Qarshi muhandislik iqtisodiyot instituti

11.3. Sug’orish tizimi kanallarining suv sarfini aniqlash
Sug’orish tizimi kanallarining suv sarflarini aniqlashda sug’oriladigan maydondagi o’simliklarning suvga bo’lgan ehtiyoji (sug’orish me‘yorlari) hamda tizim bo’yicha suvning yo’qotilishi (gruntga shimilishi, bug’lanish va shunga o’xshashlar) inobatga olinadi. Sug’orish paytida 1 ga yerga beriladigan suv miqdori sug’orish me‘yori deyiladi. O’simlik turi, tabiiy-iqlim, tuproq va gidrologik sharoitlar hamda sug’orish usuliga qarab sug’orish me‘yorlari katta oraliqda (500 dan 3000 m³/ga gacha) o’zgarishi mumkin.

1 ga yer maydondagi o’simlik uchun talab etiladigan suv sarfi keltirilgan gidromodul (q, l/s.ga) deyiladi va bu ko’rsatkich suv sarfini aniqlashdagi asosiy omillardan biridir.

Kanalning boshidan berilishi lozim bo’lgan suv sarfini aniqlash uchun kanal tizimining foydali ish koeffitsienti ( ) haqidagi ma‘lumotga ham ega bo’lish lozim. Bu koeffitsientning qiymati kanalning katta-kichikligiga, kanal qoplamasi turiga, yer o’zanda o’tadigan kanallar zamini grunti turiga va boshqa omillarga bog’liq bo’lib, uni amaliyot natijalari asosida tayinlash mumkin.

Kanalllarning uch xil suv sarfini bir-biridan farqlaydilar: jadallashgan (sel-toshqin yoki boshqa favqulotdagi holatlarda kanaldan o’tkaziladigan); normal (sug’orish paytida beriadigan eng katta) va minimal suv sarflari. Meliorativ tizimlar kanallarining minimal suv sarfi normal sarfning 40 % dan kichik bo’lmasligi lozim.

Kanalning bosh normal suv sarfi quyidagi formula bo’yicha aniqlanadi:
,
bu ifodada - sug’oriladigan «netto» yer maydoni.

Kanalning bosh jadallashgan suv sarfi:

,
bu yerda - jadallashtirish koeffitsienti, uning qiymati amaldagi qurilish me‘yorlari va qoidalari bo’yicha qabul qilinadi.

Kanalning bosh minimal suv sarfi:

,
bu yerda - minimallashtirish koeffitsienti: 0,4.