QəRİb məMMƏdov, mahmud xəLİlov



Yüklə 4,26 Mb.
səhifə655/706
tarix28.12.2021
ölçüsü4,26 Mb.
#15875
növüDərs
1   ...   651   652   653   654   655   656   657   658   ...   706
Cədvəl 23.7 

 

Son 200 ildə ən güclü vulkan püskürmələri 

 

Vulkan 

Püskürmə 

tarixi 

Enlik Uzunluq

Püskü-lürən 

külün həcmi km

3

 

Qaz-kül sütunu-nun 

yüksək-liyi, km 

Maddə-lərin 

kütləsi, Mt 

 

1 2 











Asama (Yaponiya) 

09.05.1783 36

0

24



ş. 138


0

31



şq. 017    

Laki (İslandiya) 01.06.1783 64

0

04



ş. 18

0

14



q. 


03   100 

Poqromnıy (Aleut adaları) 1795  54

0

34



ş. 164

0

42



q. 


1,0    

Sabrina (Azor adaları) 31.01.1811 38

0

ş. 25


0

q.     30-35 

Tambora (İndoneziya) 10.04.1815 8

0

15



c. 118


0

00



şq. 150 70-80 

70-150 


Qalunqqunq (İndoneziya) 08.10.1822 7

0

15



c. 108


0

03



şq. 1,5   15-25 

Babuyan (Fillipin) 

. 07  .1831  19

0

30



ş. 121


0

57



şq.   20-30 

Kosiquina (Nikaraqua) 

20.01.1835 12

0

59



ş. 87


0

34



q. 

25   30-40 

Çikuraçki (Kuril adaları) 11.02.1853 50

0

20



ş. 155


0

28



şq. 1,0    

Şiveluç (Kamçatka) 

17.02.1854 56

0

41



ş. 161


0

35



şq. 1,0    

Vezuviy (İtaliya) 29.04.1872 40

0

49



ş. 14

0

26



şq. 


  6-8 

Askya (İslandiya) 02.01.1875 65

0

02



ş. 16

0

44



q. 


0,5   7-15 

Krakatau (İndoneziya) 26.08.1883 6

0

06



c. 105

0

25



şq. 18   25-55 

Taravera (Yeni Zenlandiya) 

 

10.06.1886 38



0

14



c. 176

0

29



şq. 1,5   0,5 

Ritter (Melaneziya) 

13.03.1888 5

0

31



c. 148

0

07



şq. 1,75  

Sufriyer (Sent-Vinsent adaları) 06.05.1902 13



0

23



ş. 61

0

11



q. 


1 18 

Mon-Pele (Martinika) 



08.05.1902 14

0

50



ş. 61


0

10



q. 

 12 


Santa-Mariya (Qvatemala) 

24.10.1902 14

0

45



ş. 91


0

33



q. 

5,4 21 5 

Vezuviy (İtaliya) 08.04.1906 40

0

49



ş. 14


0

26



şq. 

1 15 


Ksudaç (Kamçatka) 

28.03.1907 51

0

50



ş. 157


0

31



şq. 3  5 

Taal (Fillipin) 

30.01.1911 14

0

00



ş. 121


0

00



şq. 0,5 15 1 

Katmal (Alyaska) 

06.06.1912 58

0

16



ş. 154


0

59



q. 

19,5  


10-30 

Tunquraya (Ekvador) 

18.05.1918 1

0

28



c. 78


0

27



q. 

0,5 25 3 

Fueqo (Qvatemala) 

21.01.1932 14

0

29



ş. 90

0

53



q. 


1,0   1 

Syerro-Asul (Çili) 

10.04.1932 35

0

40



c. 70


0

46



q. 

20 20  


Severqina (Kuril adaları) 09.01.1933 49

0

03



ş. 154


0

26



şq. 1 15 

Klyuçevskoy (Kamçatka) 



01.01.1945 56

0

11



ş. 160


0

47



şq. 0,6 17 0,5 

Qekla (İslandiya) 29.03.1947 63

0

59



ş. 19

0

42



q. 


