ca
səhifəsində Cəlil mənə ithaf etdiyi şeirləri öz xətti ilə
yazmışdı.
Almanlar göndərilən şeylərin siyahısını tutm ağa
başladılar. Dua kitabı və dəftərçə də gözlərindən yayın
madı."Bu nədir?"- deyə soruşdular. Dedim ki, gündəli
yimdir. Onlar ya öz axmaqlıqlarından, ya da mənim
xoşbəxtliyimdən dəftərçədəki qeydlərin nə alman, nə də
fransız deyil, tamamilə başqa bir dildə yazıldığına fikir
vermədilər.Bir də ki, almanlar bərk tələsirdilər, həmin gün
xeyli adamı cəza yerinə yola salmalı idilər.
Mənim bağlamamda dətərçə ilə dua kitabından baş
qa ülgüc və digər xırım-xırda şeylər də vardı. Alm anlar
onların hamısını siyahı ilə birlikdə Belçikaya, anama
göndərdilər.Bu inventar siyahısı məndə qalmalıdır, bəlkə
də indi onu tapa bildim (Timmermans içərisində müxtəlif
saralmış vərəqələr olan bir qovluq gətirir, uzun müddət
həmin kağızları araşdırır, lakin dediyi siyahını tapa bilmir),
içərisində mənim şeylərim, dua kitabı və Cəlilin dəftərçəsi
olan bağlama anama çatmış və o da mən qayıdıb gələnə
qədər hamısını saxlamışdı. Məni həbsxanadan düşər
gəyə göndərəndə anama məktub yazmağa icazə verdilər.
Mən açıq yaza bilməzdim, lalkin işarə ilə başa salmağa
çalışdım ki, nəyin bahasına olursa-olsun, dəftərçəni və
dua kitabını qoruyub saxlasın. Qayıdanda məlum oldu ki,
dua kitabı itib.Bilmirəm, bu necə olmuşdu.Dəftərçə isə
dururdu. Mən onu sovet səfirliyinə verdim.Bunu özüm
edə bilmədim, çünki .həbs düşərgəsindən qayıdandan
sonra uzun müddət xəstə yatdım. Ona görə də Brüsselə
gedən bir yoldaşımdan dəftərçəni sovet səfirliyinə çatdır-
masını xahiş etdim. O, dəftəçəni götürdü və qayıdıb gə
ləndə mənim tapşırığımı yerinə yetirdiyini dedi...
...illər keçəndən sonra kimsə Timmermansa vaxtı ilə
Musa Cəlilin qəhrəmanlığına şübhə ilə yanaşan, az qala
_______________
Reyhan Mirzəzadə
_________________
BO 506
oa
onu satqın sayan adamlar olduğunu demişdi. Timmer
mans elə qəzəblənmişdi ki, şairin anadan olmasının 60
illiyi ilə bağlı yubiley təntənələrindəki çıxışlarını bu
dəhşətli şübhənin rədd edilməsi ilə başlayırdı: “Musa Cəlil
kimi təvazökar, mərd, savadlı, Vətənini ürəkdən sevən və
onun uğrunda ölümə gedən bir adam heç vaxt satqın ola
bilməzdi”- deyə, söylədiyi hər bir nitqində dönə-dönə
təkrarlayırdı.
Təəssüf ki, Musa Cəlilin ikinci kamera qonşusunu -
polyak Yani Kotsuru tapmaq mümkün olmadı.Leon Ne-
bentsal Polşa Müharibə Veteranları Komitəsinə müraciət
etdi,alman və polyak mətbuatına məqalələr yazdı, lakin
axtarışlar heç bir nəticə vermədi.
1953-cü ilin martında Stalinin vəfatından sonra onun
bir çox haqsız və amansız qərarlarını tarix özü “əritdi".
Stalinin ölümündən iki ay ötməmiş, aprelin 25-də “Lite-
raturnaya qazeta” on illik sükutdan sonra ilk dəfə Musa
Cəlilin silsilə şeirlərini dərc etdi. Bunlar, “Moabit dəf
tərlərimdən götürülmüş şeirlər idi. Şeirlər tezliklə böyük
əks-səda doğurdu. Onları dünyanın çoxsaylı xalqlarının
dilinə tərcümə etdilər. “Tatar Fuçikfnin qəhrəmanlığı haq
qında bütün dünya danışmağa başlaldı. Düz 60 il bundan
əvvəl, fevral ayında SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin
fərmanı ilə Böyük Vətən müharibəsində, alman-faşist
işğalçılarına qarşı mübarizədə müstəsna dözüm və
mərdlik nümunəsi göstərdiyinə görə Musa Cəlilə ölü
mündən sonra Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adı verildi. Bir il
sonra “Moabit dəftərləri” Lenin Mükafatına layiq görüldü.
“Moabit dəftərləri"ndə toplanan və bəzən şifrəli
eyhamlarla yazılan şeirlər yüksək vətənpərvərlik və hu
manizm duyğuları ilə zəngin idi. Həmin şeirlər, “Vətən
yolunda ölmək, xalq yolunda həlak olmaq böyük səa-
____
Azərbaycançılıq və vətənpərvərlik məfkurəsi
____
8
o
507
03
elətdir!” deyən əsl insanın ürək sözləri idi.Bu barədə
Azərbaycanın tanınmış şairi Əhməd Cəmil yazırdı:
...Musa Cəlil,
Moabitdə narın-narın.
Sarı-solğun vərəqlərə yazdıqların
çatdı bizə,
Misraların həkk olundu qəlbimizə.
O nəğmələr
Qələbəyə inamındı,
Musa Cəlil!
Vətənə son salam ındı,
Musa Cəlil!
Addımladın edam günü
vüqarlı, mərd!
Baxışların
qılınc kimi
qəzəbli, sərt!
Ürəyində
Vətən adlı tək bircə dərd!
Bir de, Vətən həsrətindən
Moabitdə saçlarına düşdümü dən,
Musa Cəlil?
Vətən necə şirin imiş hər nemətdən,
*
Musa Cəlil!
Musa Cəlil özü cismən olmasa da, onun əsirlikdə
yazdığı nəğmələri Vətənə mənən zəfərlə, özü də böyük
zəfərlə qayıtdı. Şairin şeirləri əllərdən-əllərə keçdi, d il
lərdən-dillərə düşdü, ölm əz nəğmələrin müəllifi öləndən
sonra yaşamaq haqqı qazandı, elə özünün dediyi kimi:
__________________Reyhan_Mirzəzadə___________________ьо_508_çaa'>______________ _
Reyhan Mirzəzadə
_________________
ьо 508 çaa
Mən ölməyəcəyəm, yox, nəğmələrim
Bu dünya durduqca məşəl tək yanar.
Zəfərlərlə ölən bir qəhrəmana
öldü söyləməyə kimin haqqı var?!
Şair haqlı idi. Ona öldü deməyə heç kimin haqqı yox
idi. Hətta deyənlər də bilirdi ki, Bəxtiyar Vahabzadənin
söylədiyi tək:
öldü...
ölümüylə qoca dünyaya
Əlvida demədi,
o, salam,- dedi.
-Dönərəm ulduza, dönərəm aya,
Dönərəm yurduma hər axşam,- dedi.
Musa Cəlil haqqında Azərbaycan mətbuatında yazı
lar, məqalələr dərc edildikcə, şeir və kitabları dilimizə
tərcümə olunduqca, geniş ictimaiyyətdə onun pərəs
tişkarlarının sayı sürətlə artır, xalqımız onu daha dərin
dən tanıyır, sevir, ona böyük məhəbbət və ehtiramla
yanaşırdı.Tərcümə işində, irsinin öyrənilməsində Böyük-
ağa Qasımzadə, Ələkbər Ziyatay, sonralar Xəli! Rza
Ulutürk, başqa şair və alimlərimizin böyük əməyi vardı.
Söz adamlarımızın böyük əksəriyyəti öz yaradıcılığında
Musa Cəlilə xüsusi yer ayırırdılar, öz sevgi dolu misra
larında, fikir və düşüncələrində qardaş xalqın mərd övla
dını qürur və fəxrlə yad edirdilər. Xalq şairimiz Hüseyn
Arif “Qəhrəman şairə” adlı şeirində deyirdi:
...Yüksəlmək eşqilə vurdu min ürək,
Yaşar sənətkarın şöhrəti, adı.
Döyüş meydanında hünərlə ölmək
Hər şeir yazana qismət olmadı.
____
Azərbaycançılıq və vətənpərvərlik məfkurəsi
____
so 5C9 ca
Şair! Müqəddəsdir torpağın, daşın,
O doğma evini mən də görəydim!
Dayanıb yanında yarın, yoldaşın
Kazanlı dostlara salam verəydim!..
Deyəydim:-Söz açın Musa Cəlildən,
O necə boy atıb kamala doldu?
İgidin tərifi düşərmi dildən,
Cəsarət həyatla əkiz doğuldu.
Faşist zindanına salınsan da sən
Vuruşdun ən cəsur bir əsgər kimi.
İtirdi özünü önündə düşmən,
Yağdı kəlmələrin mərmilər kimi.
Sevindi belorus, sevindi kazak
Sən qələm götürüb şeir yazanda.
Tək sən ucalmadın, o zaman ancaq,
Ucaldı Bakı da, doğma Kazan da.
Zəfərlə dolandı gecən, gündüzün,
Qüdrətin ölməyən əsərindədir.
Nə qədər söhbətin, nə qədər sözün
Hələ tapılmamış dəftərindədir...
Hüseyn Arif həqiqəti söyləyirdi, Musa Cəlilin qüdrəti
onun ölməyən əsərlərində idi. Heyif ki, faşizmin əsl sima
sını bəşəriyyətə təqdim edən Moabit kimi zindanların
canlı və qanlı yaddaşı olan dəftərlərdən biri itkin düşdü.
Moabitin qara günlərinin ağ inciləri sayılan, vəhşicəsinə
həyata keçəcək ölümün bircə addımlığında və bircə
anlığında yazılan “Məhəbbət və zökəm”, “Sevimli qız",
“İnək və aşiq oğlan”, “Saat”, “Bədbəxtlik", “Moruq”, “Duzlu
_______________
Reyhan Mirzozadə
_____ ____________
во 511) cs.
Azərbaycançılıq və vətənpərvərlik məfkurəsi
balıq”, "Qonşular”, “Tabut” kimi mükəmməl sənət nü
munələri ölümün özünü çoxdan öldürmüşdü.Odur ki,
Musa Cəlil zindan və edam dostu, ömrünün son dəqiqə,
son saniyə və son akkordlarını bölüşdüyü “gilyotin qar
daşı” Abdulla Əlişə həsr etdiyi şeirində yazırdı:
öm rün uzunluğunu
illərin sayı ilə,
Çəkilən zəhmət ilə
ölçmək düz deyil əsla!
Bəlkə də düşmənlərin
bu son ölüm qərarı
Bizə əbədi həyat
gətirdi bu dünyada...
Tatar ədəbiyyatşünas alimi, tənqidçisi və Musa
Cəlilin tədqiqatçısı Rafael Mustafın Almaniyaya səfərə
gedəndə Əminə xanım ondan xahiş edir ki, Musa Cəlilin
məzarından bir ovuc torpaq gətirsin.Bu torpaq Musanın
övladı, ailəsi, doğmaları, əzizləri üçün təsəlli olmalıymış.
Təssüf ki, çox təəssüf ki, məzar tapılmır. Doğrudan da
düşmənlərin bu son ölüm qərarı özünün yazdığı kimi ona
əbədi həyat gətirdi. Şairin qəbri olmasa da, neçə-neçə öl
kədə abidələri, büstləri, kitabları, şeirləri, söz sənəti yaşa
yır. Onun milyonların qəlbində əbədi şölənənən məhəb
bət adlı müqəddəs bir ünvanı vardır. Bu ünvan həm də
qardaş Azərbaycandır, Musa Cəlili heç zaman unutma
yan Azərbaycan xalqının ürəyidir...
"Həftə içi” qəzeti,
10 fevral 2010-cu il
SO
511
08
XALQIN ƏZİZ OĞLU
1 yanvar - Əziz Əliyevin doğum günüdür
İnsan həyata bir dəfə gəlir. Yalnız bircə dəfə. Kim isi
sakit və sadə, kimisi təlatümlü və qayğılı, kimisi mənalı,
kimisi mənasız, kimisi dəyərli, kimisi dəyərsiz, kimisi
işıqlı, kimisi də qaranlıq bir ömür yaşayır. Elə insanlar da
var ki, bir ömürdə sanki yüzlərlə, minlərlə adamın mənalı,
dəyərli, parlaq, zəhmət və xidmət dolu taleyini yaşayır. Bu
insanlar artıq bioloji varlıqdan zamanın heç də tez-tez
yetişdirmədiyi şəxsiyyətə, dühaya, fenomenə çevrilir, ö z
ağlı, zəkası, istedadı, bacarığı, təcrübəsi, insanpərvərliyi,
əməksevərliyi, yurdsevərliyi ilə. Belə şəxsiyyət, düha və
fenomenlərimizdən biri də xalqımızın unudulmaz övladı
Əziz Məmmədkərim oğlu Əliyevdir.
Əziz Əliyev 1897-ci il yanvarın 1-də İrəvan quber
niyasının Hamamlı kəndində anadan olub. Bu kənd İrə
van xanlığının Abaran mahalında ta qədimdən azər
baycanlıların yaşadığı məkan idi. Hamamlı Abaran çayı
sahilində, yamyaşıl, çox səfalı, füsunkar mənzərəli bir
bölgədə yerləşirdi. Əziz Əliyevin atası Məmmədkərim
Kərbəlayi Qurbanəli oğlu dövrünün ziyalı düşüncəli, müd
rik, uzaqgörən, el arasında böyük ehtirama malik olan
ağsaqqalı idi. Anası Zəhra xanım isə İrəvan mahalının ən
hörmətli insanlarından biri olan İbrahim bəy Süleyman-
bəyovun qızı idi. Əzizin əmisi övladlarından biri, vaxtilə
İrəvan quberniyasının Əştərək rayonundakı Uşi kəndində
yaşayan Oruc kişinin söylədiklərinə görə, Məmmədkərim
kişinin Hamamlıda 20 hektardan artıq torpaq sahəsi,
İrəvanın Dəlmə bağları adlanan yerində üzüm, tut, ərik
bağları var idi.
Ailə 1905-ci ildə İrəvan şəhərinə köçür. 1918-ci ildə
Əzizin atası vəfat edir. Nəinki Rusiyanın, hətta dünyanın
«o 5/2 ca
_______________
Reyhan Mirzəzadə
_________________
ən mötəbər təhsil ocaqlarının birində - Peterburq Hərbi
Tibb Akademiyasında təhsil alan Əziz Əliyev İrəvana
gələndə, burada dəhşətli hadisələrin şahidi olur. Erməni
lər azərbaycanlı əhaliyə qarşı genişmiqyaslı soyqırımı si
yasəti həyata keçirir. Həmin il Əziz Əliyevin özü və ailəsi
də soyqırımına, deportasiyaya məruz qalır. Belə bir şəra
itdə daşnakların qırğınından qurtarmaq üçün o, ailəsini
İrəvan şəhərindən Naxçıvanın Şərur rayonuna, bir müd
dət sonra isə Şahtaxtı kəndinə köçürür.
Sonralar Bakıya köçən Əziz Əliyev, burada yarımçıq
qalmış Peterburq təhsilini davam etdirir. 1927-ci ildə
Azərbaycan Dövlət Universitetinin tibb fakültəsini bitirir və
çoxdan arzuladığı həkim ixtisasına yiyələnir. 1930-cu ildə
Azərbaycan Dövlət Universiteti tibb fakültəsinin bazasın
da Tibb İnstitutu yaradılır və bu təhsil ocağına rəhbərlik
etmək Əziz Məmmədkərim oğluna etibar olunur.
İnstituta rəhbərlik etdiyi üç il ərzində Azərbaycan
dilində 45 dərslik nəşr edilir. Yüksək ixtisaslı tibb kadr
larının hazırlanmasına diqqət artırılır. 1934-cü ildə Bakı
şəhər Səhiyyə Şöbəsinin müdiri təyin olunan Əziz Əliyev
yenidən Tibb İnstitutuna rektor vəzifəsinə qaytarılır.
