdi. Təbii qazdan istifadə yeknəsək qaydada ildə 5%-ə qədər artaraq, 1994-cü
ildə 2,67 Qtu.ton-a çatdı, 2002-ci ildə isə 3,5 Qtu.tonu keçdi [8].
1950-ci ildən 1975-ci ilədək dünya enerji bazarının ilkin kommersiya
energetika mənbələri strukturunda daş kömürün hakim olduğu pay 58%-dən 28%-ə
qədər aşağı düşdü. Lakin, 1973-cü ilin sonlarındadaş kömürdən istifadəyə maraq artdı
(30%-ə qədər) ki, buna da səbəb qeyd olunan dövrdə dünyada enerji krizisinin
yaşanması oldu. XX əsrin sonlarında isə dünya energetika bazarında daş kömürdən
istifadə stabilləşərəkkommersiya enerjisinin müasir dünyadakı istifadəsinin 28-30%
səviyyəsinə bərabər oldu, yəni bu göstərici 3,36 Qtu.ton təşkil etmişdir.
Dünyanın bütün ölkələrinienerji resurslarından istifadə səviyyəsinə görə bir
neçə qrupa bölmək olar ki, bunlara da inkişaf etmiş sənaye ölkələri, keçid qrupu
ölkələri, yeni inkişaf etmiş ölkələr və inkişaf etməkdə olan ölkələr aiddirlər.
Adından bəlli olduğu kimi, inkişaf etmiş sənaye ölkələri enerjidən optimal
səviyyədə istifadə etmələri (2-14 t.y.t/nəfər·il) və illik əhali artımının aşağı olması ilə
fərqlənirlər. Bu ölkələrə misala olaraq, ABŞ, Kanada, Yaponiya, Avropanın əksər
ölkələri (hətta Estoniya, Çexiya, Slovakiya, Sloveniya), həmçinin Yeni Zenlandiya,
Avstraliya və b. göstərmək olar ki, onlar enerjidən effektiv istifadə və əhali sayının
nəzarətdə saxlanımasına nail olmuşlar. Bu qrup ölkələrin əsas səciyyəvi xüsusiyyəti
ə
halisi tərəfindən adambaşına istehlak edilən enerjinin stabilləşməsi hesab olunur.
Keçid qrupuna daxil olan ölkələr demoqrafik sabitliyə praktiki olaraq nail
olsalar da, hələ də enerji ilə tam təmin olunmamışlar. Bu qrupun tərkibinə Rusiya,
21
Polşa, Litva, Xorvatiya, Bolqarıstan, Portuqaliya, həmçinin Uruqvay, Argentina və
digər ölkələr daxildir.
Yeni inkişaf etmiş və ya orta gəlirli ölkələrisə enerji resurslarının istismarı
zamanı onlardan, optimal səviyyədən az istifadə etmələri ilə fərqlənirlər. Əhalinin
təbii artımı göstəricisinə gəldikdə isə, bu göstərici orta qiymət səviyyəsində olub ildə
1,0%-dən çox olmur. Bu qrup ölkələrə Azərbaycan Qazaxıstan, Özbəkistan,
Moldava, Monqolustan, Kuba, Malaziya, Kareya, Livan, Meksika, Suriya, Çili,
Ekvador, Koreya, və digərləri aiddir.
Xüsusi qrup ölkələr də vardır ki, onlara neft ixrac edən ölkələr deyə bilərik. Bu
ölkələr az sayda olmaqla yanaşı olduqca böyük həcmdə enerji resurslarına malikdirlər
və enerjini optimal miqdardan qat-qat çox istehlak etmələri, əhali artımının optimal
səviyyədən xeyli artıq olması ilə fərqlənir. Bu ölkələri həmçinin, xüsusi keçid
qrupuna da aid etmək olar ki, enerji sərvətləri ilə zəngin olması bu ölkələrdə
demoqrafik stabilləşmədən əvvəl baş vermişdir. Bu qrupa Bəhreyn, Küveyt, Qatar,
Bruney, Liviya, Oman, Səudiyyə Ərəbistanı, Venesuela və Trinidad daxildir.
