O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O‘RTA
MAXSUS TA'LIM VAZIRLIGI
TOSHKENT DAVLAT IQTISODIYOT UNIVERSITETI
Mavzu:__________________________________________
REFERAT
Bajardi:_______________________
Tekshirdi:_____________________
Toshkent
-2023
Globallashuv va xalqaro savdoning rivojlanish tendensiyalari
Globallashuv (globalizatsiya) -
lotincha ―globe so’zidan olingan bo’lib,
aynan uni ―dumaloqlashuvi, ―kurralashuvi deb tarjima qilish
mumkin. Yer sharining, Yer kurrasining fan-texnika yutuqlari tufayli
insoniyat ixtiyoridagi xuddi bir butun sharga, kurraga aylanishini
tushuntirish uch
un ishlatiladi. ―Globallashuv tushunchasi lug’aviy
ma'nosi nuqtai nazaridan fransuz tilida ―umumiylashuv, lotin tilida esa
―globus
-Yer shari ma'nolarini bildiradi. Demak, globalizm tushunchasi
ana shu ikki ma'noda ham bevosita insoniyat hayoti va taqdiri bilan
bog’liq bo’lgan katta muammolarni, ―sayyoraviy, ―dunyoviy
muammolarni, global taraqqiyot istiqbollarini o’ziga qamrab oladi.a
•
Globallashuv (globalizatsiya) -
lotincha ―globe so’zidan olingan
bo’lib, aynan uni ―dumaloqlashuvi, ―kurralashuvi deb tarjim
a
qilish mumkin. Yer sharining, Yer kurrasining fan-texnika
yutuqlari tufayli insoniyat ixtiyoridagi xuddi bir butun sharga,
kurraga aylanishini tushuntirish uchun ishlatiladi. ―Globallashuv
tushunchasi lug’aviy ma'nosi nuqtai nazaridan fransuz tilida
―umumiylashuv, lotin tilida esa ―globus
-Yer shari ma'nolarini
bildiradi. Demak, globalizm tushunchasi ana shu ikki ma'noda ham
bevosita insoniyat hayoti va taqdiri bilan bog’liq bo’lgan katta
muammolarni, ―sayyoraviy, ―dunyoviy muammolarni, global
taraqqiyot istiqbollarini o’ziga qamrab oladi.a
Globallashuv atamasi birinchi bor 1960 yil Giddins tomonidan
foydalanilgan1. Bu atama XX asrning 90-yillarigicha deyarli
foydalanilmagan. 1985 yilga kelib amerikalik sotsiolog R. Robertson
«globallashuv» atamasiga tushuncha bergan2. Globalizatsiya atamasi
birinchi bo’lib iqtisodchi olimlar tomonidan 1981 yildan beri qo’llanilib
kelingan. Ammo bu so’zning to’liq ma‘nosi, konsepsiyasi 1990 yilning
yarmida amerikalik olim CHarlz Taz Rassel tomonidan to’liq ochib
berilgan. ―
Globallashuv atamasi dastlab amerikalik olim T.Levitt
tomonidan 1983 yili «Garvard biznes rev`yu» jurnalida chop qilgan
maqolasida qo`llangan. T.Levitt yirik transmilliy korporatsiyalar ishlab
chiqaradigan turli-tuman mahsulot bozorlarining birlashuv jarayonlarini
―globallashuv deb atagan. Mazkur ta`rifda globallashuv jarayonining
iqtisodiy tamonlariga e`tibor berilgan.
Globallashuv atamasi birinchi bor 1960 yil Giddins tomonidan
foydalanilgan1. Bu atama XX asrning 90-yillarigicha deyarli
foydalanilmagan. 1985 yilga kelib amerikalik sotsiolog R. Robertson
«globallashuv» atamasiga tushuncha bergan2. Globalizatsiya atamasi
birinchi bo’lib iqtisodchi olimlar tomonidan 1981 yildan beri qo’llanilib
kelingan. Ammo bu so’zning to’liq ma‘nosi, konsepsiyasi 1990 yilning
yarmida amerikalik olim CHarlz Taz Rassel tomonidan to’liq ochib
berilgan. ―Globallashuv atamasi dastlab amerikalik olim T.Levitt
tomonidan 1983 yili «Garvard biznes rev`yu» jurnalida chop qilgan
maqolasida qo`llangan. T.Levitt yirik transmilliy korporatsiyalar ishlab
chiqaradigan turli-tuman mahsulot bozorlarining birlashuv jarayonlarini
―globallashuv deb atagan. Mazkur ta`rifda globallashuv jarayonining
iqtisodiy tamonlariga e`tibor berilgan.
O`z davrida frantsuz faylasufi Rene Dekart ―Tushunchalar
ma`nosini
aniqlashtiring va bu insoniyatning yarmini adashishdan saqlaydi‖
- deb
yozgan edi. Ayni shu ma`noda dastlab biz ―globallashuv
tushunchasining istilohiy ma`nosini izohlashga harakat qilamiz. Bu
so’zga quyidagicha tarif berish mumkin: Globallashuv – Jahon xo’jaligi
rivojlanishining ob‘ektiv jarayoni bo’lib, juda ko’p ijobiy xususiyatlarga
egadir: bular asosan turli mamlakatlar xo’jaligining o’zaro aloqasi,
xorijiy sarmoyalarni jalb qilish, ilm – fan texnika texnalogiya yutuqlari
almashuvini tezlashishni hamda davlatlarni ilmiy texnikaviy
taraqqiyotiga ko’maklashuv bilan tasdiqlanadi. Globallashuv —
butunjahon iqtisodiy siyosiy, madaniy integratsiya va unifikatsiya (bir
birga yaqinlashuv) jarayonidir. Asosiy xususiyatlari xalqaro mehnat
taqsimoti, kapital, ishchi kuchi va ishlab chiqarish resurlarining erkin
harakati, qonunchilik, iqtisodiy va texnologik
jarayonlarni standartlashtirish, shuningdek, turli mamlakatlarning
madaniyatining qo’shilish va yaqinlashuvidir.
O`z davrida frantsuz faylasufi Rene
Dekart ―Tushunchalar ma`nosini
aniqlashtiring va bu insoniyatning yarmini adashishdan saqlaydi‖
- deb
yozgan edi. Ayni shu ma`noda dastlab biz ―globallashuv
tushunchasining istilohiy ma`nosini izohlashga harakat qilamiz. Bu
so’zga quyidagicha tarif berish mumkin: Globallashuv – Jahon xo’jaligi
rivojlanishining ob‘ektiv jarayoni bo’lib, juda ko’p ijobiy xususiyatlarga
egadir: bular asosan turli mamlakatlar xo’jaligining o’zaro aloqasi,
xorijiy sarmoyalarni jalb qilish, ilm – fan texnika texnalogiya yutuqlari
almashuvini tezlashishni hamda davlatlarni ilmiy texnikaviy
taraqqiyotiga ko’maklashuv bilan tasdiqlanadi. Globallashuv —
butunjahon iqtisodiy siyosiy, madaniy integratsiya va unifikatsiya (bir
birga yaqinlashuv) jarayonidir. Asosiy xususiyatlari xalqaro mehnat
taqsimoti, kapital, ishchi kuchi va ishlab chiqarish resurlarining erkin
harakati, qonunchilik, iqtisodiy va texnologik
jarayonlarni standartlashtirish, shuningdek, turli mamlakatlarning
madaniyatining qo’shilish va yaqinlashuvidir.
Xalqaro savdo o‘zining rivojianish bosqichlariga ega bo‘lib, har bir
bosqich o‘z
tarixiy xususiyatlari bilan ajralib turadi:
— tashqi savdo aloqalarining lokal darajada shakllanish bosqichi —
(VI-XIII asr- lar) 0‘rta yer dengizidan Sharqqa tomon xalqaro savdo
yo‘llarining vujudga kelishi;
— tashqi savdo aloqalarining mintaqaviy darajada shakllanish bosqichi
(XII- XV asrlar) tashqi savdo aloqalarining 0‘rta yer, Boltiq va Shimoliy
dengizlarida konsentratsiyalashuvi;
— tashqi savdo aloqalari globallashuvining boshlanish bosqichi — (XV-
XVII asr¬lar) Buyuk geografiya kashfiyotlari tufayli xalqaro savdo
yollarining Atlantika, Hind va Tinch okeanlariga ko‘chishi;
— tashqi savdo aloqalarining intensivlashuv bosqichi — (XVIII-XIX
asrlar) sanoat to‘ntarishi, G‘arbiy Yevropa va AQSh iqtisodiyotining
sanoatlashtirish jarayoni bilan bog‘liq;
— tashqi savdo aloqalarining intensivlashuv bosqichi — (XVIII-XIX
asrlar) sanoat to‘ntarishi, G‘arbiy Yevropa va AQSh iqtisodiyotining
sanoatlashtirish jarayoni bilan bog‘liq;
— tashqi savdo aloqalarining militarizatsiyalashuv bosqichi (XIX oxiri -
XX asr boshi) Birinchi va Ikkinchi jahon urushlari bilan bog‘liq;
— integratsion bloklar va birlashmalarning tashqi savdo
munosabatlariga faol ta’sir etish bosqichi — (XX asrning o‘rtasi va
ikkinchi qismi);
Xalqaro savdoning zamonaviy xususiyatlari:
— ilm-fan va texnika taraqqiyoti ta’sirida mahsulot hamda xizmatlar
savdosi haj¬mining keskin ortishi;
xalqaro savdo rivojlanayotgan mamlakatlar salmog‘ining qisqarishi
yangi tarmoq va ishlab chiqarishning vujudga kelishi;
qator mamlakatlarning ayrim mahsulotlar importiga bog‘liqligining
ortishi;
tashqi bozorda ortiqcha mahsulotni sotishdan turli mamlakat korxonalari
o‘rtasidagi hamkorlik aloqalari asosida avvaldan kelishilgan holda
mahsulotni yetkazib berish shakliga o‘tilishi.
— fan va texnika taraqqiyoti ta’sirida jahon eksportining tovar
tarkibidagi fan sig‘imkorligi yuqori bo‘lgan mahsulot va xizmatlar
ulushining ortishi;
tashqi savdo aylanmasining jon boshiga baholangan qiymatining notekis
taqsimlanishi;
Xalqaro savdoning tovar tarkibi — xalqaro savdoning tarkibini
aniqlovchi tovar mutanosibliklari majmuyi va aloqalaridan iborat bo‘lib,
maqsadi inson ehtiyojlariga moslashtirish nuqtayi nazaridan xalqaro
savdo sohasida tovarlarni tabaqalashtirish hisoblanadi.
Xalqaro savdoning hududiy tarkibi — bu xalqaro savdoning hududiy
tarkibini aniqlovchi mutanosibliklar va aloqalar majmuyi bo‘lib, ushbu
tarkib xalqaro savdoning xususiyatlari va rivojianish yo‘nalishlarini
ajratish imkonini beradi
Xalqaro savdoning zamonaviy hududiy tarkibidagi o‘zgarishlar
tendensiyasi quyidagilar orqali ifodalandi:
xalqaro savdo bozor iqtisodiyoti rivojlangan mamlakatlar ulushining
saqlanib qolishi xalqaro savdo asosiy qismining rivojlangan mamlakatlar
guruhi ichida mujassamlashuvi;
rivojlanayotgan mamlakatlar ulushining ortishi;
rivojlanayotgan va rivojlangan mamlakatlar o‘rtasida savdo aloqalari
hajmi¬ning ortishi;
o‘tish iqtisodiyoti mamlakatlarining xalqaro savdodagi pozitsiyasining
zaifligi (rivojlangan mamlakatlar tashqi savdo aylanmasida 3,5 %,
rivojlanayotgan mamlakatlar tashqi savdo aylanmasida 2,5 %).
xx asrning ikkinchi yarmidan boshlab xalqaro savdo jadal sur’atlar bilan
rivojlana boshladi. 1950-1998-yillarda jahon eksporti 16 martaga ortdi.
G‘arb mutaxassislarining fikricha, 1950 va 1970-yillar oralig‘ini xalqaro
savdoning rivojlanishidagi «oltin asr» deb atash mumkin. Mana shu davr
oralig‘ida jahon eksportining o’rtacha yillik o‘sish sur’ati 7 %ni tashkil
etadi. 0‘tgan asrning 70-yillariga kelib jahon eksportining o‘sish sur’ati
5 % ga qadar, 80-yillarda esa yanada pasaya boshladi, asr 80-yillarining
oxiriga kelib jahon eksportining o‘sish sur’ati jadallashadi. Masalan,
1988-yilda xalqaro savdoning o‘sish sur’ati 8,5 %gacha ortgani holda
90-yillarda jahon eksportining o‘sish sur’atida yana pasayish kuzatildi,
90-yilning o’rtalaridan boshlab esa barqaror o‘sish tendensiyasiga ega
bo‘lib, o‘rtacha 7 %ni tashkil etgan
•
xx asrning ikkinchi yarmidan boshlab xalqaro savdo jadal sur’atlar
bilan rivojlana boshladi. 1950-1998-yillarda jahon eksporti 16
martaga ortdi. G‘arb mutaxassislarining fikricha, 1950 va 1970-
yillar oralig‘ini xalqaro savdoning rivojlanishidagi «oltin asr» deb
atash mumkin. Mana shu davr oralig‘ida jahon eksportining
o’rtacha yillik o‘sish sur’ati 7 %ni tashkil etadi. 0‘tgan asrning 70-
yillariga kelib jahon eksportining o‘sish sur’ati 5 % ga qadar, 80-
yillarda esa yanada pasaya boshladi, asr 80-yillarining oxiriga
kelib jahon eksportining o‘sish sur’ati jadallashadi. Masalan, 1988-
yilda xalqaro savdoning o‘sish sur’ati 8,5 %gacha ortgani holda
90-yillarda jahon eksportining o‘sish sur’atida yana pasayish
kuzatildi, 90-yilning o’rtalaridan boshlab esa barqaror o‘sish
tendensiyasiga ega bo‘lib, o‘rtacha 7 %ni tashkil etgan
Xalqaro savdoning barqaror o‘sish sur’atiga quyidagi omillar ta’sir
ko‘rsatadi:
Xalqaro savdoning barqaror o‘sish sur’atiga quyidagi omillar ta’sir
ko‘rsatadi:
xalqaro mehnat taqsimotining rivojlanishi, ishlab chiqarish va kapitallar
harakatining baynalmilallashuvi;
asosiy kapitalning yangilanishi, yangi iqtisodiy tarmoqlarning yaratilishi
va JST tadbirlari yordamida xalqaro savdoning erkinlashtirilishi;
xalqaro savdoning erkinlashuvi, mamlakatlarning import bojlari va
miqdoriy cheklovlarni bekor qilishga o‘tishlari;
transmilliy korporatsiyalarning jahon bozorlaridagi faoliyatining
faollashuvi;
o‘tish iqtisodiyoti mamlakatlarining bozor iqtisodiyotiga o‘tishi va
iqtisodiyotlari ochiqligining chuqurlashuvi.
--iqtisodiy integratsiya jarayonlarining chuqurlashuvi:
regional to‘siqlarning bekor qilinishi, umumiy bozor, erkin savdo
zonalarining shakllanishi;
sobiq kolonial mamlakatlarning mustaqillikka erishishi. Tashqi
bozorlarga yo‘naltirilgan iqtisodiy modelga ega «yangi industrial
mamlakatlar»ning ajra- lib chiqishi;
Yuqorida qayd etib o‘tilgan omillar xalqaro savdoning quyidagi
zamonaviy rivojlanish tendensiyalarini belgilab beradi
•
Yuqorida qayd etib o‘tilgan omillar xalqaro savdoning quyidagi
zamonaviy rivojlanish tendensiyalarini belgilab beradi
Birinchidan, xalqaro savdoning rivojlanish dinamikasi jahon moliyaviy-
iqtisodiy inqiroziga qadar yuqori o‘sish sur’atlari bilan tavsiflanadi.
Tahlillar ko‘rsatishicha 1948-yildan 2020-yilga qadar jahon tovarlar
eksporti 346 mlrd. Dollardan 18.3 trln dollargacha, ya’ni 53 martaga
ortgan va uning o‘rtacha yillik o‘sish sur’ati 7-8 %ni tashkil etgan.
Ikkinchidan, mamlakatlar tashqi savdosi iqtisodiy rivojlanishga nisbatan
jadal sur’atlar bilan rivojlangan. Masalan, AQSh yalpi ichki mahsuloti
1980—2020-yillar- da 5.9 barabor o‘sgan bo‘lsa, uning eksporti — 7,0,
importi esa 9,1 martaga ortgan.
Uchinchidan, dunyoning ko‘pchilik mamlakatlarida eksport va import
kvota- larining ortishi yuz berdi. Agar 1978—1987-yillarda jahon sanoat
mahsulotining 13.8% eksport qilingan bo‘lsa, 2020-yilda ushbu
ko‘rsatkich 65,7 %ni tashkil etdi
Uchinchidan, dunyoning ko‘pchilik mamlakatlarida eksport va import
kvota- larining ortishi yuz berdi. Agar 1978—1987-yillarda jahon sanoat
mahsulotining 13.8% eksport qilingan bo‘lsa, 2020-yilda ushbu
ko‘rsatkich 65,7 %ni tashkil etdi.
To‘rtinchidan, xalqaro savdoning geografik tarkibi mamlakatlarning
hududiy yoki tashkiliy belgilari bo‘yicha rivojlanmoqda. Xalqaro
savdoda yetakchi mav- qe AQSh, Yevropa Ittifoqi va Yaponiyaga
tegishli bo‘lib, ular hissasiga 2020-yilda jahon tovarlar eksportining 45,7
% kelgan.
Beshinchidan, xalqaro savdodagi asosiy savdo munosabatlari sanoat
jihatdan taraqqiy etgan mamlakatlar o‘rtasida yuz beradi. Bu ko‘rsatkich
umumiy savdo¬ning 61 %ni tashkil etadi.
Oltinchidan, xalqaro savdoning tovar tarkibi ham o‘ziga xos rivojianish
xususiyatlariga ega
xalqaro savdoning tovar tarkibi ham o‘ziga xos rivojianish xusu-
siyatlariga ega:
•
xalqaro savdoning tovar tarkibi ham o‘ziga xos rivojianish xusu-
siyatlariga ega:
xalqaro tovar aylanmasiga tortilayotgan tovarlar oqimi chuqur
diversifikatsiya- ga ega. Jumladan, Germaniya 180 ta eksport
pozitsiyasiga, Buyuk Britaniya va Fransiya — 175 ta, Yaponiya 160
tadan ortiq pozitsiyaga ega;
ilmiy-texnik taraqqiyot natijasida xalqaro savdoda tayyor mahsulotlar
ulushi ortib bormoqda. Bu ko‘rsatkich 2020-yilda jahon tovarlar
savdosining taxmi- nan 64,7 %ga teng bo‘ldi;
xalqaro savdoda xomashyo va mineral yoqilg‘ilarning ulushi qisqarib
bormoqda. Ushbu ko‘rsatkich 1937-yilda 38,6 %ni tashkil etgan bo‘lsa,
2020-yilda 19,8 %ga teng bo‘ldi;
jahon savdosida oziq-ovqat mahsulotlarining ulushi qisqarish
tendensiyasiga ega bo‘lib, bu ko‘rsatkich 1937-yilda 22,8 %ga, 2020-
yilda esa 12,5 %ga teng bo‘ldi;
1974-1975-yillardagi jahon iqtisodiy inqirozidan keyin jahon
eksportining tovar tarkibida to‘qimachilik va kiyim-kechaklar ulushi
orta boshladi. 2020-yilda ush¬bu tovarlarning jahon tovarlar savdosidagi
ulushi 4,2 %ni tashkil etdi. Bu soha- da rivojlanayotgan mamlakatlar
ulushi keskin ko‘payib bordi.
2009-2020-yillarda xalqaro savdoda erishilgan ijobiy natijalardan biri bu
Jahon savdo tashkilotiga a’zo mamlakatlar tomonidan inqirozga qarshi
cho- ralar dasturini amalga oshirish maqsadida tashqi savdo siyosatida
yangi chek- lovlardan, proteksionizm usullaridan foydalanishiga yo‘l
qo‘yilmaganligidan iborat. JST 2010-yildan boshlab bunday milliy
cheklovlarni pasaytirishga erish- di. Ammo ko‘nlab mamlakatlarda
ishsizlikning yuqori darajasining saqlanib qolishi, eksportga mahsulot
ishlab chiqaruvchi mahalliy tovar ishlab chiqaruv- chilarni himoyalash
maqsadida mamlakatlar tomonidan proteksionistik siyosat- ni qo‘llashga
ehtiyojini oshirmoqda
O’zbekistonda ham bugungi kunda xalqaro savdo muhim ahamiyatga
ega.Keyingi vaqtda jahon bozorida narxi keskin tushib ketgan xomashyo
resurslarini eksport qilish amaliyotidan imkon qadar tezroq qutilib,
tayyor raqobatbardosh mahsulotlar eksportini faol oshirish va bu
maxsulotlar yetkazib beriladigan mamlakatlar geografiyasini yanada
kengaytirishimnz kerak. Jahon xo’jaligi rivojlanishining o’ziga xos
xususiyatlaridan bir- bu xalqaro iqtisodiy munosabatlarning intensiv
rivojlanib borishi hisoblanadi.
