Süleyman sani axundov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ

Milli Kitabxana

219

Z ö  h r ə. Fələyin işini bilmək olmaz. Bir az bundan irəli,  dünya  mənim  üçün

bir cəhənnəm idi, indi isə istəyirəm, onu qucub öpəm.

Ç i n g i z. Məncə, səadət ibarətdir məhəbbətdən. O olarsa, dünya bir cənnətdir,

olmazsa, yaşamağın mənası yoxdur.

Z ö h r ə. Mən də o fikrə şərikəm.

Ç i n g i z. Hazır etdik, indi sən dur get yat. Guya mənim gəlməyimdən xəbərin

yoxdur. Görək Qəmər nə edəcəkdir. Yəqin gedib səni oyadacaqdır. Sən oyandıqda

mənə məhəl qoyma.

Z ö h r ə. Yaxşı deyirsən.

Q ə m ə r. Cəbi lələ au-u-u..

Ç i n g i z. Zöhrə, tez ol, yat.

Zöhrə gedib ağacın dalında uzanır.

Q ə m ə r. A-u-u-u...

Ç i n g i z. A-u-u-u...

Şəmsi bəylə Qəmər gəlir.

Q ə m ə r (Çingizi görməyib). Ay sağ ol, Cəbi lələ, hər şeyi hazır edibdir.

Ç i n g i z. Siz də sağ olunuz, ay mənsiz seyrə çıxan cavanlar.

Q ə m ə r. Çingiz! (Atılıb boynuna sarılır, buraxmaq istəməyir.)

Ç i n g i z. Bacım, qoy Şəmsi ilə də görüşüm.

Q ə m ə r. Doğrudan sən Çingizsən?

Ç i n g i z. Xeyr, mən Çingizin kölgəsiyəm. (Şəmsi ilə öpüşürlər.)

Qəmər Şəmsini kənara çəkib pıçıldaşırlar.

Ç i n g i z. Orada nə pıçıldaşırsınız?

Q ə m ə r. Çingiz, sənə bir xəbər verəcəyəm, amma deməyə qorxuram.

Ç i n g i z. Qorxma, bacım, de.

Q ə m ə r. Bax ürəyini bərk saxla, qorxma... Belə... Zöhrə sağdır, ölməyibdir...

Ç i n g i z. Ah, ürəyim! (Əllərini ürəyinə qoyur.) Yox, sən məni aldadırsan.

Q ə m ə r. Vallah, aldatmıram, bu saat gətirim, gör. (Gedib Zöhrəni durquzur.)

Zöhrə, dur, kabab hazırdır.

---

Milli Kitabxana

220

Z ö h r ə. Mənim xatirim kabab istəmir, qoy yatım.

Q ə m ə r (onun əlindən  tutub  qaldırır.)  Belə sənə kababdan  şirin  şey

verecəyəm. O da sevgilin Çingizin ağuşu. (Onu çəkə-çəkə gətirir.) İndi gördünmü,

doğru deyirəm.

Z ö h r ə. Çingiz?

Q ə m ə r.  Zöhrə,  Zöhrə,  oyan,  belə yuxu  deyil  ey,  doğrudan  da  Çingizdir,

görürsən?

Z ö h r ə. Çingiz, xoş gəlmisən. Salamatmısan?

Ç i n g i z. Teşəkkür edirəm, xanım, salamatam.

Ş ə m s i. Bacım, Zöhrə, nə edirsən? Üç ildən bəri ayrılmış sevgilin ilə beləmi

görüşürsən?

Q ə m ə r. Çox  gözəl  dedin.  Ey  bunun  eşqindən  məcnun  olan  qardaşım,  bu

hissiz, qurumuş cəsədə bənd olmusan?

Ç i n g i z. Bəli, bacım, əfsus ki, bu bivəfa Leylaya bənd olmuşam.

Zöhrə və Çingiz gülürlər...

Q ə m ə r. Aha, bunlar bizi ələ salıblar, çoxdan görüşüb, öpüşüblər.

Bu halda Cəbi lələ daxil olur.

Cə b i.  Vay,  Çingiz!  Çingiz!  (Gah  gülür,  gah  gözlərini  silir.)  Mən  gedim,

xanımları muştuluqlayım.

Ç i n g i z. Yox, lələ, hələ kababı bişirək yeyək, sonra bir yerdə gedərik. Sənin

haqqın bizim boynumuzda çoxdur. Səni lazımınca razı edəcəyik.

C ə b i. Allah sizi salamat etsin. