Seçilmiş əsərləri

 

 

 

 

 

MƏN HƏR ŞEYI BILIRƏM 

 

Mən babamı çox istəyirəm. Bax, bu qədər! Hələ qollarım çatmır, göstərim ki, nə 

qədər!.. 

Biz Bakıda yaşayırıq, babam kənddə. Babam tez-tez bizə  gəlir. Mənə çoxlu 

meyvə gətirir. Bilir ki, yaman meyvə yeyənəm. Indi də babam mənə meyvə gətirib: 

alma, armud, şaftalı, gavalı... Mən də oturub yaxşıca-yaxşıca yeyirəm. 

Babam deyir: 

– Hayıf, bu il meyvə az oldu, Səlim... 

Mən deyirəm: 

– Niyə bu il meyvə az oldu, baba? 

Babam deyir: 

---

 

381

– Çünki bu il quraqlıq oldu. 

Mən deyirəm: 

– Quraqlıq nədi, baba? 

Babam deyir: 

– Yağış yağmayanda, ağacları sulamayanda, meyvə az olur. Buna da quraqlıq 

deyirlər. 

– Yağış yağsa, meyvə çox olar? 

– Əlbəttə.  

Eh, hayıf ki, babamın Dadaş kimi yoldaşı yoxdur. Dadaş  mənim dostumdur, 

bizim həyətdə olur. Həmişə mənə deyir: 

– Sən mənim ən birinci dostumsan, Səlim! 

Dadaşın portfeli var, özü də məktəbə gedir. Dadaş hər şeyi bilir, mənə də deyir. 

Mən də hər şeyi bilirəm. Bax, yağış buxardan əmələ gəlir. Su istidə buxarlanır. Indi 

gördünüz ki, mən hər şeyi bilirəm? 

Eh, hayıf ki, babamın Dadaş kimi yoldaşı yoxdur. Eybi yox. 

Mən deyirəm: 

– Baba, yağış buxardan əmələ gəlir. 

Babam deyir: 

– Doğrudan? 

Mən deyirəm: 

– Bəli, baba, doğrudan. Mən hər  şeyi bilirəm. Mən kənddəki evimizə  gələndə 

yağış yağdıracağam. Onda meyvə də çox olar. 

Babam deyir: 

– Sən bunu necə edəcəksən, Səlim? 

Mən deyirəm: 

– Gedərəm bağa. Qazanı su ilə dolduraram. Qoyaram ocağın üstünə. Su qızar, 

buxar olar. Onda yağış yağar, meyvə  də çox olar. Gördün, baba, mən hər  şeyi 

bilirəm!  

Babam deyir: 

– Gördüm, Səlim. Doğrudan da, sən yaman bilənsən! 

Sonra babam ürəkdən gülür. 

Yenə mənə gülürlər...