Bu mamlakatlar, mamlakatlar guruhi, alohida firma va korxonalar
o’rtasida savdo-iqtisodiy aloqalarning kengayishi tobora chuqurlashuvi,
xo’jalik hayotining globallashuvi, milliy iqtisodiyot ochiqligining
kuchayishi, mamlakatlarning iqtisodiy integratsiyalashuvi va hududiy
xalqaro iqtisodiy aloqalar startegiyasining chuqurlashib
borayotganligida ko’rish mumkin.
1. Xalqaro savdoning zaruriyati va uning asosiy ko’rinishlari
Hozirgi zamon iqtisodiyotining ochiqlik darajasi, ya’ni mamlakatlarning
ixtisoslashuvi va ular o’rtasida kooperatsiya chuqurlashib bormoqda.
Mamlakatlar o’z iqtisodiyotini rivojlantirish, iqtisodiy muammolarni hal
qilish borasida tadbirlar ishlab chiqish va ularni amalga oshirishda bu
holatlarni etiborga olishi shart.
Jahon savdosi tashqi iqtisodiy aloqalarning asosiy shaklidir. Uning
kengayishi va chuqurlashuvi natijasida kaiitalni chetga chiqarish
imkoniyatlari yuzaga keldi va unga bog’liq ravishda xalqaro moliya-
valyuta, kredit munosabatlari rivojlandi.Tashqi savdoning vujudga
kelishi ikki muhim ob’ektiv sabab bilan izohlanadi.
Birinchidan, bu tabiiy va xom ashyo resurslarining mamlakatlar
o’rtasida notekis taqsimlanganligi. Eng katta hududga ega bo’lgan yoki
rivojlangan davlatlar ham barcha resurslar bilan o’zini to’liq ta’minlay
olmaydi. Ular o’zlarida ortiqcha bo’lgan resurslarni eksport qilishga va
mamlakatda taqchil bo’lgan resurslarni import qilishga majburlar.
Xalqaro savdo rivojlanishining zarurligini belgilovchi ikkinchi muhim
sabab shundaki hamma mamlakatlar ham barcha turdagi mahsulotni bir
xil samaradorlik bilan ishlab chiqara olmaydi. Ya’ni bir tovar
Yaponiyada arzon ishlab chiqarilsa, ikkinchi tovar O’zbekistonda arzon
ishlab chiqarilishi mumkin. Shu sababli resurslardan samarali
foydalanish maqsadida mamlakatlar ixtisoslashadilar va o’zaro savdo-
sotiqni yo’lga qo’yadilar.
Bu ikki ob’ektiv sabab har qanday milliy iqtisodiyotning takror ishlab
chiqarishi jarayonida xalqaro savdoning ahamiyatini aniqlaydi. 2012
yilda xalqaro savdo hajmi jahon miqyosida yalpi ichki mahsulotning real
hajmiga nisbatan olinganda 50 foizga yaqinni tashkil etdi. Shu davrda
O’zbekiston real yalpi ichki mahsulotida tashqi savdo, ya’ni tashqi
savdo aylanmasining ulushi 62,4 foiz atrofida bo’ldi.
Tashqi savdo xalqaro ayirboshlashning an’anaviy shakli sifatida
quyidagi ko’rinishlarni o’z ichiga oladi:
•
mahsulotlarni ayirboshlash: yoqilg’i-xom ashyo mahsulotlari,
qishloq xo’jaligi mahsulotlari, sanoat mahsulotlari;
•
xizmatlarni ayirboshlash: muxandislik-maslahat xizmatlari;
•
transport xizmatlari, sayyohlik va boshqa xizmatlar.
•
yangi ilmiy-texnik ma’lumotlarni ayirboshlash: litsenziyalar va
«nou-xou»lar.
Xalqaro savdo mahsulotlari, xizmatlar va fan-texnika ma’lumotlarini
ayirboshlashning barcha ko’rinishlari tashqi savdo operatsiyalari
yordamida amalga oshiriladi. Ular o’z navbatida eksport, import,
reeksport va reimport operatsiyalariga bo’linadi.
Eksport operatsiyasi - mahsulotlarni chet mamlakatlarga chiqarish.
Import operatsiyasi - mahsulotni xorijiy sherikdan sotib olish va uni
mamlakatga olib kelish.
Reeksport operatsiyasi - avval import qilingan va qayta ishlov
berilmagan mahsulotni chet elga olib chiqib sotish.
Reimport operatsiyasi - avval eksport qilingan va u erda qayta ishlov
berilmagan mahsulotni chet elda sotib olish va mamlakatga olib kelish.
2 . Mutlaq va nisbiy afzallik nazariyalari
Shu paytga qadar yuzaga kelgan barcha xalqaro savdo nazariyalari
xalqaro savdoni erkinlashtirish barcha mamlakatlar uchun foyda
keltiradi degan fikrni ilgari suradi. Erkin tashqi savdoning zarurligi va
foydaliligi to’g’risida dastlabki nazariyalardan biri A.Smitning mutlaq
afzallik nazariyasidir. Bu nazariyaga ko’ra har bir mamlakat undagi
mavjud sharoitlar va resurslar o’ziga xosligiga tayangan holda ma’lum
bir tovarni eng kam xarajatlar hisobiga (yoki vaqt birligida bu tovarni
eng ko’p) ishlab chiqarish imkoniyatiga ega. Shunday ekan mamlakat
mutlaq afzallikka ega bo’lgan tovar ishlab chiqarishga ixtisoslashadi va
ushbu tovarning o’z iste’molidan ortiqcha qismini sotadi hamda boshqa
tovarlarni sotib oladi. Chunki bu tovarlar ularni ishlab chiqarishda
mutlaq afzallikka ega bo’lgan davlatlarda ancha arzon ishlab chiqarilgan
bo’ladi. Natijada har ikki davlat ham kam resurs sarflab ko’proq
mahsulotga ega bo’ladi. Masalan, O’zbekiston asosan paxta
mahsulotlarini etishtirishga ixtisoslashganligi uchun boshqa
mahsulotlarga nisbatan ko’prots shunga e’tiborni qaratish lozim.
Chunki, O’zbekiston qishloq xo’jaligi, ob-havosi va qolavsrsa, butun
respublika sharoiti paxta etishtirishga moslashgan va unga kam
miqdorda mehnat va moliyaviy resurslarni sarf qilib, yuqori hosil olish
texnologiyasiga ega. Shuningdek, boshqa mamlakatlar ham o’zi
ixtisoslashgan sohaga ko’proq e’tiborni qaratishsagina dunyo bo’yicha
ko’proq mahsulot ishlab chiqariladi va xalqaro savdoda ham katta
muvaffaqqiyatlarga erishish mumkin. Demak, shu yo’l bilan dunyo
aholisining talablarini maksimum qondirish imkoniyatiga erishiladi.
Ammo qaysidir mamlakat hech qaysi mahsulot ishlab chiqarish bo’yicha
dunyoda mutlaq afzallikka ega bo’lmasligi mumkin. Bu esa shu
mamlakat hamma tovarlarni chetdan keltiradimi degan savolni
tug’diradi. Agar shunday bo’lsa importni bu mamlakat qaysi mablag’lar
hisobiga moliyalashtiradi. Bu savolga javob berish borasida mutlaq
afzallik nazariyasi boshi berk ko’chaga kirib qoladi.
D. Rikardo A. Smitning «Mutlaq afzallik» nazariyasini yanada
mulohaza qilish natijasida ushbu nazariya umumiy qoidaning bir qismi
ekanligini isbotlab berdi. D. Rikardo «Siyosiy iqtisodning boshlanishi va
soliqlar» nomli asarida klassik nazariyani boshi berk ko’chadan olib
chiqadi. Uning fikricha, mamlakatlar ishlab chiqarish samaradorligini
ta’minlashda yoki ko’proq afzallikka ega bo’lgan yohud kamroq
zaiflikka ega bo’lgan mahsulot ishlab chiqarish va sotishga
ixtisoslashsalar maqsadga muvofiq bo’ladi. Bunday vaziyatlarda ikki
mamlakat o’rtasidagi savdo ko’proq imkoniyatlar olib keladi.
Har bir mamlakat o’zi ixtisoslashgan mahsulotlarni ishlab chiqaradi va
shu orqali yutuqlarga erishadi. Uning mulohazalari “Nisbiy afzallik
nazariyasi”da o’z echimiga ega bo’ldi. Masalan, Portugaliyada ishlab
chiqarilgan movut va Angliyada ishlab chiqarilgan vino individual
xarajatlarga ega bo’lsin. Shuni hisobga olgan holda D. Rikardoning
“Nisbiy afzallik nazariyasi”ni qo’llaymiz:
Ishlab chiqarish uchun zarur bo’ladigan mehnat birligi miqdori;
Movut (dona) Vino(bir
barrel)
Portugaliya 90 100
Angliya 80 120
Yuqoridagi misoldan ko’rinib turibdiki Portugaliya barcha turdagi
mahsulotlarni ishlab chiqarishda mutlaq afzallikka ega. Ammo, D.
Rikardo Portugaliyada movut ishlab chiqarishga nisbatan vino ishlab
chiqarish savdosini yo’lga qo’yish ko’proq foyda olib kelishini
ta’kidlaydi. Chunki, bir dona movutga nisbatan bir barrel vino ishlab
chiqarish arzonga tushmoqda. Bunda nisbiy afzallikdagi farq har bir
millat uchun xalqaro savdoda yutuqqa olib keladi. Ya’ni, Portugaliya bir
barrel vinoni (80 birlikda) 120 birlikda Angliyaga sotsa va o’z
navbatida, Angliyadan (100 birlikda) ushbu birlikda 1,2 dona movut
sotib olish imkoniyatiga ega bo’ladi. O’zida ishlab chiqarilgan
mahsulotga solishtirganimizda esa 8/9 donaga ega bo’lar edi. Boshqacha
aytganimizda, Portugaliyaning vino ishlab chiqarish va movutni sotib
olish evaziga oladigan foydasi quyidagicha bo’ladi.
120 / 100 - 8 / 9 = 1,2 -0 ,(8 ) = 0,31 dona movut.
Angliya esa movut ishlab chiqarishda kamroq zaiflikka ega. Ya’ni
movut ishlab chiqarishga qilinadigan mehnat sarflari o’rtasidagi farq
vino ishlab chiqarishdagiga nisbatan kamroq. Demak movut ishlab
chiqarishga ixtisoslashish hisobiga xalqaro savdodan Angliya ham
yutadi. Ya’ni, movut ishlab chiqarib, uni Portugaliyaga sotish hisobiga
11/8 barrel vino (o’zidagiga nisbatan 5/6 barrel) sotib olishi mumkin.
Ushbu vaziyatda Angli yaning yutug’i;
9 / 8 - 5 / 6 = 7 / 2 4 = 0,29 barrel vino.
Bu misolda Portugaliya uchun har bir barrel vinoga 9/8 dona movut
sotib olgandagina xalqaro savdo foydali hisoblansa, Angliya uchun esa
har bir barrel vinoga 5/6 dona movut almashganda savdo foydali
hisoblanadi.
Shunday qilib, erkin savdo xalqaro ixtisoslashuvni rag’batlantirib,
quyidagi imkoniyatlarni yaratadi: har bir mamlakat biror turdagi
mahsulot ishlab chiqarishga ixtisoslashishguncha o’tgan davrgiga
nisbatan kamroq moddiy va mehnat xarajatlari sarflaydigan bo’ladi.
Ammo, bu borada barcha nazariyalar ham savdoda mamlakatlarning pul
birliklari ishtirokida amalga oshishi hisobga olinmagan. Chunki,
mamlakatlar o’zaro hisob-kitoblarni amalga oshirish uchun valyutalarini
almashtirishadi. D. Rikardo ushbu vaziyatni ham tushuntirib bera olgan.
U izohlaganidek yuqorida keltirilgan imkoniyat valyutalarni almashtirish
sharoitida ham saqlanib qoladi. Bu vaziyatda eksport-import to’lovlari
o’zaro balansga ega emas. Bunday vaziyat valyuta kurslaridagi
o’zgarishlar hisobiga yoki biror bir mamlakatdagi barcha baholarni
o’zgartirish hisobiga bartaraf etiladi. Yuqoridagi misol mavhum
xususiyatga ega. U aniq vaziyatlarga asoslanishi uchun:
•
mehnat savdo qilayotgan mamlakatlar o’rtasida emas, balki
mamlakat ichida harakatchan bo’lishini;
•
transport, bojxona xarajatlari, savdo ustamalari va boshqa
cheklashlar hisobga olinmasligini;
•
mahsulotlarning yangi namunalarni ishlab chiqarishda yangi
texnika va tsxnologiyalarni qo’llash hamda ularni ko’p miqdorda seriyali
ishlab chiqarishda xarajatlardagi o’zgarishlar e’tiborga olinmasligini
ta’minlash imkoniyatlari yaratilishi lozim.
Angliya va Portugaliya misolida keltirilgan vaziyatlarda xalqaro savdo
narxlarining keng amal qilayotgan shaklini qo’llash mumkin.
Chunonchi, bir barrel Portugaliya vinosini Angliyada tannarxidan kam
narxda (80) va sotib olingan narxdan (120) yuqori narxda sotmaslik
ksrak. Shuningdek, angliyaliklar movutidan Portugaliyada (90 dan 100
gacha) shunday tartibda sotilishi kerak.
Mahsulotlar nari o’rtasidagi o’zaro nisbat aniqlab olingandan keyin
«savdo sharti» (terms of trade) tushunchasi savdo shartini aniqlab olish
uchun esa “savdo sharti indeksi” tushunchasi kiritilgan. Bu indeks
quyidagi formula orqali aniqlangan:
T = Px/ Pm
Bu erda T- “savdo sharti”, Px - eksport narxlar indeksi, Pm esa import
narxlar indeksi
Indeksning o’sishi (masalan, 100 dan 105 gacha) savdo sharoitlarining
yaxshilanayotganligini ko’rsatadi. Ya’ni, ushbu miqdordagi importga
hisob-kitob qilish uchun undan kam miqdorda eksport talab etiladi.
Amaliyotda savdo sharoiti, birinchidan, tovarlar narxi o’zgarishi
hisobiga, unga bo’lgan talabning oshishi yoki kamayishiga bog’liq.
Ayrim mahsulot ishlab chiqaruvchilar (masalan, neft va neft
mahsulotlari ishlab chiqaruvchilar) narxlarda bo’layotgan o’zgarishlarga
qaramay, katta yutuqlarga erishadilar.
Ikkinchidan, savdo sharoiti ishlab chiqaruvchilar yoki etkazib
beruvchilarning bozorga moslashishiga (egiluvchanligiga) bog’liq
bo’ladi.
Uchinchidan, savdo sharoiti ishlab chiqarish sharoitlari yoki mahsulotlar
iste’molidagi o’zgarishlarga qarab o’zgaradi.
Savdo sharoiti indeksi mamlakatning xalqaro savdodagi holati
to’g’risida ma’lumotlar bersada, ko’pgina kamchiliklardan holi emas.
Ularning eng asosiylaridan biri mamlakatda umumiy sharoitni
yaxshilasada, sotilgan mahsulotlar miqdorini hisobga olmaydi.
Boshqacha aytganda, savdo sharoiti yaxshilanishi eksport hajmi
qisqarishi va import hajmi oshishiga olib keladi. Bu esa to’lov balansini
yomonlashtiradi.
A. Smit va D. Rikardo nazariyasida ishlab chiqarishga ta’sir qiladigan
eng asosiy omil mehnat hisoblangan. Mahsulotlar narxi esa ishlab
chiqarish xarajatlariga bog’liq.
Keyingi tadqiqotlar ishlab chiqarishda asosiy omillar sifatida er, kapital
kabi omillardan foyda olish imkoniyatini hisobga olgan. Agarda,
mehnatning bozor narxi ish haqi sifatida gavdalansa, kapitalning narxii
foiz stavkalari ko’rinishida, erning narxi renta miqdorida aniqlangan.
3 . Xeksher — Olinning neoklassik kontseptsiyasi
Xalqaro savdodagi zamonaviy qarash tarafdorlari sifatida shved
iqtisodchiolimlari Eli Xeksher va Bertil Olinlarni (30-yillar) ko’rsatish
mumkin.
E. Xeksher va B. Olinlar «Ishlab chiqarish omillariga bog’liq holda
narxlarni tenglashishi» qoidasini oldinga surgan. Buning ma’nosi
shundan iboratki, milliy ishlab chiqarishdagi farqlar ishlab chiqarishning
mehnat, er, kapital va shuningdek, u yoki bu mahsulotga ichki
iste’moldagi o’zgarishlar kabi omillarga bog’liq.
Ularning qoidalaridagi asosiy vaziyatlar quyidagicha keltirilgan:
1.
Mamlakatlar o’zlarida ortiqcha bo’lgan ishlab chiqarish omilini
ko’p talab qiladigan mahsulotlarni eksport qilishadi va aksincha,
o’zlarida taqchil bo’lgan ishlab chiqarish omillarini ko’p talab qiladigan
mahsulotlarni import qiladilar.
2.
Xalqaro savdo yo’lidagi cheklashlar bekor qilinsa tovarlarning turli
mamlakatlardagi «omil narxi» (tannarxi) ning tenglashishi kabi
o’zgarishlar kuzatiladi.
3.
Mahsulotlar eksporti o’rnini asta sekin ishlab chiqarish omillari
eksporti egallaydi.
Agar mamlakatdagi bir ishlab chiqarish omili miqdori bilan boshqa
omillar miqdori o’rtasidagi nisbat boshqa mamlakatdagiga nisbatan
yuqori bo’lsa shu omil bu mamlakatda nisbatan ortiqcha deb
hisoblanadi.
Xeksher-Olin kontseptsiyasiga asosan tashqi savdo quyidagi
ko’rinishlarga ega. Faraz qilaylik, bir vaqtda ikki mamlakat, ya’ni,
«sanoatlashgan» va «agrar» mamlakat faoliyat ko’rsatmoqda.
Sanoatlashgan mamlakatda ortiqcha kapital va ma’lum miqdorda
ortiqcha ishchi kuchi mavjud bo’ladi. Agrar mamlakatda esa ortiqcha er
mavjud, ammo kapital etishmaydi. Ayrim turdagi mahsulotlarni ishlab
chiqarishda kapital asosiy omil hisoblanadi. Masalan, neftni qayta
ishlash, elektron mashinasozlik va mashina ishlab chiqarish sohalari
kam ishchi kuchidan foydalangan holda kapital talabchan ishlab
chiqarish hisoblanadi. Kapital ortiqchaligiga ega bo’lgan mamlakatlar
aynan ushbu yo’nalishlarga ixtisoslashadilar. Shu bilan birga, don
etishtirish va chorvachilik bilan shug’ullanadigan mamlakatlarda
ko’proq er resurslari kerak bo’ladi va ular shu yo’nalishga ixtisoslashgan
bo’ladilar.
Xeksher—Olin kontseptsiyasini tadqiq qilish borasidagi izlanishlar 50
yillarda «Leontev paradoksi» yuzaga kelishiga sabab bo’ldi. V.Leontev
AQSh kapital ortiqcha bo’lgan mamlakat bo’lishiga qaramasdan 1947
yilda kapital talabchan emas, balki mehnat talabchan mahsulot eksport
qilganligini ko’rsatib berdi. Ya’ni Xeksher-Olin kontseptsiyasiga zid
keladigan vaziyat yuzaga keldi. Keyingi tadqiqotlar esa AQSh da
kapitaldan ko’ra er va ilmiy texnik mutaxassislar nisbiy ortiqcha
ekanligi tasdiqlandi. AQSh ishlab chiqarishida aynan shu omillar
ko’proq foydalaniladigan tovarlarning sof eksportyori bo’lib chiqdi.
1948 yil amerikalik iqtisodchilar P. Samuelson va V. Stolperlar
Xeksher-Olin kontseptsiyasini takomillashtirishdi. Ularning nazariyasi
bo’yicha xalqaro savdo-ishlab chiqarish omillari bilan ta’minlanganlik
darajasidan notekislik, texnologiyalarining bir-biriga mosligi,
raqobatning rivojlanishi va mahsulotlarning xarakatchanligi kabi
sharoitlarda mamlakatlar o’rtasidagi ishlab chiqarish omillari narxlari
tenglashadi.
D. Rikardo modelida ishlab chiqilgan va E. Xeksher, B. Olin,
P.Samuelson hamda V.Stolperlar tomonidan to’ldirilgan savdo
kontseptsiyasiga nafaqat mamlakatlar o’rtasidagi o’zaro foydali savdoni
yo’lga qo’yish, balki mamlakatlar rivojlanishi o’rtasidagi farqlarni
kamaytirish vositasi sifatida ham qaraladi.
Dostları ilə paylaş: |