122
İki dəfə qovulmuşdu,
Qaçqın olub, köçkün olub.
Ürəyindən ovulmuşdu.
Yadımızdan niyə çıxmış.
Bəs görəsən həmən çağlar,
Qulağmızdan niyə düşmüş.
Bəs görəsən o sırğalar?!
Yağıyamı inandıq biz?!
Göz açandan bizə qarşı
Silah tutub kin bəsləyən.
Dığayamı inandıq biz?!
– Nə inanmaq sirdaş olduq,
Quda olduq, qardaş olduq.
Əzizləyə, əzizləyə
Tərif yazdıq, mahnı qoşduq.
Alnı açıq, qəlbi açıq Yerevan, Əzəl gündən biz qardaşıq Yerevan.
Bu məkrli qardaşlarla,
Uzaq yola yoldaş olduq.
Tədbiri onlar tökdülər –
Biz dinmədik, biz daş olduq.
Hər səfərdə, hər mənzildə,
Yuxu tutduq, yuxuladıq.
Hər nə versə “dostlarımız”
Mətah kimi qoxuladıq.
Anlamadıq dostlarımız –
Qəsdən bizi yuxuladıb.
