Kengash tuzilgan bo„lib, bu kengash saroydagi davlat ahamiyatiga molik muhim
ishlarni ko„rib chiqqan. Dasturxonchi, risolachi va boshqa muhim amaldorlar a‟zo
bo„lgan ushbu kengash davlat boshqaruvida muhim ahamiyatga ega edi.
Qo„qon xonligida asosan Olimxon, Umarxon va Muhammad Alixonlar davrida
(1798-1842 yy.) davlat boshqaruvi va davlatchilik ichki va tashqi siyosat ancha
barqaror hamda nisbatan tinch rivojlangan. Ammo XIX asrning o„rtalariga kelib
Qo„qon xonligi inqirozga uchray boshlaydi. Tadqiqotchilar ushbu inqirozning
asosiy sabablari sifatida o„troq xalq va ko„chmanchi aholi o„rtasidagi qarama-
qarshiliklarni, o„zaro nizo va urushlarni, xon taxti uchun olib borilgan kurashlarni,
Buxoro amiri bilan bo„lgan nizolar va dushmanliklar, saroy amaldorlarining
xoinliklari kabilarni ko„rsatadilar. Bularning natijasida iqtisodiy hayotda taraqqiyot
pasayib, ijtimoiy tarqoqlik kuchayib bordi va davlat inqirozga yuz tutdi.
Qo„qon xonligida unvonlar va mansablar ular ijrochilarining vazifalari
hamda martabalariga qarab harbiy, harbiy-ma’muriy, saroy unvon va
mansablari hamda ma’muriy vazifalari, diniy mansab va unvonlar hamda
diniy qozixona amallariga bo„linar edi (unvonlar va mansablar haqidagi
ma’lumotlar quyidagi risoladan olindi: Vohidov Sh., Xoliqova R. Markaziy
Osiyodagi davlat boshqaruvi tarixidan. Toshkent. Yangi asr avlodi. 2006. 6-21
bb.). Xon saroyida quyidagi harbiy mansab va unvonlar joriy etilgan:
7
Amir ul-umaro – amirlar amiri. Xon tomonidan keng vakolatlar
berilgan (davlatdagi muhim ishlar, amaldorlarni amalga qo„yish va olish,
davlatdagi ichki tartibni saqlash, saroydagi tartib – intizom kabilar) shaxs
bo„lib, xondan keyingi eng yuqori mansab hisoblangan;
Amirlashkar – amir ul-umarodan keyingi mansab. Qo„qon xonligida
mingboshi harbiy unvonining vazifalari, darajasi amirlashkarlikka teng
bo„lgan;
Mingboshi– ma‟mur sifatida ming nafar otliq askar beradigan
mulkning hokimi. Bu unvondagi shaxs harbiy yurishlar vaqtida qo„shinni
boshqarib, lashkarboshi unvonini olgan. Bu unvonning egasi vazirlikka ham
da‟vogar bo„lgan. Bu unvon Sheralixon davrida (1842-1844 yy.) yuqori
darajadagi vazifaga aylanib ketgan;
Botirboshi – botir bahodirlar boshlig„i. Besh yuz kishidan ko„p
lashkarga boshchilik qilgan. Viloyatlarda botirboshi harbiy va qo„shin
ishlariga mas‟ul edi. Botirboshi ba‟zan qurilish hamda sug„orish ishlariga
ham boshchilik qilgan. (Ulug„ nahr arig„i, Otabek botirboshi).
7
B.Eshov. ,, o‟zbekistonda davlat va boshqaruv tarixi‟‟. Yangi avlod-2012
Qo‘shbegi – harbiy qo„shinning boshlig„i. Bu mansab yurish va jang
vaqtlarida berilib, uning egasi mingboshi unvonini olishga da‟vogarlik
qilgan hamda alohida viloyatga ham hokim bo„lishi mumkin edi.
Dostları ilə paylaş: |