0,21 30  5 

Laminqton (Melaneziya) 

21.01.1951 8

0

56



c. 148


0

10



şq. 1,0 15 0,5 

Spurr (Alyaska) 

09.07.1953 61

0

18



ş. 152


0

15



q. 

0,2 23 1 

Bezımyannaya (Kamçatka) 

30.03.1956 56

0

04



ş. 160

0

43



şq. 1,0 35 0,5-1 

Aqunq (İndoneziya) 17.03.1963 8

0

21



c. 115


0

30



şq. 0,2-0,6 31 10-30 

Şiveluç (Kamçatka) 

12.11.1964 56

0

47



ş. 161


0

35



şq. 1,5 15 1 

Taal (Fillipin) 

28.09.1965 14

0

00



ş. 121


0

00



şq. - 20 

Avu (İndoneziya) 12.08.1966 3



0

40



ş. 125

0

30



şq. 3,0 18 2 

Fernandina (Qalapaqos adaları) 11.06.1968 0

0

21



c. 91


0

31



q. 

2,0 24 2 

Qekla (İslandiya) 05.05.1970 63

0

59



ş. 19


0

42



q. 

0,1 15 1 

Sufriyer (Sent-Vinsent adaları) 17.10.1971 13

0

20



ş. 61


0

11



q. 

0,2 18 2 

Fueqo (Qvatemala) 

17.10.1974 14

0

29



ş. 90

0

53



q. 


0,1 20 1,5-3 

Sent-Xelens (ABŞ) 18.05.1980 46

0

12



ş. 122

0

11



q. 


0,3 25 0,5-1 


 

390


1 2 









Aland (Kuril adaları) 27.04.1981 50

0

48



ş. 155

0

30



şq. 0,5 18 0,5-1 

El-Çiçon (Meksika) 

04.04.1982 17

0

20



ş. 93

0

12



q. 


0,5 25 23 

 

Vulkan püskürmələri havanın  əsas təbii çirklənmə  mənbəyi hesab olunur. Güclü vulkan püskürmələri 

zamanı xırda bərk və maye hissəciklərin böyük kütləsi havaya qalxır. Qazlarla birlikdə bu hissəciklər 20 km-dən 

də çox yüksəkliyə qalxaraq həftələrlə havada qala bilir. Məsələn, 1883-cü ildə İndoneziyada Krakatau vulkanı 

püskürən zaman vulkan tozu 24 km hündürlüyə qalxaraq 5 ilə yaxın havada qalmışdır. Havada qalan hissəciklər 

un və süd tozundan da xırda olub diametri orta hesabla 0,002 mm olmuşdur.  

1912-ci ildə Alyaskada Katmay vulkanı püskürən zaman 20 mlrd. m

3

 toz 50 km yüksəkliyə  qədər 



qalxmışdır. 1975-ci ilin iyul-sentyabrında Kamçatkada püskürən  Tolbaçik  vulkanının məhsullarından ibarət 

olan tozun gün ərzində miqdarı antropogen toz tulluntılarının 30%-ni təşkil edirdi. Vulkan püskürmələri zamanı 

havaya CO

2

-dən başqa CO, H



2

, SO


2

, H


2

S, karbohidrogen qazları və s. buraxılır.  

1986-cı il avqustun 21-də Kamerunda (Mərkəzi Amerikada dövlət) dəhşətli təbii fəlakət baş verir. Nios 

gölündən qəflətən boğucu qazın buludları 25 kv. km ərazini örtərək 1746 adamın və 20000-dən artıq 

heyvanların ölümünə səbəb olmuşdur.  

Son 500 il ərzində 500-dən artıq vulkan püskürməsi baş vermiş  və bunun nəticəsində 200 min adam 

dünyasını  dəyişmişdir. 1947-1970-ci illərdə vulkan püskürməsindən 7220 adam, yəni ildə 300 adam tələf 

olmuşdur (Stepanovskix, 2003).  

Partlayış xarakterli vulkan püskürmələrindən sonra atmosferdə strotosfer şəffaflığını azaldır və bununla 

əlaqədar olaraq soyuqlaşma inkişaf edir. Onillər və yüzillər ərzində analoji soyuqlaşmalar vulkan aktivliyinin 

güclənməsi ilə baş verir, bu stratosferdə aerozolların miqdarının orta səviyyəsini artırır.  

