Bizim email:
arazbilgin@yahoo.com, bilgin.araz@gmail.com
198
Allaha dua edərək Ondan ölüm diləyib dedi: ) "Ey Rəbbim! Sən mənə səltənətdən
(istədiyimdən də artıq) bir pay verdin. Mənə yuxu yozmağı öyrətdin. Ey göyləri və yeri
yaradan! Sən dünyada da, axirətdə də mənim ixtiyar sahibimsən. Mənim canımı
müsəlman olaraq al və məni əməlisalehlərə qovuşdur!"
102. (Ya Rəsulum!) Bu, sənə vəhy etdiyimiz (vəhylə bildirdiyimiz) qeyb
xəbərlərindəndir. Onlar (Yusifin qardaşları) hiylə quraraq əlbir iş gördükləri (Yusifi
quyuya atdıqları) zaman sən ki onların yanında deyildin!
103. Sən (qövmünün imana gəlməsi üçün) təşnə olsan da, insanların (Məkkə
müşriklərinin) əksəriyyəti iman gətirən deyildir!
104. Halbuki sən bundan (islamın təbliğı və imana də’vətdən) ötrü onlardan heç bir
mükafat istəmirsən. Bu (Qur’an) isə aləmlərə yalnız bir öyüd-nəsihətdir!
105. Göylərdə və yerdə (Allahın birliyini sübut edən) neçə-neçə əlamətlər (nişanələr)
vardır ki, insanlar onların yanından üzlərini çevirib keçərlər (onlara baxıb ibrət almaz,
onların həqiqi mə’naları haqqında düşünməzlər).
106. Onların əksəriyyəti ancaq şərik qoşaraq Allaha inanarlar. (Allah təklikdə deyil, Ona
qoşduqları şəriklər-bütlər və tanrılarla birlikdə ibadət edərlər).
107. Məgər (müşriklər) Allahın əzabından onlara bir bəla gəlməyəcəyinə və ya
qiyamətin, özləri də bilmədən, qəflətən başlarının üstünü almayacağına əmindirlərmi?
108. (Ya Rəsulum!) De: "Bu mənim (təbliğ, də’vət) yolumdur. Mən və mənə tabe olan
(mö’minlər) açıq-aşkar bir dəlillə (insanları) Allaha çağırırıq. Allah pakdır,
müqəddəsdir (bütün eyib və nöqsanlardan xalidir, Onun heç bir şəriki yoxdur). Mən isə
müşriklərdən deyiləm!"
109. Səndən əvvəl də (səhra əhlindən deyil) ancaq şəhər əhlindən olub özlərinə vəhy
etdiyimiz neçə-neçə kişilər (qadın, mələk yox, məhz kişi peyğəmbərlər) göndərdik.
Məgər (bu müşriklər) yer üzündə gəzib dolaşmırlarmı ki, özlərindən əvvəl gəlib-
gedənlərin (məhv olmuş xalqların, tayfaların) aqibətinin necə olduğunu görsünlər?
Həqiqətən, axirət yurdu Allahdan qorxub pis əməllərdən çəkinənlər üçün daha
xeyirlidir. Məgər dərk etmirsiniz?
110. Nəhayət, peyğəmbərlər ümidsizliyə qapıldıqda və özlərinin yalançı hesab
edildiklərini gördükdə (yəqin etdikdə) köməyimiz onlara yetdi, dilədiyimizə nicat
verildi. Bizim əzabımız günahkarlardan əsla dəf olunmaz!
|