Siyasi. İDeolojiler

Doğrudan Eylem
Mevcut toplum düzenine yapılan devrimci saldırıların bir türü de anarşistlerin sıklıkla başvur­
muş oldukları doğrudan eylem taktikleridir. Doğrudan eylem, pasif direnişten terörizme (bkz. s. 
290) kadar varan kurumsal ve hukukî yapının dışında gerçekleştirilen siyasî harekettir. Örneğin, 
anarko-sendikalistler, seçimlere katılmayı reddederek onun yerine işverenlerin ürünlerini boykot 
ederek, kitlesel protesto hareketleri düzenleyerek, makineleri sabote ederek ve grevler yaparak iş­
verenler üzerinde doğrudan baskı kurmayı tercih ederler. Anarşizmden etkilenen modern küre­
selleşme karşıtı hareketler veya anti-tekelleşme hareketleri kitlesel protestolar ve doğrudan politik 
sözleşmeleri kullanırlar. Kuvvet kullanmanın anarşist bakış açısıyla iki avantajı vardır. İlk olarak, 
bu tavır, hükümet ve devlet mekanizmaları tarafından kirletilmemiştir. Bu sayede politik hoşnut­
suzluk ve muhalefet açıkça, dürüstçe ifade edilebilir; muhalif güçler kurumsal yönlendirmeyle yön 
değiştirmez ve profesyonel siyasetçiler tarafından “yönlendirilemez.”
Kuvvete başvurmanın ikinci avantajlı yönü katılımcı karar alma ile ademî merkezîleşmeye 
dayalı olarak örgütlenebilecek popüler bir politik aktivizm formu olmasıdır. Bu durum kurulu par­
tileri, çıkar gruplarını ve temsil süreçlerini kabul etmeyerek protest siyasetin teatral-yenilikçi ve 
teatral şekline yönelen “Yeni Siyaset” olarak görülür. Yeni sosyal hareketler olarak adlandırılan fe­
minist, çevreci, gay hakları ve küreselleşme karşıtı hareketlerde anarşizmin açık etkileri görülebilir. 
Diğer yandan, kuvvet kullanımının sakıncaları da vardır. Sorumsuzluk veya aşırılığa yol açabilecek 
hareketler ve politik gruplardan ayrı hareket edilmesi, halkın desteğine zarar verebilir. Kuvvet kul­
lanma medya ve halkın ilgisini çekse de toplumsal karar alma sürecinde yer almayı başaramamış bir 
yabancı hareket veya grup olma izlenimi, politik etkiyi sınırlandırabilir.