www.vivo-book.com
272
Ürəyiyumşaq, kütbeyin general
bütün bunlardan dəhşətli
dərəcədə məmnunuydu.
O, Parisə səfəri zamanı bizə gələndə buna qətiyyən
ümid bəsləmirdi. Onda az qala əsə-əsə hey fikirləşirdi ki,
Blanche qışqıracaq, onu qovmağı tapşıracaq; elə ona görə də
işlər bu cür dəyişəndə vəcdə gəldi, bütün bu ayı anlaşılmaz
mənasız – coşqun vəziyyətdə oldu; onu elə bu vəziyyətdə də
qoydum. Artıq burda təfərrüatıyla
öyrəndim ki, bizim
Ruletenburqdan qəfil gedişimizdən sonra onun başına nə
gəlib.Elə həmin səhər ürəktutması kimi bir şey baş verib.
Huşsuz halda yıxılıb, sonrasa bütün həftəni demək olar,
dəlisayaq olub, ağlına gələni danışıb. Onu müalicə eləyiblər,
amma qəfildən hər şeyi atıb, vaqona əyləşib və Parisə gəlib.
Şübhəsiz, Blanchenin qəbulu ondan ötrü ən yaxşı
dərman
oldu; amma sevinc, vəcd dolu vəziyyətinə baxmayaraq,
xəstəliyinin əlamətləri uzun
müddət keçəndən sonra da
qalırdı. O artıq mülahizə yürütməyi, yaxud ciddi söhbət
aparmağı qətiyyən bacarmırdı;
belə hallarda hər sözün
cavabında “hm!” deyir, başını tərpədirdi, – bununla da
canını qurtarırdı. Tez-tez,
amma qəribə bir əsəbi, xəstə