Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli

19 
Abadiy, o’zgarmas baxt - azobmi?
Dostu
mening botinimda muvozanat va turgʻun uygʻunlik yoʻq. Umuman 
bu narsa boshqa biror kimsada bormikan, deb oʻylab qolaman. 
Muvozanat va uygʻunlik boʻlmasa-da sevgi va minnatdorlik bor. Hayot 
deb atalmish chirogʻim qisqa tutashuvlar sababli tez-tez elektr 
tarmogʻidan uzib qoʻyilayotgandek tuyulmoqda. Garchi yetmish yoshga 
borib bu ajoyib va bir paytning oʻzida muthish dunyoni yangiliklar ila 
qabul qilish mushkul. Hissiyotlar allaqachon barqarorlashgan boʻlishi 
kerakdek.
Hech narsaga ishonmay qoʻygan kunlarimda yillar davomida 
orttirgan tajribalarim unutiladi. Yosh boladek tanlov oldida ojiz 
qolaman.
Jan bilan Oʻzgirning bortida oʻtiribmiz. Qor erigan, kun iligan 
boʻlsa-da, shamolning zabti telpaklarimizni yechishga monelik qiladi. 
Doʻstim horgʻin holda sigaret chekadi.

---

Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli 
@BookBek 
"Jan, sening ham kuning gʻalati oʻtyaptimi? Bir koʻtarilib, bir 
pasaymoqdami? "
Jan bir daqiqa sukut saqlagancha sigaretni qor uyumiga tiqib 
oʻchiradi.
"Shu kunning oʻzi hayotdir... " 
Janning mijozlari koʻpaygan hozir. Psixolog kishilarning dardu 
hissiyotlarini oʻzining qalbidan oʻtqaza olmasa, uning taniga ham, 
ruhiga ham shifo berolmaydi. Buncha yukni koʻtarib yurish uni juda 
toliqtirgan. Boshqalarga sezdirmaslikka harakat qilsalarda hasta 
bolakayni tarbiyalash bu hamkasb juftliklar uchun osonmas.
"Mijizlarimning ongu shuurida qanday hayollar borligini anglashga 
harakat qilyapman, ishimning bosh mazmuni ham shundan. Ammo 
bugun birdan buyuk noaniqlik qarshisida barcha aytganlarimizning kuli 
koʻkka sovrildi. Aqlimiz yetmaydigan sinoatlar hamma vaqt boʻladi. 
Balki bu yaxshlikkadir. Hech boʻlmasa ikki kun dam olishim kerak. 
Darʼya bilan mashinada ummonning narigi sohiliga borib kelmoqchimiz. 
Leonni sizlarnikida qoldirsak maylimi? U olis yoʻlni koʻtara olmaydi..." 
Biz oying bilan bundan xursandman boʻldik. Mayli, ular dam 
olishsin, bu ularga foyfali.
Baʼzan nimaki boʻlishi kerak boʻlsa, oʻz-oʻzidan boʻlaveradi, 
degan ishonch bilan barcha ishlarni oʻz holiga tashlab qoʻyadigan 
masʼuliyatsiz odamning rolini oʻynash foydadan xoli emas.
Qizim, bilasanmi, nima haqda oʻylayapman? Nuqsonlarning 
orasidan ham baxtga qarashni oʻrgangan holda unga ega boʻlish 
mumkin.
Mavridi kelganda mukammallikni egallashdan voz kechish 
ushalmas orzular ---- saroblardan xalos qiladi. Oʻz nomukammalligini 
toʻldiradigan odamni umr boʻyi izlaydigan odamlar juda koʻp. Darvoqe, 
aynan mana shunday odamlarni sevib qolishadi!

---

Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli 
@BookBek 
Toʻgʻri, kimdir izlash yoʻlida vaqtinchalikka ovunchoq topadi ham. 
Lekin biror xatoga yoʻl qoʻydimi, bas, mukammallik izlovchining 
nigohida ilinjlari bir zumda shohsupadan qulaydi, xafsalasi ham pir 
boʻladi.
Bizning oʻzimiz mukammallikdan yiroqmiz va boshqalardan ham 
benuqsonlikni kutmasligimiz shart. 
Harbiy asirlarni otishganidan soʻng insoniyatga boʻlgan ishonchini 
yoʻqotgan va daxshatli "nima uchun" degan savol tinchlik bermagan 
Pʼer Bezuxovni eslayman. Xalqdan chiqqan odamni uchratganidan soʻng 
u ruhdan qayta tugʻiladi.
"Demak yashash kerak, demak sevish va ishonish kerak! "
Dostu, bolalikda hayotdan shunchaki lazzatlana bilsak, voyaga 
yetgandan soʻng baxtni kamalakdek rang-barang, afsonaviy chizgilar 
bilan bejab-chirmab tashlaymizki, uning asl qiyofasini hayotda tanimay 
ham qolamiz.
Abadiy va oʻzgarmas baxtning oʻzi azob emasmi?...
Seni sogʻinib,
Dadang