Akademik Mirqasımov adma Respublika Klinik Xəs
təxanasının həkimi, tibb elmləri doktoru, professor Nurəd-
din Hümbətov söhbətində Əziz müəllimi ehtiramla, səmi
mi duyğularla, bir az da kövrək hisslərlə yad edib dedi ki,
bu gözəl şəxsiyyətin, böyük alimin, nüfuzlu dövlət xadi
minin xatirəsi minlərlə insan kimi, mənim üçün də əvəz
olunmaz və unudulmazdır. Aspiranturaya qəbulum zama
nı Əziz Əliyevin mənə göstərdiyi mənəvi dəstəyi, qayğını
ömrüm boyu yadımdan çıxarmayacağam:
- O zaman Əziz Əliyev institutun rektoru idi. Çox
alicənab, səmimi və təvazökar bir adam idi. Onu da de
yim ki, mən sadə bir zəhmətkeş ailədə böyüyüb tərbiyə
____
Azərbaycançılıq və vətənpərvərlik məfliurəsi
____
so
513
ca
almışdım. Bakıya gəlib tibb təhsili almağım heç də asan
başa
gəlməmişdi. Sənədlərimi
aspiranturaya
təqdim
edəndə, məndən başqa beş nəfər də var idi, altı nə fər
sənəd vermişdik. “Daxili xəstəliklər" bölməsinə bir y e r
ayrılmışdı, müsabiqə ciddi idi. Mən isə gecə-gündüz
oxuyur, çalışır, imtahanlara həvəslə hazırlaşırdım. İmta
hanlara 4-5 gün qalmış kadrlar şöbəsinin müdiri məni
yanına
çağırdı. Soruşdu
ki,
sən Gəncədən gəlmi
sən? Dedim, bəli. Şöbə müdiri cavabında “Sənədlərini
götür get, vaxtını boş yerə burda keçirmə. Çünki sən
keçm əyəcəksən” - dedi.
Mən narahatlıqla maraqlandım ki, niyə keçməyə
cəyəm? Bildirdi ki, həmin yerə bir nazirin bacısı oğlu sə
nəd verib, o keçəcək. Çox pərişan oldum. Fikirləşdim ki,
nə edim? Düşünüb, dərdimi rektora deməyi qərara
aldım. Əziz Əliyev gəldi və məni qəbul etdi. Sənədlərimi
geri götürmək istədiyimi deyəndə səbəbini soruşdu. Han
sısa nazirin bacısı oğlunun imtahanlardan keçiriləcəyinin
öncədən mənə deyildiyini və buna görə də imtahanlara
girməkdən imtina edib Gəncəyə qayıtmaq istədiyimi ona
bildirdim. Əziz Əliyev cavab verdi ki, sən heç kimə qulaq
asma, get, imtahanlara yaxşı hazırlaş, yüksək bilik
nümayiş etdirsən, keçəcəksən. İmtahanlara heç bir nazir
- filan təsir göstərə bilməz.
Mən əvvəlki imtahanlardan “5" qiymət aldım.
Bir az ehtiyat etdiyim fənn fəlsəfə idi. Bilet çəkib otur
dum. Suallar ətrafında düşünür, onları cavablandırmağa
hazırlaşırdım. Birdən imtahanın gedişinə nəzarət etmək
üçün Əziz Əliyev içəri daxil oldu. İmtahan komissiyasının
sədrinə sənədlər verib geri dönərkən təsadüfən gözləri
mənə sataşdı. Üzünü müəllimlərə tutub “Bu gəncəli
balası yaxşı oğlana oxşayır” - deyib, getdi.
________________
Reyhan Mirzdzadd
________________
so
514
ea
Biletin suallarına cavab verdikdən sonra müəllimlər
əlavə suallar vermədən mənə “5” yazdılar. Nazir qohu
munun imtahanlarda zəif cavab verib “3” qiymət aldığını
görəndə, bir daha anladım ki, doğrudan da Əziz Əliyevin
rəhbərlik etdiyi
institutda ən yüksək meyar bilik,
düzgünlük, saflıq, zəhmət və ədalətdir.
İstər ikinci Dünya müharibəsindən əvvəl, istərsə də
müharibədən sonrakı illərdə Əziz Əliyev milli tibb
elmimizin, səhiyyəmizin inkişafında misilsiz xidmətlər
göstərib. İnsanların, xalqın sağlamlığının qayğısına qa
lıb. Minlərlə vətəndaşı sağaldıb, onları yenidən işıqlı
həyata qaytarıb. Xalq Səhiyyə Komissarlığı müalicə şö
bəsinin müdiri, Bakı Səhiyyə şöbəsinin müdiri, Xalq
Səhiyyə Komissarının müavini, Xalq Səhiyyə Komissarı,
Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin
katibi vəzifələrində çalışarkən məmləkətimizi qarış-qarış,
rayonbarayon, kəndbəkənd gəzib, səhiyyəmizin prob
lemlərinin aradan qaldırılması ilə yaxından məşğul olub.