Bununla belə, geoloji keçmişdə vulkan aktivliyinin güclənməsi ilə  əlaqədar atmosferdə karbon qazı 

kütləsinin artması iqlimin istiləşməsinə səbəb olmuşdur.  

Beləliklə, vulkan aktivliyinin artması bir tərəfdən soyuqlaşmaya, digər tərəfdən isə istiləşməyə  səbəb ola 

bilər.  

Vulkanın sualtı püskürmələri də məlumdur, bunun nəticəsində yeni adalar əmələ gəlir. Yer üzərində 770-

dən artıq vulkan mövcuddur, bunların 69-u suyun altındadır. Vulkanlar ən çox Sakit okean sahilləri və 

adalarındadır. Kiçik Qafqazda son vulkan püskürmələri Antropogendə olmuşdur.  

Vulkanlar Yerin daxilində olan maqma ocaqları ilə  əlaqədardır, bu ocaqların 70-100 km və daha çox 

dərinlikdə olması müəyyən edilmişdir. Azərbaycanda  Pliosen vulkan kraterləri Kəlbəcər rayonunda müəyyən 

edilmişdir. Bu vulkanlarda lipirit və lapit püskürmüşdür. Antropogenə aid vulkan kraterləri Kəlbəcər və Laçın 

rayonlarında qeydə alınmışdır. Vulkan püskürmələri məhsulu Naxçıvan və Talışın dağlıq hissəsində  də geniş 

yayılmışdır. Bəzi vulkanik süxurlardan (andezit və bazaltlardan) tikinti materialları kimi, şüşə və bazalt ərintisi 

istehsalında istifadə edilir.  

 

23.13.1/. Palçıq vulkanları 

Vulkan palçığı materiallarından təşkil olunmuş, zirvəsində krateri olan yastı konus formalı  təpələrdir 

(hündürlüyü 400 m-dək, əsasında diametri 100 m-dən 3,5 km-dək). Fasiləsiz və ya vaxtaşırı vulkan palçığı, qaz, 

süxur qırıntıları, su (bəzən neftli) püskürür. Palçıq vulkanının püskürməsi adətən güclü yeraltı  uğultu və 

partlayışla başlayır. Yerin dərin qatından səthə  çıxan qazlar alışır. Vulkan üzərində alovun hündürlüyü bəzən 

1000 m-ə (Qarasu adası vulkanı) çatır. Palçıq vulkanının qazları  əsasən metandan, qismən ağır 

karbohidrogenlər, CO

2

, N



2

 və təsirsiz qazlardan ibarət olur. Bəzi sahələrdə (Kerç yarımadası, Saxalin adası və 

s.) palçıq vulkanı qazlarının çox hissəsini CO

2

  təşkil edir. Palçıq vulkanlarının suyu yod, brom, bor və s.-li, 



əsasən hidrokarbonatlı-natriumlu olur, palçığının tərkibində çoxlu mikroelement (bor, civə, manqan, mis, 

barium, stronsium, lilium və s.) iştirak edir. Palçıq vulkanı fəaliyyətinin sakit dövründə krater sahəsində qaz, su, 

lil sızan çoxlu parazit mikroquruluşlar – sala və qrifonlar əmələ gəlir. Palçıq vulkanları Rumıniya, İran, Birma, 

Kolumbiya, Venesuela ölkələrində, Taman, Kerç yarımadaları, Türkmənistan və Azərbaycanda yayılmışdır.  

Dünyada olan palçıq vulkanının çoxu (üçdə birindən artığı) Azərbaycan Respublikasında yayılmışdır, 

onların sayı quruda və  dənizdə birlikdə 250-yə  qədərdir. Palçıq vulkanları  əsasən Qobustanda (ən çox cənubi 

Qobustanda), Abşeron yarımadasında, Harami-Salyan zonasında, Xəzərin sahilyanı adalarında yayılmışdır. 

Onlardan ən böyükləri Qalmuş Torağay və Böyük Kənizdağ sayılır. Yerləşməsinə görə 3 qrup palçıq vulkanı 

məlumdur: quru palçıq vulkanı, kömülmüş palçıq vulkanı  və  dəniz palçıq vulkanı. Dəniz palçıq vulkanı ada 



 

391


əmələ gətirən və sualtı palçıq vulkanına ayrılır. Bakı arxipelaqında 8 ada – Qarasu, Gil, Zənbil, Səngi-Muğan və 

s. palçıq vulkanının fəaliyyəti nəticəsində əmələ gəlmişdir. Xəzər dənizində 140-dan çox sualtı palçıq vulkanı 

məlumdur. Palçıq vulkanları  mənşəcə neft və ya qaz yataqları ilə  əlaqədar olub, əsasən cavan qırışıqlıq 

zonalarında yayılmışdır.  

Şimali Qobustanda palçıq vulkanları az yayılmışdır, burada kiçik palçıq vulkanlarından Dəmirçi, 

Astraxanka, Kürləmic, Nabur və s. göstərmək olar.  

Palçıq vulkanları müalicə  məqsədilə  işlədilən qiymətli xammaldır. Palçıq vulkanlı brekçiya qələvi 

reaksiyaya malik olub tərkibində yod, brom, molibden, vanadium, fosfor, xlor, maqnezium kimi bioloji aktiv 

kimyəvi elementlər, həmçinin sulfatlar, hidrokarbonatlar, naften turşuları, bitum və s. vardır və onlar böyük 

müalicəvi effekt verir. Vulkanik brekçiyadan pereferik və  mərkəzi sinir sistemi, mədə-bağırsaq traktı (həzm 

cihazı), dəri, həmçinin poliartrit, radikulit, polinefrit, hepatit və digər xəstəliklərdən  əziyyət çəkən xəstələrin 

müalicəsində uğurla istifadə etmək olar.  

Palçıq vulkanları ilə bir sıra faydalı qazıntı yataqları (dəmir filizi, kükürd, civə, arsen və s.) əlaqədardır.  

Palçıq vulkanlarının fəaliyyəti nəticəsində Abşeron yarımadasında ətraf mühit toksik kimyəvi elementlərlə 

çirklənir. Belə ki, buradakı palçıq vulkanlarının suyu yüksək minerallığa, qələviliyə malik olub tərkibində 

natrium ionu üstünlük təşkil edir. Bu sularda duzların ümumi cəmi 6,5 …. 11,0 q/l təşkil edir. Su əsasən 

xloridli-sulfatlı-natriumlu tərkibli olub, mühit reaksiyası (pH) 8,0-8,7-dir (A.H.Əhmədov, 1985). Müəllif 

(Əhmədov, 1985) qeyd edir ki, palçıq vulkanlarının fəaliyyəti, xüsusi duzlaşmış landşaftın əmələ gəlməsil ilə 

müşayiət olunur. Vulkanik brekçiyalarda sodalı şoranlar və şoran torpaqlar formalaşır. Qələvili vulkan suları və 

brekçiya ilə  səthə bir sıra mikroelementlər gətirilir. Mikroelementlərin tərkibində bor, molibden və qurğuşun 

üstünlük təşkil edərək, konsentrasiya klarkı litosferin klarkından 3 dəfə artıq olur.  

Palçıq vulkanlarının fəaliyyəti ətraf mühitin geokimyəvi xüsusiyyətlərinə güclü təsir göstərir.  

Məlum olduğu kimi, bitkidə  və suda bor, molibden və stronsiumun izafi miqdarda olması heyvanlarda 

endem xəstəliklərinə səbəb olur. Yarımsəhra zonasının yem bitkilərinin bəziləri (xostək, çərən, yovşan) xüsusilə 

borla zəngindir. Qoyunlarda endem toksikoz xəstəlikləri də bununla əlaqədardır. Bu xəstəlik nəticəsində 

qoyunların tükləri (yunu) tökülür. Yemin tərkibində molibdenin izafi olması heyvanlarda molibdeniozis 

xəstəliyi baş verir və orqanizmdə sidik turşuları toplanır. Stronsiumun çox olması isə qələvi xəstəliyinə (trons-

raxit) səbəb olur.  


Yüklə 4,26 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   651   652   653   654   655   656   657   658   ...   706




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin