Seçilmiş əsərləri

* * *

 

  

Allahın qisməti iki cür olur. 

Varlının bir qisməti var, kasıbın başqa qisməti. 

Və Allahın işinə qarışmaq olmaz, naşükür olmaq da lazım deyil. 

Beş «şirvan», bu da üç «şirvan», elədi səkkiz «şirvan». 

Səkkiz «şirvan»dan ötrü neçə gün zibil yeşiklərini axtarmalıydın? 

Hələ bir tərəfdən də o bahalı boş şüşə... 

  

* * *

 

 

Hara uçdu o ulduz? 

Bu gecə də dünənki gecənin eyni idi, göyün üzü ulduzla dolu idi. 

Dünənki kimi və əlli il bundan əvvəlki o gecə kimi. 

Gecə yarını keçmişdi və indi Bakı sakinləri bürkünün fərqində deyildi, Bakı 

yatmışdı.  

Müseyib yenə taybatay açdığı o geniş pəncərənin qarşısında dayanıb göydəki o 

ulduzlara baxırdı. 

O ulduz əlli il bundan əvvəl axıb getmişdi. 

Bu əlli ildə nələr olmuşdu... 

Müseyibin ürəyi birdən-birə bir siqaret istədi, amma siqaret yox idi, Müseyib ki, 

üç il bundan əvvəl oğlanlarının tələbinə davam gətirmədi və siqareti tərgitdi (gərək 

heç tərgitməyəydi!), onlar bu evdə bircə  dənə  də siqaret qoymadılar, hamısını 

yığışdırıb aparıb tulladılar, ya kiməsə bağışladılar və Müseyib də daha siqaretsizliyə 

öyrəndi, üç ildən artıq idi ki, heç yadına da düşmürdü. 

Amma indi birdən-birə ürəyi siqaret istədi. 

Məsələ burasında idi ki, Müseyib oğlanlarını aldatmışdı. 

Səhər tezdən Diaqnostika Mərkəzində tanış  həkimlərlə zarafatlaşıb müayinəyə 

başlayandan bir az sonra həkimlərin sifətində zarafatdan əsər-əlamət qalmadı  və 

fəhmi çox həssas olan Müseyib bunu o saat hiss etdi. Müayinə qurtarandan sonra, 

həkimlərin dili topuq vurmağa başladı. «Mənim işlərim necədi? «Gərək... 

məsləhətləşək...» «Kimlə  məsləhətləşəcəksiz?» «Görək də...» «Kimlə?..» «Gərək 

götür-qoy eləyək...» «Kimlə?» «Fərəcovla...» 

Fərəcov Bakının ən məşhur onkoloqu idi. 

---

 

325

Müseyib Diaqnostika Mərkəzindən çıxıb «Mersedes»i birbaşa Onkologiya 

Institutuna sürdü və köhnə tanışı  Fərəcovun kabinetinə girdi, özünü müayinə 

elətdirdi. «Hə, köhnə dost, de görək nə gəzdiririk içimizdə?» «Sən get, dincəl, mən 

də bir əməlli-başlı götür-qoy eləyim, sabah söhbət edərik.» «Mənə diqqətlə qulaq as, 

köhnə dost! Belə başa düşürəm ki, işlərim yaxşı deyil. Əgər, sən bu fikirdəsən ki, 

indi mən gedəcəyəm, sən də  oğlanlarımı çağırıb özümə demək istəmədiklərini 

onlara deyəcəksən,– elə  şey yoxdu! Nə varsa, elə indi özümə deyəcəksən!» «Get 

istirahət elə, sabah danışarıq.» «Xərçəngdi?» Və Müseyib göy gözlərini Fərəcovun 

gözlərinin lap dərininə zillədi. Fərəcov bu baxışlara açıq-aşkar dözə bilmədi və 

guya, ciblərində nəsə axtarmağa başladı. «Səninləyəm, xərçəngdi?» Fərəcov güclə: 

«– Deyəsən...»– dedi. «Vaxtı keçib?» «Gec gəlmisən...» Fərəcovun kabinetində bir 

anlıq sükut çökdü, sonra Müseyib kreslodan qalxıb qapıya tərəf addımladı. «Mən 

getdim.» «Analizlər...» Müseyib Fərəcovun daha nə dediyini eşitmədi və qapıdan 

çıxdı.... 

... hara uçdu o ulduz? 

... harasa, naməlum, tanınmaz-bilinməz bir məkana...