S S a a l l i i d d ə ə Ş Ş ə ə r r i i f f o o v v a a 20
Azərbaycan nəsrində postmodern romanların meydana
gəlməsi XX əsrin sonlarına təsadüf edir. Azərbaycan ədə-
biyyatında Kamal Abdullanın «Yarımçıq əlyazma», Hə-
mid Herisçinin «Nekroloq», Kəramət Böyükçölün «Çöl»,
İlqar Fəhminin «Qarğa yuvası», Əli Əkbərin «Amneziya»,
Pərviz Cəbrayılın «Yad dildə», Aqşin Yeniseyin «Gölə-
qarğısancan», Nərmin Kamalın «Aç, mənəm» və digər ya-
zarların qələmə almış olduqları əsərlər postmodern üslub-
da yazılmış əsərlər kimi diqqəti cəlb edir.
Azərbaycan postmodern romanı iki əsrin qovşağında
ədəbiyyat tarixində paradoksal vəziyyət yaratdı. Postmo-
dernist təfəkkür sistemi yazarlara əsaslandırılmamış, post-
modernist təfəkkürün bədii və fəlsəfi quruluşunu təşkil
edən istiqamət və prinsiplərin təkamülünün xronoloji çər-
çivəsinin olmaması səbəbindən yazarların qələmə aldıqları
əsərlər intuitiv halda ənənəvi dəyərləri kompromissiz ola-
raq dekonstruksiyaya məruz qoydular.
Qeyd etmək istərdim ki, dünya ədəbiyyatında olduğu
kimi, Azərbaycan ədəbiyyatında da postmodern üslubda
qələmə alınmış ilk əsərlərə reaksiyalar sərt olmuşdur. Post-
modern üslubda qələmə alınmış əsərlərdə olan janr və
struktur yeniliklərini qəbul etməyənlər arasında ədəbi me-
tod, mövqe mübarizəsinə çevrildi. Postmodernizm tərəf-
darlarının az olmasına baxmayaraq, bu üslubda qələmə
alınmış əsərlərə real qiymət verilərək, ədəbi müstəvidən
nəzərdən keçirildilər. Kamal Abdullanın «Yarımçıq əlyaz-
ma» romanı oxucu ixtiyarına verildikdən sonra, əsər və
müəllifi ətrafında baş vermiş müzakirələri göstərə bilərik.
Həmid Herisçinin «Nekroloq» (2005) romanını da gös-
tərmək olar. H. Herisçinin «Nekroloq» romanı bəzi ədəbi
tənqidçilər tərəfindən klassik anlayışda roman kimi qəbul