Digər bir qrup ölkələr də vardır ki, bunlara inkişaf etməkdə olan ölkələr və ya
Dünya Bankının termininə əsasən adlandırsaq, aşağı gəlirli ölkələr demək olar. Adı
çəkilən ölkələr, enerjini optimal səviyyədən xeyli az istifadə edirlər. Bu ölkələrdəki
demoqrafik vəziyyətə nəzər salsaq isə görərik ki, əhali artımı bir qayda olaraq dünya
səviyyəsindən xeyli yüksəkdir. Buraya dünyanın yerdə qalan ölkələrini aid etmək
olar.
Danılmaz faktdır ki, respublikamızdakı yanacaq-enerji komplekslərinin inkişafı
SOCAR-la sıx əlaqəlidir. Məlum olduğu kimi, SOCAR Azərbaycan Respublikası
ə
razisində təbii neft-qaz məhsullarının nəqli, istehsalı, paylanması və satışını həyata
keçirən bir qurumdur. Bu qurum ölkənin ticarət əlaqələrində də önəmli rol oynayır,
belə ki, SOCAR vasitəsilə hasil olunan təbii qazın və neftin İran İslam
Respublikasına, Gürcüstana və Rusiya Federasiyasına satışı həyata keçirilir.
22
Ümumilikdə bir ildə xaricə və ölkə daxilində ortalama 12,6 miliyard m3 qaz nəql
edilir.
Xəzər dənizində yerləşən "Şahdəniz" və Azəri-Çıraq-Günəşli yataqları, oradan
hasil olunan qazın emalı, qaz həcmlərinin dünya bazarlarına çıxarılmasının təmin
olunması, bağlanmış müqavilələrinin icrası, beynəlxalq yanacaq-energetika bazarında
Azərbaycanın nüfuzunun artırılması, qaz idxal edən dünya dövlətləri ilə etibarlı və
stabil şəkildə qazın təchiz olunması, ixrac marşrutlarının diversifikasiyasının həyata
keçirilməsi və qaz tədarükünün coğrafi arealının genişləndirilməsi fəaliyyəti yerinə
yetirilir.
Azərbaycan Respublikası qazının Gürcüstana, İran İslam Respublikasına və
Rusiya Federasiyasına ixracı, o cümlədən, İran İslam Respublikasının ərazisi ilə
Naxçıvan Muxtar Respublikasına təchiz olunan qazın təhlükəsiz və səmərəli ixrac-
idxal olunması və çatdırılma məntəqələrində təhvil-qəbul əməliyyatlarının aparılması
təmin edilir. SOCAR hal-hazırda ölkədən kənara üç məntəqədən - "Qərb qaz
sahəsi"ndən Gürcüstana, "Şimal qaz sahəsi"ndən Rusiya Federasiyasına və "Cənub
qaz sahəsi"ndən İran İslam Respublikasına qaz ixracını, eyni zamanda Naxçıvan
Muxtar Respublikasının təbii qazla təchiz olunması məqsədi ilə İran İslam
Respublikasından "Culfa qaz sahəsi" vasitəsilə qaz idxalını həyata keçirir. Azəri-
Çıraq-Günəşlidən hasil olunan qaz və "Şahdəniz" yatağından qəbul olunan qaz
kütlələri Səngəçal Baş Qurğuları qaz sahəsində qəbul olunaraq, dövlətlərarası qaz
ölçmə stansiyalarında ixrac olunan ölkələrin nəql sisteminə ötürülür.
Xarici ticarət və investisiya cəlbindən savayı, daxili iqtisadi inkişafda
energetikanın əhəmiyyəti yüksəkdir. Ölkədə enerji məhsullarınıniqtisadi fəaliyyət
növləri üzrə isistehlakının illərə əsasən əks olunduğu cədvələ baxsaq (Cədvəl 1.1.2)
ə
sas yükün xam neft, təbii qaz və elektrik enerjisi üzərinə düşdüyünü görə bilərik.
Dostları ilə paylaş: |