Anarşizm İçindeki Gerilimler [Bireyci - Kolektivist] ✓
r Bireyci Anarşizm
Kolektivist Anarşizm
Ultra-liberalizm
Ultra-sosyalizm
Aşırı bireycilik
Aşırı kolektivizm
Egemen birey
Ortak insaniyet/insanlık
Sivil itaatsizlik
Sosyal devrim
Atomculuk
Sınıf siyaseti
Egoizm
işbirliği/ortakçılık
Sözleşmeye dayalı yükümlülük
Sosyal görev
Piyasa mekanizması
Toplumsal örgütlenme
Özel mülkiyet
Ortak sahiplik
Anarko-kapitalizm
Anarko-komünizm
kem kararıyla çözülen sorunlar birçok eyalette başarılı bir şekilde kurumsallaşmıştır. İngiltere’de
özel hapishaneler ve güvenlik acenteleri yaygınlaşmıştır, “Komşu Gözetlemesi (Neighbourhood
Watch)” projesi gibi projeler kamu düzenini sağlamada polisin sorumluluğunu topluma transfer
etmede yardımcı olmuştur.
ANARŞİYE GİDEN YOLLAR Anarşistler ideallerini tanımlamada pratikteki uygulamalarına nazaran kitaplarda ve broşürlerde
daha başarılı olagelmişlerdir. Anarşistler aktif siyasetten ayrılarak yazmaya, toplumcu/komünal ya
da işbirliğine dayalı hayat deneyimlerine yönelmişlerdir. Anarşistler sadece siyasete duyarsız kal
makla kalmamışlar, aynı zamanda, kesinlikle geleneksel süreçlerce ve siyasî mekanizmalarca redde
dilen siyaset karşıtı bir tutum benimsememişlerdir. Devlet zararlı ve baskıcı olarak kabul edilirse,
hükümeti, iktidarı kazanmayı ya da etkilemeyi amaçlayan tüm girişimlerin yozlaştırıcı ve sağlıksız
olarak değerlendirilmesi anarşizmin karşı karşıya kaldığı bir sorundur. Örneğin anarşistlerin kesin
bir şekilde reddettiği siyasî seçimler temsilî demokrasi üzerine temellenir. Seçim sandığından da
çıksa silâhın namlusundan da çıksa politik güç her zaman baskıcıdır. Benzer şekilde anarşistler
parlâmenter ve devrimci siyasî partiler tarafından düş kırıklığına uğramışlardır, çünkü bu partiler
bürokratik ve hiyerarşik örgütlerdir. Anarşist hükümet, anarşist siyasî parti veya anarşist siyasetçi
kavramları kendi içinde çelişkilidir. Geleneksel bir “Anarşi yolu” yoktur, anarşistler politik eylem
ciliğin daha ortodoks araçlarını araştırmaya zorlanmışlardır.
