Susma, ürək…
89
HAYIF OLDU
Şərəfsiz ölümə məndən xəbərsiz,
Axdı gözlərimdən yaş, hayıf oldu.
Zirvənin başından bir daş tərpəndi,
Dəydi bir namərdə daş, hayıf oldu.
Başı piy bağladı arsız bədənin,
Mənliyi şöhrətə satan gədənin.
Halal süfrəsindən aqil dədənin,
Verildi nankora aş, hayıf oldu.
Tamahın, nəfisin ağzı sulandı,
Maya haramlaşdı, amal bulandı.
Hörüklər kəsildi, gözlər boyandı,
Yolundu gündə bir qaş, hayıf oldu.
Fikri bilinmədi qara dinməzin,
Elin sevincinə üzügülməzin.
Çəkdi qayğısını qədirbilməzin –
Fikirlər əlində baş hayıf oldu.
Baxmadı aynada özü-özünə,
Nahaq kül üfürdü haqqın gözünə.
Quru ocağına, quru közünə,
Kəsilib atıldı, yaş hayıf oldu.
Şiruyə, de, danış, nə var əyyamda?
Mənəmlik baş alan bu dar əyyamda,
Haqsız zəmanədə, bekar əyyamda,
Ötüşdü ömür-gün, yaş hayıf oldu.
|