Akademik Mustafa bəy Topçubaşov Əziz Əliyevin
fədakar əməyi ilə bağlı xatirələrinin birində yazır:
"Səhiyyə Komissarlığının növbəti kollegiyası keçiri
lirdi. Qoyulan məsələlərdən biri ucqar kənd rayonlarında
işləyən bir cərrah barəsində idi. Həmin cərrahın apardığı
tibbi əməliyyat zamanı artıq qan itirən hamilə qadın vəfat
etmişdi. Cərrah qadının ölümünün əsas səbəbini xəstə
xanada qanəvəzedicisinin olmaması ilə izah edirdi. Əziz
Əliyev etiraf etdi ki, doğrudan da respublikada bir çox
dərmanlar və o cümlədən, qanəvəzedicisi çatışmır. Bir
dən o, cərrahdan soruşdu: “Bəs özünüz necə, qanınız
normaldır?" Cərrah cavab verdi ki, deyə bilmərəm, ancaq
narazı deyiləm. Əziz Əliyev bildirdi ki, mənsə narazı
yam. “Narazısınız?” - deyə cərrah soruşdu. Əziz Əliyevin
“Bəli. Deyin görüm, indiyə qədər qanköçürmə məntəqəsi
____
Azərbaycançılıq və vətənpərvərlik məfkurəsi
____
so
515
ca
nə nə qədər qan vermisiniz?" sualına “Nə qədər q a n
vermişəm?...” - deyə cərrah duruxdu, söz tapmadı. Ə ziz
Əliyev dilləndi: “Siz də soruşa bilərsiniz mən nə qədər
qan vermişəm? indi gedərik mərkəzə, öyrənərsiniz..."
Kollegiya qurtarandan sonra qanköçürmə mərkə
zinə getdik. Əziz mərkəzin girəcəyində bizi qarşılaşdığı
ağxalatlı ədama göstərib dedi:
- Sizə bir qrup donor gətirmişəm. Əməliyyata
başlayın!..
Özü isə bizdən 100 qram artıq qan verdi, öyrə n d ik
ki, həqiqətən, o, donor idi. İldə azı 1 litr qan verirdi. Bunu
isə mən də bilmirdim...”
Görkəmli alimin tibb elmimizə bəxş etdiyi böyük
nailiyyətlər bu gün də öz səmərəsini verməkdədir. Əziz
Əliyev bütövlükdə 87 elmi əsərin müəllifi olub ki, onlardan
70-i təbabətin müxtəlif sahələrinə, 17-si isə tarixi və siyasi
məsələlərə həsr edilib.
Tarixçi alim Zakir Sərdarov yazır ki, 1941-ci ilin
avqustunda Zaqafqaziya Hərbi Dairəsinin qoşun hissəsi
Sovet - İran razılığına əsasən İranda faşist agenturasının
qarşısını almaq və özünümüdafiə məqsədi ilə İran sər
hədini keçib Təbrizə daxil olur. Ordu Hərbi Şurasının
üzvü polkovnik Əziz Əliyev orduya siyasi rəhbər təyin
olunur.
İranda almanların təsiri güclü idi. Görüləsi təd
birlərdən biri faşistlərin təsiri altında olan doqquz min
nəfərlik kürd qoşunlarının sovet ordusuna olan mənfi
münasibətini dəyişdirib, onları zərərsizləşdirmək idi.Bu
məsələ Əziz Əliyevə həvalə olunmuşdu.
O, məlumat alır ki, yaxın vaxtlarda kürd qoşun baş
çısının qardaşının toyu olacaq. Toyun vaxtını, yerini
dəqiq öyrənən Əziz Əliyev, bəy və gəlinə, onların kişi və
qadın qohumlarının yaşına, kürd xalqının milli adət-
_______________
Reyhan Mirzəzadə
____________ ___
so .5/6 ca
ənənə, qayda-qanunlarına uyğun hədiyyələr hazırlatdı
rır. Hədiyyələri toyun, mərasimin hansı prosesində, necə
təqdim etmək lazım olduğunu müəyyənləşdirir. El şənli
yində iştirak edərək, bütün şərtlərə dəqiq və vaxtına
uyğun əm əl edir. Əziz Əliyevin düşünülmüş, ağıllı hərə
kəti böyük siyasi səmərə verir. Kürd qoşununun sovet
ordusuna qarşı münasibəti yaxşılaşır.
1942-ci ilin sentyabr ayında Dövlət Müdafiə Ko
mitəsinin sədri I.Stalinin əmri ilə Əziz Əliyev Dağıstan
Vilayət Partiya Komitəsinin Birinci katibi təyin olu
nur. Həmin vaxt faşist qoşunları Sovet İttifaqına hücuma
keçdikdən sonra qısa bir vaxtda xeyli irəliləmiş, bütün
Şimali Qafqazı işğal etmişdilər. Onlar Bakıya can atır,
Bakı neftini ələ keçirmək istəyirdilər. Yeganə maneə isə
Dağıstan idi. Neft Bakısına yol məhz Dağıstandan
keçirdi.
Əziz Əliyev Dağıstanın, Azərbaycanın faşist işğal
çılarından qorunması üçün misilsiz işlər gördü. Gecəni
gündüzə qataraq iki mindən çox kəndə gedib insanlarla
görüşdü, onlarla söhbətlər apardı, dağlara, meşələrə
çəkilən gənclərin yaşayış yerlərinə qayıtmasına, onların
ön və arxa cəbhədə şücaətlər nümayiş etdirməsinə nail
oldu. Tez-tez əsgər istehkamlarına baş çəkdi, əsgərlərlə
birlikdə gecələdi. Dəfələrlə qara-çovğuna düşdü, qara
yapıncısına bürünərək gecələri maşında keçirdi. Belə
liklə, böyük qəhrəmanlıqlar hesabına Dağıstan və Azər
baycan işğalçı faşist qoşunlarından mərdliklə qorun
du. Bu anlarda Dağıstanın Xalq Şairi Rəsul Həmzətovun
sözləri yada düşür: “Mənim Dağıstanımın və mənim Azər
baycanımın şərəfli oğluna ömrüm boyu minnətdaram".
Böyük insanların böyüklüyü onların adi, sadə
vətəndaşlarla rəftarından bəlli olur.Dağıstanlı zəhmətkeş
bir əmək adamı gördüyü hadisəni təsvir edib danışır ki,
Azərbaycancılıa və vətənpərvərlik məfkurəsi
____
во 517 GA
Mahaçqaladan xeyli aralı olan bir kəndə piyada gedir
dik. Xalam və uşaqları yanımda idi. Yolda bizi qəflətən
bərk yağış tutdu.Uşaqları birtəhər qucağımıza alıb güclü
yağışdan qorunmağa çalışırdıq. Bir qədər keçməmiş bir
maşın gəlib yanımızda saxladı. Sürücü bizdən soruşdu:
- Hara gedirsiniz?
Mən getdiyimiz kəndin adını dedim. Maşından
bir kişi düşüb “Gəlin oturun maşına”-dedi. Sonra sürü
cüyə tapşırdı:“Apar bunları o kəndə qoy, qayıt”.
Yolda mən soruşdum ki, bu kişi kim idi? Sürücü
cavab verdi:
“Dağıstan Vilayət Partiya Komitəsinin Birinci katibi
Əziz Əliyev".
Müharibə illərində Müdafiə Fonduna və hərbi
texnika üçün vəsait toplanışındakı xidmətlərinə görə
SSRİ Ali Baş Komandanlığı tərəfindən Dağıstan rəhbər
liyinə 75 dəfə təşəkkümamə göndərilir. Əsgəri xidmətdə
olanların ailələrinə nümunəvi qayğı göstərdiyinə görə
Dağıstan təkcə 1944-cü ildə Ali Baş Komandanlıq tərə
findən 25 dəfə təşəkkür alır.
Dağıstan həyatından sonra Əziz Əliyevin parlaq
ömür salnaməsi Moskvada davam edir. 1949-1950-ci
illərdə o, Moskvada ictimai Elmlər Akademiyasında təhsil
almaqla bərabər, Ümumittifaq Kommunist Partiyasının
Mərkəzi Komitəsində işləyir. 1950-ci ildə Əziz Məmməd-
kərim oğlu Əliyev Bakıya dəvət olunur və Azərbaycan
SSR Nazirlər Soveti Sədrinin birinci müavini vəzifəsinə
təyin edilir.
Azərbaycan KP MK-nın Birinci katibi Mircəfər
Bağırov və onun məsləkdaşı LBeriyanın “istəyi” ilə böyük
nüfuz sahibi olan Əziz Əliyev vəzifəsindən uzaqlaşdırıla-
raq Sabunçu xəstəxanasına işə göndərilir.
Dostları ilə paylaş: |