past ko’rsatkichiga ega bo’ladi, tug’ilish yuqoriligicha saqlanib turadi. Natijada aholining tezlik bilan
o’sishi kuzatiladi. Rivojlanayotgan davlatlarda kuzatilgan bu vaziyat 1950-1970 yillarga to’g’ri
keladi. Huddi shu 1950-70 yillarda aholi o’sishi uning geografik joylashuvid ham aks etadi. Yer
yuzining barcha mamlakatlarida aholining ko’payishida o’sish qayd etildi.
Navbatdagi tipda tug’ilish ham o’lim singari kamaya boradi, aholi tarkibid keksalar salmog’i
oshadi. Yuqorida misol qilib keltirilgan Yevropa davlatlari uchun aholi takror barpo bo’lishining
aynan shu oddiy tipi xos. Bu tipdgi davlatlard aholi o’rtacha umr ko’rish
yoshi uzayadi, biroq o’lim
borgan sari oshib boradi. Oqibatda tug’ilish bilan o’lim tenglashib, tabiiy ko’payish jarayoni manfiy
tus oladi. Hozirgi vaqtda yer yuzidagi rivojlangan va rivojlanayotgan davlatlar
aholisi takror barpo
bo’lishi bir-biridan keskin farq qilmoqda. Bu esa aholi takror barpo bo’lishini yirik ikki tipga
ajratishni zarurligini ko’rsatmoqda. Qolganlari shu ikkalasi o’rtasidagi oraliq tip sifatida xizmat qildi.
Tadqiqotlardan rivojlanayotgan davlatlarda ham tug’ilish
borgan sari kamayayotganligigi,
o’lim ko’rsatkichini pasaytirishga urinishlar, keyinchalik kengaygan aholi takror barpo bo’lishi o’rnini,
oddiy ko’rinishdagisi egallashidan dalolat beradi.
Dostları ilə paylaş: