uning tarixiy yoki afsonoviy shaxs ekanli haqida aniq bir to`xtamga kelingani yo`q. U o`zini payg`ambar deb e`lon
qilgan. Lekin uning payg`ambarligi ilohiy asosga ega. Ya`ni bu haqiqat ilohiy kitoblarda o`z tasdig`ini topmagan.
Keyingi yillarda olib borilgan tadqiqotlar shuni ko`rsatmoqdaki, bu ta`limot
Vatanimiz hududida,
xususan, Xorazm zaminida paydo bo`lgan. U o`z davrida xalqni ezgulik va adolat g`oyalariga da`vat etish,
hayotbaxsh an`analarni shakllantirish, dehqonchilik va shahar madaniyatini rivojlantirishda muhim ahamiyatga
ega bo`lgan, uning g`oyalari bilan bog`liq qadriyatlar bugungi kungacha yashab kelmoqda va xalqimiz turmush
tarzining o`ziga xos xususiyatlarini belgilashda ulkan qimmat kasb etmoqda.
Zardushtiylikning bosh kitobi «Avesto»dir. Unda qadimgi xalqlarning dunyo to`g`risidagi tasavvurlari,
o`ziga xos qadriyat va urf-odatlari aks etgan. Unda olamning azaliy qarama-qarshi
kuchlari-yaxshilik va
yomonlik, yorug`lik va zulmat, issiqlik va sovuqliq, hayot va o`lim borasidagi qarashlar o`z ifodasini topgan.
«Avesto»da, shuningdek,
tabiat falsafasi, tarix, etika, tibbiyotga oid ma`lumotlar ham berilgan.
Falsafa tarixida makedoniyalik Aleksandr (eski o`zbek tilida Iskandar deyilgan) istilosi va Grek Baqtriya
davri falsafasi ham xalqimizning taraqqiyot tarixida muhim o`rin tutgan. Manbalarda Aleksandr qo`shini
mahalliy xalqlarning qattiq qarshiligiga uchragani, u «Avesto»ning ko`pgina
qismini yondirib yuborgani
haqida ma`lumotlar bor. Bugungi kungacha ham ayrim tarixchilar Aleksandr «Avesto»ning tilini bilmagani,
uni o`qiy olmagani sababli bu kitobning qadr-qimmatini tushunmagan va uni eqish to`g`risida ko`rsatma
bergan, degan fikrlarni bayon etadilar. Aslida unday emas. Bu - tarixiy haqiqatni, garchand u kimlar uchundir
achchiq va kimlar uchundir ibratli bo`lsa-da haspo`shlashga urinishdan boshqa narsa emas. Negaki, Aleksandr o`z
zamonida fanlarning otasi nom olgan falsafani fan darajasiga ko`targan, buyuk donishmand sifatida etti iqlimda tan
olingan Arastudan 20 yil mobaynida muttasil ta`lim olgan edi. Binoborin, Shoh Filippning o`g`li Aleksandrni
savodsiz, kitobning qadrini tushunmaydigan bir kimsa deb ta`riflash tarix haqiqatiga to`g`ri kelmaydi.
Qadimgi
manba ―Avesto‖da ko‘rsatilgani kabi ―qanday qilib yaxshi fikrlash, yaxshi so‘zlash va yaxshi ish ko‘rish mumkin‖,
degan savolga javob topishga harakat qiladi. Bu noyob mevalardan bahramand bo‘lish uchun inson falsafiy
donishmandlikni o‘zlashtirishi lozim: u dunyo va uni anglab etish,
inson va tabiat, inson hayotining mazmuni va
boshqa shunga o‘xshash muammolarda mo‘ljal ola bilishi kerak.
Dostları ilə paylaş: