qilishni ifoda etadi. Quyida ushbu tamoyillaming bir necha ko‘rinishlari berilgan. G. Emmerson tamoyillari: — Aniq qo‘yilgan maqsad. — Iqtisodiy yondashuv. — Mutaxassislami jalb qilish. — To‘la nazorat va hisob-kitob. 38
— Jarayonlami sozlash. — Iqtisodiy me’yorlar. — Sharoit bilan ta’minlash. — Operatsiyalami standartlash. — Unumdorlikni rag'batlantirish. A. Fayol tamoyillari: — Qaror uchun javobgarlik. — Yakkaboshlik. — Boshqarishda iyerarxiya. — Shaxsiy manfaatlami umumiy manfaatlarga bo‘ysundirish. — Ixtisoslashuv. — Intizom. — Rag‘batlantirishni o'rinliligi. — Mehnat haqidan qoniqish. — Xodim ishini mehnatga muvofiqligi. — Xodimning doimiyligi. — Tashabbusni rag‘batlantirish. — Manfaatlar umumiyligi. F. U. Teylor tamoyillari: F. Teylor boshqarishni «aniq bilish, nima qilish kerak va buni qanday qilib puxta va arzon usulda bajarish san’ati» deb baholagan. F. Teylor boshqarish vazifasini quyidagi guruhlarga ajratadi: — Maqsadni tanlash. — Vositani tanlash. — Vositani tayyorlash. — Natijani nazorat qilish. — Ishchini ilmiy tanlash. — Ishchini ilmiy o‘qitish. — Ishni ixtisoslashuvi. — Ish xohishini qo‘zg‘atish bo‘yicha motivlaming muhimligi. — Boshqaruvchi va xodim mehnati javobgarligini to‘g‘ri taqsimoti. M. Veber tamoyillari: — Aniq mehnat taqsimoti, yuqori malakali mutaxassislar shakllanishiga olib keldi. — Boshqarishning iyerarxiya darajasi, bunda pastki daraja yuqoridan nazorat