28
S
X ‘
– Alba a, ishonamiz.
– Unda nega soyabonsiz keldingiz?
O‘z yashash maqsadingizga to‘liq ishoning va
hayotga ziyrakroq nazar tashlang. O‘ylab ko‘ring,
turli xorij kitoblari yoki fi lmlarida bizga omad,
muvaff aqiyat deb ko‘rsa lgan narsalar aslida
muvaff aqiyat bo‘lmasa-chi? Masalan,
ularning
shunday usullari bor: mashhur va boy insonlar-
ni o‘rnak qilib ko‘rsa b, «Mana, u avval pul-
siz edi. Endi boy. Sen ham u kabi ki yin, chunki
hamma gap imidjda. Vazifalarni, ishlarni bunday
bajar. Shunda omad
senga kulib boqadi va boy
bo‘lasan», deb uq rishadi. Har bir shahar, hat-
to har bir qishloq va har bir mahallaning o‘ziga
xos shart-sharoi bo‘lgani holda, xorijliklarning
hamma tajribasi ham bizga to‘g‘ri kelmaydi. Siz
bu tajribani amalga oshirganingizda, yaxshi na ja
olishingiz qiyin. Ular aytgan, ular ko‘rsatgan ki-
yim va buyumlarni so b olishga sizni «majburla-
shadi». Butun umr yangi chiqqan urfni kuza b,
ko‘rinmas ip bilan bog‘lanib qolasiz.
Bu sizning
zararingizga, ularning foydasiga qo‘yilgan tuzoq-
dir. Siz o‘zingizga badavlat inson shaklini berish
uchun barcha buyumni olaverasiz.
Unutmang, dunyo musobaqa maydoni emas!
Agar hayot kimo‘zar poygasi bo‘lganida, hamma-
miz mag‘lublar safi da bo‘lardik, to‘g‘rimi? Chun-
ki, g‘olib bi a bo‘ladi, qolganlar esa Mag‘lub.
29
Q
Dunyoni musobaqa maydoni, hayotni poyga
deb qarab, bir-biridan o‘zishga in lib,
bundan
zavq oluvchilar bor. Endi o‘ylab ko‘ring, kim inson
degan nomga loyiq? Ular loyiqmi yoki hayotda
kimo‘zarga musobaqalashmaydigan, doim atro-
fi dagi muhtojlarga yordam berib, yiqilganlarni
qo‘llaydiganlar loyiqmi bunday sharafga? Atrofi n-
gizga qarang! Balki,
musobaqa qilmagan, bosh-
qalardan o‘zishga in lmagan insonlar o‘z hayo -
ni boricha qabul qilib, shundan zavqlanib, bizdan
ko‘ra huzurli, baxtli, xo rjam hayot kechirayot-
gandir?
Bir necha yil avval AQShning Sietl shta da
daun sindromi bilan kasallangan yoshlar orasi-
da o‘tkazilgan olimpiadada qiziq voqea ro‘y
berdi. Yuz metrli masofaga yugurish bo‘yicha
musoba qada aqli zaif yoshlar yugura boshlash-
di. To‘qqiz ish rokchi qatnashgan musobaqada
birisi muvozana ni yo‘qo b yerga yiqildi. Shun-
da ho‘ng rab yig‘layotgan sherigini ko‘rgan qol-
gan ish rokchilar birdaniga to‘xtab, orqalariga
qay- shdi va yiqilgan sherigini o‘rnidan turg‘azib
qo‘yishdi. So‘ngra hammalari birgalikda qo‘l ush-
lashib, yuz metrli marradan o‘ shdi.
Qani, ay ng-chi, odatda kimlarni aqli zaif deb
ataymiz? Tafakkur qilib ko‘raylik, yashash tarzimiz
30
S
X ‘
soxtaliklarga to‘lib-toshmayap mi?
Hayo miz
faqat yeb-ichish, o‘zimizni ko‘z-ko‘z qilishdan
iborat bo‘lmayap mi? Bir-birimizni nega qiynay-
miz, ko‘rolmaymiz, hasad qilamiz, yiqilgan bo‘lsa,
ba ar tepkilaymiz. «Sen ezmasang, boshqalar
seni ezadi», degan tushuncha ongimizga qachon
o‘rnashib qoldi?
Dostları ilə paylaş: