Stiven Kinq Yaşıl Mil



Yüklə 3,44 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə33/44
tarix07.04.2017
ölçüsü3,44 Mb.
#13625
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   44

www.vivo-book.com 

 

468 



görünürdü.  Mister  Cinqlza  gəlincə,  Persinin    onun  üstünə  basaraq 

ölümcül əzdiyi ilə bağlı biz səhv etmiĢ ola bilməzdikmi? Yaxud da, bu 

Con Koffi – ən azından onun hipnotik gücü olduğuna Ģübhə etmirəm – 

bizi  əslində  görmədiyimiz  bir  Ģeyi  gördüyümüzü  düĢünməyə  məcbur 

etmiĢ  ola  bilməzdimi?  Ġndi  də  Hal  Mursla  bağlı  bu  iĢ.  Həmin  gün 

Mursun  gözləmədiyi  bir  vaxtda  onun  kabinetinə  daxil  olanda,  mən 

əsən və ağlayan bir qoca ilə qarĢılaĢmıĢdım. Lakin mən düĢünmürəm 

ki, həmin gün gördüyüm həbsxana rəisinin əsil siması idi. Məncə, əsl 

Hal Murs bir dəfə onun üstünə bıçaqla hücum etmiĢ məhbusun biləyini 

qıran,  bir  də  edama  kimin  rəhbərlik  etməsindən  asılı  olmayaraq, 

Delakruanın  beyninin  onsuzda  biĢəcəyini  həyasızlıqla  söyləyən  adam 

idi.  Doğrudanmı  mən  inanırdım  ki,  Hal  Murs  səssizcə  bir  kənarda 

duracaq  və  onun  arvadını  əlləri  ilə  toxunaraq  sağaltması  üçün  ölümə 

məhkum edilmiĢ uĢaq qatilini onun evinə soxmamıza icazə verəcək?  

Biz  yolla  irəlilədikcə,  mənim  Ģübhələrim  də  xəstəlik  kimi 

güclənirdi.  Mən  bu  etdiyimi  nə  üçün  etdiyimi  ya  da  baĢqalarını  bu 

axmaq  gecə  səfərinə  mənimlə  birlikdə  getməyə  nə  üçün  dilə 

tutduğumu  baĢa  düĢə  bilmirdim  və  daha  inanmırdım  ki,  bu  iĢdən 

cəzasız qurtula bilərik, yaĢlı adamların dediyi kimi, it cənnətə düĢərsə, 

biz  də  bu  əməlimizdən  qəzasız-bəlasız  qurtula  bilərik.  Lakin  mən 

bütün bu düĢündüklərimi heç kimə demirdim, amma deyə də bilərdim. 

Nə  qədər  ki,  Mursun  evinə  çatmamıĢdıq,  biz  hələ  vəziyyətə  nəzarəti 

tamamilə  itirməmiĢdik.  Nəsə  –  bəlkə  də  yanımda  oturmuĢ  bu 


www.vivo-book.com 

 

469 



nəhəngdən  ətrafa  yayılan  sevinc  və  coĢqunluq  dalğaları  –  məni 

maĢının  kabinəsinin  damını  döyəcləyərək  Harriyə  maĢını  geri 

döndərməyi  və  nə  qədər  ki,  gec  deyil,  həbsxanaya  qayıtmağı  əmr 

etməkdən saxlayırdı. 

Biz  Ģosedən  çıxaraq  5  nömrəli  əyalət  yoluna,  oradan  da  Çimni 

Ricə  gedən  yola  keçəndə  mənim  ovqatım  belə  idi.  Təxminən  on  beĢ 

dəqiqə sonra, ulduzların önünü kəsən damın kölgəli siluetini görəndə, 

baĢa düĢdüm ki, çatmıĢıq.  

Harri  transmissiya  rıçaqını  ikinci  sürət  ötürücüsündən  birinciyə 

saldı (məncə, bütün  yol  boyu o, rıçaqı  yalnız bircə dəfə  yüksək sürət 

ötürücüsünə  salmıĢdı).  Mühərrik  bütün  maĢını  silkələyərək  tırtıldadı, 

elə bil o da qarĢıda bizi gözləyən Ģeydən qorxurdu.  

Harri maĢını Mursun evinə gedən çınqıl tökülmüĢ yola döndərdi 

və  maĢını  həbsxana  rəisinin  qara  “byuik”inin  arxasında  saxladı. 

Önümüzdə,  bizdən  bir  balaca  sağ  tərəfdə,  məncə,  “Keyp  Kod” 

adlandırılan  üslubda  tikilmiĢ  səliqəli  və  gözəl  bir  ev  ucalırdı.  Bu 

üslubda tikilmiĢ evlər bizim dağlıq yerlərdə bir qədər qəribə görünməli 

idi, amma bu ev heç də belə görünmürdü. Ay çıxmıĢdı, onun hilalı bu 

gün  bir  qədər  daha  toppuĢ  idi  və  onun  iĢığında  gördüm  ki,  həmiĢə 

səliqə-sahmanlı olan həyət, indi tamam baxımsız görünürdü. Bəlkə də, 

bu  görünüĢün  əsas  səbəbi  yerə  tökülən  yarpaqların  yığıĢdırılmaması 

idi.  Adətən,  bununla  Melinda  məĢğul  olurdu,  amma  bu  payız 

Melindanın yerə tökülmüĢ yarpaqlara nə sərf edəcək vaxtı, nə də gücü 


www.vivo-book.com 

 

470 



qalmıĢdı  və  yəqin  ki,  o,  yarpaqların  tökülməsini  bir  də  görə 

bilməyəcəkdi.  Acı  həqiqət  də  elə  bundan  ibarət  idi  və  mən  də 

yanımdakı  kəmağılın  bu  vəziyyəti  dəyiĢdirə  biləcəyinə  inandığıma 

görə ağlımı itirmiĢ olmalıydım.  

Bəlkə də özümüzü bu vəziyyətdən xilas etmək üçün hələ də vaxt 

vardı. Mən ayağa qalxmaq istəyəndə çiynimə saldığım adyal sürüĢərək 

düĢdü.  Mən  əyilib  sürücü  tərəfdən  ĢüĢəni  döyərək  Harriyə  buradan 

rədd olub getmək lazım olduğunu demək istəyirdim ki... 

Con  Koffi  öz  nəhəng  əli  ilə  mənim  qolumdan  tutdu  və  heç  bir 

qüvvə sərf etmirmiĢ kimi məni elə asanlıqla geriyə çəkib otuzdurdu ki, 

elə bil yenicə gəzməyə baĢlamıĢ uĢaq idim.  

–    Ora  bax,  boss,  –  o,  əlini  evə  tərəf  uzadaraq  dedi.  –  Orada 

kimsə yatmır. 

Mən onun göstərdiyi səmtə baxdım və elə bildim ürəyim düĢdü. 

Arxa  pəncərələrin  birindən  iĢıq  gəlirdi.  Yəqin  ki,  həmin  otaqda 

Melində  öz  gündüz  və  gecələrini  keçirirdi.  O,  həyətə  çıxıb  yaxın 

günlərdə  baĢ  vermiĢ  tufandan  sonra  yerə  tökülmüĢ  yarpaqları 

təmizləyə  bilmədiyi  kimi,  yəqin  pilləkənlərdən  də  istifadə  edə 

bilmirdi.  

Onlar,  təbii  ki,  bizim  maĢınımızın  gurultusunu  eĢitmiĢdilər  – 

Harri  Tervilligerin  lənətə  gəlmiĢ  “Farmall”  yük  maĢını,  onun 

mühərriki heç bir səsboğucusu olmayan iĢlənmiĢ qaz borusu boyunca 



www.vivo-book.com 

 

471 



istədiyi kimi nərildəyir, partıldayırdı. Lənət Ģeytana, yəqin bu günlərdə 

Murslar ayıq yatırlar.  

Əvvəlcə, evin ön tərəfinə (mətbəx) yaxın olan iĢıq, sonra qonaq 

otağının  iĢığı,  daha  sonra  dəhlizin  və  nəhayət,  giriĢ  qapısının  iĢığı 

yandı. Bu iĢıqların bir-bir yana-yana önə gəlməsinə mən, beton divarın 

arxasında  gizlənərək  son  siqaretini  çəkə-çəkə  üzərinə  gələn  silahlı 

dəstənin  yaxınlaĢmasını  seyr  edən  bir  adam  kimi  baxırdım. 

“Farmall”ın  mühərrikinin  qeyri-müntəzəm  uğultusu  susanda,  maĢının 

qapıları  cırıldayaraq  açılanda  və  maĢından  düĢən  Harri  ilə  Brutusun 

ayaqları  altında  çınqılın  xırçıltısı  eĢidiləndə  də,  geri  qayıtmağın  artıq 

gec olduğunu mən hələ tam dərk etməmiĢdim.  

Con  məni  də  dartaraq  ayağa  qalxdı.  Tutqun  iĢığın  Ģəfəqləri 

altında  onun  üzü  canlı  və  həvəsli  görünürdü.  “Niyə  də  yox?”  –  deyə 

həmin  an  düĢündüyümü  xatırlayıram.  “Niyə  də  o,  həvəsli  olmasın? 

Axı o, axmaq deyil.” 

Harri  ilə  Brutus,  göy  gurultusunu  eĢitmiĢ  uĢaqlar  kimi 

avtomobilin  yanında  çiyin-çiyinə  dayanmıĢdılar  və  onlara  baxanda, 

gördüm  ki,  onlar  da  mənim  kimi  qorxmuĢ,  karıxmıĢ  və  narahat 

görünürdülər.  Bu  mənzərə  mənim  qanımı  daha  da  qaraltdı.  Con 

kuzovdan yerə atıldı, amma əslində, bu onun üçün tullanmaqdan daha 

çox, addım atmaq idi. Onun ardınca öz keyimiĢ ayaqlarım ilə mən də 

kuzovdan yerə atıldım. Əgər o mənim çiynimdən tutub saxlamasaydı, 

mən Ģappıltı ilə soyuq çınqılın üstünə səriləcəkdim.  


www.vivo-book.com 

 

472 



–  Biz  səhv  eləmiĢik,  –  deyə  Brutus  fısıldadı.  Onun  qorxu  dolu 

gözləri bərəlmiĢdi. – Aman Allah, Pol, bizim ağlımız haradaydı? 

–    Bu  haqda  danıĢmaq  artıq  çox  gecdir,  –  deyə  mən  cavab 

verdim.  Mən  Koffinin  ombasından  itələdim  və  o,  itaətkarcasına  geri 

çəkilərək  Harrinin  yanında  dayandı.  Sonra  mən  Brutusun  qolundan 

yapıĢdım  və  biz  birlikdə,  görüĢə  çıxmıĢ  cütlük  kimi,  indi  iĢığa  qərq 

olmuĢ  artırmaya  tərəf  addımladıq.  –  Sən  ağzını  açma,  mən 

danıĢacağam, anladınmı? 

–    Hə,  –  deyə  Brutus  cavab  verdi.  –  Ġndi  mənim  dərk  edə 

bildiyim yeganə Ģey də elə budur.  

Mən baĢımı çevirib çiynimin üstündən geriyə baxdım: 

–    Harri,  mən  səni  çağırmayınca,  sən  onunla  birlikdə  maĢının 

yanında  qal.  Mən  tam  hazır  olmayınca,  Mursun  onu  görməsini 

istəmirəm.  –  Bəlkə  də  buna  heç  vaxt  hazır  olmayacaqdım.  Ġndi  bunu 

dəqiq bilirdim.  

Brutus  ilə  mən  artırmanın  pilləkənlərinə  çatmağa  macal 

tapmamıĢ, qapı elə qəfildən və sərt açıldı ki, qapıdan asılmıĢ mis çəkic 

lövhəciyə  zərblə  çırpıldı.  Əyninə  mavi  pijama  Ģalvarı  və  zolaqlı 

köynək  geyinmiĢ  Murs  qarĢımızda  dayanmıĢdı,  onun  pırtlaĢıq  çal 

saçlarının  hərəsi  bir  tərəfə  baxırdı.  O,  həbsxanada  iĢlədiyi  müddət 

ərzində özünə minlərlə düĢmən qazanmıĢ bir adam idi və bunu bilirdi. 

Onun  sağ  əlində  tutduğu  və  həddən  artıq  uzun  lüləsinin  ucu  heç  də 

yerə tuĢlanmamıĢ tapança, adətən, kaminin üstündən asılmıĢ olardı. Bu 


www.vivo-book.com 

 

473 



tapançanın markası o zamanlar məĢhur olan “Ned Bantayn Spacial” idi 

və  ona  babasından  qalmıĢdı.  Həmin  an  tapançanın  lüləsi  artıq  bizə 

tuĢlanmıĢdı (bunu görəndə, qarnıma sancılar doldu).  

–    Saat  üçün  yarısında,  sabahın  alaqaranlığında  oradan  gələn 

kimdi  elə?  –  deyə  o  soruĢdu.  Mursun  səsindən  onun  qorxduğu 

qətiyyən  hiss  olunmurdu,  həmin  an  əllərinin  əsməsi  də  dayanmıĢdı. 

Tapançanı  tutan  əli  isə  daĢ  kimi  sabit  idi.  –  Cavab  verin,  yoxsa…  – 

Tapançanın lüləsi yavaĢ-yavaĢ bizə tərəf qalxmağa baĢladı.  

–    Dayan,  rəis!  –  deyərək  Brutus  əllərini  havaya  qaldırdı  və 

ovuclarını  əlində  silah  tutan  adama  tərəfə  çevirdi.  Mən  onun  səsinin 

heç vaxt belə titrədiyini eĢitməmiĢdim, elə bil Mursun səsinin əsməsi 

Brutus Hovellin boğazına keçmiĢdi.  

–  Bu bizik! Pol və mən və… bizik! 

Brutus önə bir addım atdı ki, artırmada yanan lampa onun üzünü 

iĢıqlandırsın.  Mən  də  onun  kimi  etdim.  Hal  Murs  gah  mənə,  gah  da 

Brutusa  baxırdı  və  onun  aqressiv  qətiyyəti  indi  çaĢqınlıqla 

əvəzlənmiĢdi.  

–  Siz burada nə edirsiniz? – deyə o soruĢdu. – Özü də gecənin 

bu  aləmində,  üstəlik,  axı  siz  indi  növbədə  olmalısınız.  Sizin  növbədə 

olmalı olduğunuzu dəqiq bilirəm, çünki məndə sizin iĢ cədvəliniz var. 

Ona  görə  də,  deyim  görüm  hansı…  Ġlahi.  Ciddi  təcridolunma  rejimi 

təyin  edilməyib,  elə  deyilmi?  Bəlkə,  məhbuslar  qiyam  qaldırıb?  –  O, 

gah  mənə,  gah  da  Brutusa  baxaraq  soruĢdu  və  sonra  o,  narahat 


www.vivo-book.com 

 

474 



nəzərlərlə bizim yük maĢınımıza tərəf baxdı. – Yük maĢınının yanında 

daha kim var?  

“DanıĢığı  mən  aparacağam”.  Brutusa  mən  belə  təlimat 

vermiĢdim,  amma  indi  danıĢmaq  zamanı  idi  və  mən  ağzımı  açıb  bir 

söz  belə  deyə  bilmirdim.  Həmin  axĢam  iĢə  gedərkən  yolda  Mursun 

evinə  çatanda  onunla  nə  danıĢacağımı  çox  diqqətlə  götür-qoy 

etmiĢdim  və  mənə  elə  gəlmiĢdi  ki,  düĢündüklərim  elə  də  ağılsız 

səslənmirdi. Qeyri-normal – bizim bu təĢəbbüsümüzdə heç nə normal 

deyildi  –  amma  bəlkə  də,  bizi  evinə  buraxmasına  və  bircə  Ģans 

verməsinə  kifayət  edəcək  qədər  normal.  Con  Koffiyə  Ģans  verəcək 

qədər  normal.  Amma  indi  mənim  diqqətlə  seçib  məĢq  etdiyim  sözlər 

dəli  dalğalar  kimi  coĢmuĢ  çaĢqınlığımın  dərinliklərinə  qərq  olmuĢdu. 

Fikirlər  və  obrazlar  –  yanan  Delakrua,  ölən  siçan,  Old  Sparkinin 

qucağında  oturub  dəli  kimi  ora-bura  çırpınaraq  mən  qızarmıĢ  hind 

xoruzuyam  qıĢqıran  Tut-Tut  –  səhrada  əsən  Ģiddətli  qasırğanın 

sovurub havaya qaldırdığı qum dənələri kimi baĢımın içində ora-bura 

fırlanırdı. Mən inanıram ki, dünyamız xeyirxahlıqdan məhrum deyil və 

o bizi sevən Allahdan gəlir. Mən həm də baĢqa bir qüvvənin mövcud 

olmasına  inanıram.  Bu  qüvvə  də  mənim  bütün  həyatım  boyu  ibadət 

etdiyim  Allah  kimi  realdır  və  o  bizim  bütün  xeyirxah  istəklərimizin 

məhv edilməsinə və dağıdılmasına yönəlib. Bu iblis deyil (baxmayaraq 

ki, mən onun da mövcud olmasına inanıram), insanların arasına nifaq 

salan Ģeytandır və bir ixtiyar qoca öz qəlyanını alıĢdırmaq istəyərkən 


www.vivo-book.com 

 

475 



əlini yandırarsa ya da hamının sevib əzizlədiyi balaca bir uĢaq özünün 

ilk milad oyuncağını ağzına aldığına görə boğulub ölərsə, bu qalmaqal 

və axmaq varlıq bundan sevinərək həzz ilə gülər. Mən bu haqda uzun 

illər, Kold Mauntindən Corciya Paynza qədər çəkən bir dövr  ərzində, 

düĢünmüĢəm  və  əminəm  ki,  bu  qüvvə  həmin  gecə  var  gücü  ilə  bizə 

təsir  etmək  üçün  duman  kimi  özünü  ora-bura  vuraraq  Con  Koffinin 

Melinda Mursun yanına getməsinə maneə olmaq istəyirdi.  

–    Rəis…  Hal…  Mən…  –  Demək  istədiyim  bütün  sözlər 

mənasız alınırdı.  

O  bizə  qulaq  asmayaraq  yenə  tapançasını  qaldırıb  mənimlə 

Brutus  arasında  harasa  tuĢladı.  Onun  qızarmıĢ  gözləri  birdən 

geniĢləndi.  Və  həmin  an  Con  Koffi  üzündə  axmaq  bir  təbəssümlə 

Harri Tervilligeri öz arxasınca çəkə-çəkə gəldi.  

–    Koffi,  –  deyə  Murs  nəfəsini  çəkdi.  –  Con  Koffi.  –  O, 

qulaqbatırıcı bir səslə qıĢqırdı: – Dur! Olduğun yerdə dur, yoxsa atəĢ 

açacağam! 

Onun arxasından zəif bir qadın səsi eĢidildi: 

–  Hal? Sən orada nə edirsən? Sən orada kim ilə söhbət edirsən, 

sənin ananı belə belə? 

Murs  bir  anlıq  arvadının  səsi  gələn  tərəfə  çevrildi,  onun  üzü 

karıxmıĢ və kədərli bir ifadə almıĢdı. Sadəcə bir anlıq, dediyim kimi, 

lakin  onun  əlindən  uzunlüləli  tapançanı  almaq  üçün  bu  vaxt  mənə 

artıqlaması  ilə  bəs  edərdi.  Lakin  məsələ  onda  idi  ki,  mən  öz  əllərimi 


www.vivo-book.com 

 

476 



qaldıra  bilmirdim,  elə  bil  onlara  ağır  daĢlar  bağlamıĢdırlar.  BaĢımda 

cürbəcür  xıĢıltı  səsləri  vardı,  elə  bil  maqnit  qasırğası  zamanı  kimsə 

radioda hansısa proqramı axtarırdı. Həmin vaxt daxilimdə keçirdiyim 

hislərdən  yalnız  qorxu  hissi  və  Hala  görə  xəcalət  çəkdiyimi 

xatırlayıram.  

Harri ilə Con Koffi artıq pilləkənlərə çatmıĢdılar. Murs yeni bizə 

tərəf  dönüb  silahını  qaldırdı.  Sonralar  o  mənə  demiĢdi  ki,  o  vaxt 

həqiqətən  Koffiyə  atəĢ  açmaq  fikrində  imiĢ.  O,  elə  düĢünübmüĢ  ki, 

guya bizi əsir alıblar və bütün bu əməliyyatın baĢında duran Ģəxs yük 

maĢının  yanında  qalaraq  kölgədə  gizlənib.  Bircə  onu  baĢa  düĢməyib 

ki,  bizi  nə  üçün  onun  evinə  gətiriblər,  amma  qısas  ona  ən  mümkün 

versiya kimi gəlib. 

Amma  o,  atəĢ  açmağa  macal  tapmamıĢ,  Harri  önə  çıxaraq 

Koffinin  qabağına  keçdi  və  öz  bədəni  ilə  onu  qorudu,  əlbəttə  bunu 

etmək nə qədər mümkündürsə. Koffi onu buna məcbur etməmiĢ, Harri 

öz xoĢu ilə belə etmiĢdi.  

–  Yox, rəis  Murs!  – Harri  dedi.  – Hər Ģey  qaydasındadır. Heç 

kimdə  silah  yoxdur  və  heç  kimə  xəsarət  yetirilməyəcək.  Biz  bura 

yardım etmək üçün gəlmiĢik! 

–    Yardım  etmək?  –  Mursun  uzun  və  dolaĢıq  qaĢları  çatıldı. 

Onun  gözləri  parıldadı.  Mən  gözlərimi  onun  “Bantayn”ından  çəkə 

bilmirdim. – Nəyə yardım eləmək? Kimə yardım eləmək? 



www.vivo-book.com 

 

477 



Sanki  onun  suallarına  cavab  olaraq  yenə  özündən  əmin, 

deyingən və əlbəttə ki ağlını itirmiĢ qoca bir qadın səsi eĢidildi: 

–  Yanıma gəl, it oğlu it! Gəl və öz koramalını iĢə sal! Öz əclaf 

dostlarını da gətir! Qoy onlar da bizimlə əylənsinlər! 

Mən  ruhumun  dərinliklərinə  qədər  sarsılmıĢ  bir  vəziyyətdə 

Brutusa baxdım. Mən onun söyüĢ söydüyünü anlayırdım – yəni onun 

beynindəki ĢiĢ necəsə onu söyüĢ söyməyə məcbur edirdi – amma onun 

söydüyü söyüĢlər sadəcə söyüĢlər deyildi, nəsə daha artıq bir Ģey idi.  

–    Siz  burada  neyləyirsiniz?  –  deyə  Murs  bir  də  soruĢdu. 

Arvadının  hay-həĢirindən  sonra  onun  səsindəki  qətiyyət  bir  xeyli 

azalmıĢdı. – BaĢa düĢmürəm, bəlkə məhbuslardan kimsə həbsxanadan 

qaçıb, ya da… 

Con Koffi Harrini bir kənara çəkdi – sadəcə, onun götürdü və bir 

kənara  qoydu  –  sonra  pilləkənlər  ilə  artırmaya  qalxdı.  O  mənimlə 

Brutusun  arasında  dayandı,  elə  nəhəng  idi  ki,  az  qaldı  ki,  bizi 

artırmanın  kənarından  Melindanın  gül  kollarının  üstünə  yıxsın.  Murs 

nəzərlərini çevirib onun hərəkətlərini izləməyə baĢladı, o bunu elə etdi 

ki,  elə  bil  uca  bir  ağacın  təpəsini  görmək  istəyirdi.  Birdən  hər  Ģey  öz 

yerini  tutdu  və  mən  hər  Ģeyi  anladım.  Beynimdə  qum  ya  da  düyü 

çeĢidləyən güclü barmaqlar kimi fikirlərimi qarıĢdıran Ģübhəli ruh bir 

andaca harasa yox olub getdi. Bosun qarĢısında Mən və Brutus çaĢqın 

və karıxmıĢ halda durduğumuz bir vaxtda Harrinin qətiyyətlə hərəkətə 

keçə bilməsinin səbəbi mənə aydın oldu. Harri Conun yanında idi… və 


www.vivo-book.com 

 

478 



Ģeytani qüvvəyə qarĢı çıxan o güc ya da ruh, hər nədirsə, həmin gecə 

Con Koffinin içində qərar tutmuĢdu. Con Koffi rəis Mursun qarĢısına 

çıxanda,  bu  həmin  ruh  idi  –  mən  onu  nəsə  ağ  bir  Ģey  kimi  təsəvvür 

edirəm  –  və  o,  vəziyyəti  öz  nəzarəti  altına  aldı.  Digər  ruh  isə  bizi 

tamamilə  tərk  edib  getməsə  də,  mən  onun  güclü  iĢıq  saldığı  qara  bir 

kölgə kimi sürünərək geri çəkildiyini gördüm.  

–    Mən  sizə  kömək  eləmək  istəyirəm,  –  Con  Koffi  dedi.  Murs 

həyəcanlı nəzərlərini qaldırıb onun üzünə baxdı, onun gözlərində açıq-

aĢkar  heyranlıq  və  heyrət  ifadəsi  vardı.  Con  Koffi  onun  əlindən 

“Bantlayn  spesial”ı  alaraq  mənə  verəndə,  məncə,  Halın  bundan  heç 

xəbəri  belə  olmadı.  Mən  ehtiyatla  tapançanın  çaxmağını  aĢağı 

endirdim.  Bir  qədər  sonra  silahın  barabanını  yoxlayanda  onun 

tamamilə  boĢ  olduğunu  gördüm.  Bəzən  düĢünürəm,    görəsən  Halın, 

silahın  boĢ  olmasından  xəbəri  vardımı?  Bu  arada,  Con  hələ  də 

dodaqaltı  mırıldanmaqda  davam  edirdi:  –  Mən  ona  kömək  etməyə 

gəlmiĢəm. Sadəcə, kömək etməyə. Mənim istəyim yalnız budur.  

–  Hal! – deyə Melinda yataq otağında qıĢqırdı. Bu dəfə qadının 

səsi daha güclü çıxırdı, amma bu səsdə onun qorxduğu da hiss edilirdi, 

sanki bizi çaĢ-baĢ salmıĢ həmin qüvvə indi onun bədəninə keçmiĢdi. – 

Onları  qov  getsinlər,  kim  olursa  olsun!  Qov  onları,  bizə  gecənin  bu 

vaxtında  alverçilər  lazım  deyil!  Nə  elektrolüks,  nə  də  tozsoran! 

Qasığında  dəliyi  olan  fransız  pantolonu  da  lazım  deyil!  Onları  qov 

getsinlər!  Onlara  de  ki,  buradan  atdırıb  filan-filan  oğlunun  anasının 


www.vivo-book.com 

 

479 



yanına getsinlər! – Birdən nəsə sınan səs gəldi – bu stəkan ola bilərdi – 

sonra isə Melindanın hıçqırıqları eĢidildi.  

–    Sadəcə,  kömək  etməyə,  –  deyə  Con  Koffi  az  qala  pıçıltı  ilə 

təkrar  edirdi.  O,  nə  qadının  ağlamasına,  nə  də  onun  yeddimərtəbəli 

söyüĢlər  söyməsinə  fikir  verirdi.  –  Sadəcə,  kömək  etməyə,  boss, 

vəssalam. 

–    Sən  heç  nə  edə  bilməzsən,  –  deyə  Murs  ona  cavab  verdi.  – 

Heç  kim  heç  nə  edə  bilməz.  –  Mən  bu  səs  tonunu  əvvəllər  haradasa 

eĢitmiĢdim  və  bir  an  sonra,  Con  Koffinin  mənim  sidik  infeksiyamı 

sağaltdığı gecə onun kamerasına girərkən, özümün də belə danıĢdığımı 

xatırladım.  Hipnoz.  “Sən  öz  iĢinlə  məĢğul  ol,  mən  də  öz  iĢimlə”  –  o 

vaxt  mən  Delakruaya  belə  demiĢdim,  amma  mənim  iĢimlə  Koffi 

məĢğul olmuĢdu, elə indi Hal Mursun iĢi ilə məĢğul olduğu kimi.  

– Biz düĢünürük ki, o kömək edə bilər, – deyə Brutus dilləndi. – 

Əgər  buna  əmin  olmasaydıq,  biz  kollec  tələbələri  kimi  gecənin  bu 

vaxtında  boĢ-boĢuna  bura  qədər  gəlib,  sonra  da  geriyə  qayıdaraq  öz 

iĢimizi, bəlkə də həyatımızı təhlükəyə atmazdıq. 

Sadəcə,  üç  dəqiqə  bundan  əvvəl  mən,  elə  Brutus  özü  də  bunu 

etməyə  hazır  idik.  Lakin  Con  Koffi  bütün  oyunu  bizim  əlimizdən 

alaraq  öz  üzərinə  götürmüĢdü.  O,  Mursun  yanından  keçərək  qapıdan 

içəri  daxil  oldu,  Murs  onu  saxlamaq  üçün  əlini  havaya  qaldırsa  da, 

bunu  etmədi  (onun  əli  Koffinin  ombasına  toxunaraq  yenə  yanına 

düĢdü, mən əminəm ki, Koffi bu toxunuĢu heç hiss belə etmədi). Sonra 


www.vivo-book.com 

 

480 



Koffi  dəhlizdən  qonaq  otağına,  oradan  mətbəxə,  sonra  isə  yenə  o 

tanınmaz qıĢqırığın eĢidildiyi yataq otağına keçdi.  

–    Rədd  ol  buradan!  Hər  kimsənsə,  bura  gəlmə!  Əynimdə 

paltarım yoxdu, çılpağam, məmələrim, hər Ģeyim çöldə qalıb! 

Con  tavandan  asılmıĢ  çilçırağa  dəyməmək  üçün  bir  azca  belini 

əyərək Melindanın qıĢqırığına məhəl qoymadan addımlayır, onun daz 

baĢı iĢığın altında bərq vurur, qolları isə yoğun budaqlar kimi yanında 

ora-bura  yellənirdi.  Bir  an  sonra  biz  də  onun  arxasınca  içəri  daxil 

olduq: əvvəlcə mən, sonra Brutus ilə Hal yan-yana, ən sonda isə Harri. 

Həmin  an  bir  Ģeyi  dəqiq  anlamıĢdım:  indi  bizim  əlimizdən  heç  nə 

gəlməzdi, hər Ģey Con Koffidən asılı olacaqdı. 

 

 



 

 

 

 

Çarpayının  baĢlığına  söykənərək  oturmuĢ  və  bərəlmiĢ  gözlərini 



ona  yaxınlaĢan  nəhəngə  zilləyərək  baxan  qadın,  mənim  iyirmi  il 

tanıdığım  Melinda  Mursa  qətiyyən  bənzəmirdi,  bu  qadın  hətta 

Delakruanın edamından bir neçə gün öncə siyarət elədiyimiz Melinda 

Mursa  da  bənzəmirdi.  Çarpayısına  söykənmiĢ  bu  qadın  Hellouin 



www.vivo-book.com 

 

481 



gecəsi  cadugər  qarı  paltarı  geyinmiĢ  xəstə  uĢağa  bənzəyirdi.  Onun 

külrəngli  dərisinin  qırıĢları  sallanırdı.  Onun  sağ  gözünün  ətrafındakı 

dərisi  elə  qırıĢmıĢdı  ki,  elə  bil  kiməsə  göz  vurmağa  çalıĢırdı.  Onun 

ağzı  da  sağ  tərəfdən  əyilmiĢdi,  saralmıĢ  üst  köpək  diĢi  onun  rəngi 

qaralmıĢ  alt  dodağının  üstündən  bayıra  çıxırdı.  Saçları  seyrək  duman 

kimi onun baĢını əhatəyə almıĢdı. Otaqdan elə üfunət iyi gəlirdi ki, hər 

Ģey  qaydasında  olanda,  bizim  bədənimiz  ondan  ədəb  qaydaları 

çərçivəsində  azad  olur.  Onun  çarpayısının  yanındakı  gecə  vazası 

yarıyadək  sidik  və  hansısa  kəskin  pis  qoxulu,  iyrənc  sarı      kütlə  ilə 

dolu idi. Və bir anlıq mən ümidsizliyə qapılaraq təlaĢla düĢündüm ki, 

biz yəqin çox gecikmiĢik. Çünki cəmi bir neçə gün bundan əvvəl onu 

tanımaq  olurdu:  xəstə  olsa  da,  bizim tanıdığımız  Melinda  idi.  Həmin 

gündən  bu  yana  onun  baĢındakı  ĢiĢ  öz  mövqeyini  möhkəmləndirmək 

üçün  yəqin  qorxunc  bir  sürətlə  inkiĢaf  edibmiĢ.  Hətta  Con  Koffinin 

ona kömək edə biləcəyinə daha inanmırdım.  

Con  Koffi  yataq  otağına  girəndə,  Melindanın  üzündə  qorxu  və 

dəhĢətli bir ifadə vardı. Elə bil ki, onun içində nəsə xəstənin əzablarını 

yüngülləĢdirə biləcək və həmin Ģeyi kökündən qoparıb ata biləcək, ən 

azından,  siz  zəlini  qoparmaq  istədikdə,  üstünə  duz  səpdiyiniz  kimi, 

onun üstünə duz səpəcək həkimi tanımıĢdı. Mənə diqqətlə qulaq asın: 

mən  Melli  Mursun  içinə  cin  girdiyini  demək  istəmirəm,  mən  bunun 

belə  olmadığını bilirəm.  Onu da bilirəm  ki,  həmin gecə  mənim qədər 

gərgin bir vəziyyətdə olmuĢ birisinin keçirdiyi hislər Ģübhə altına alına 


Yüklə 3,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   44




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin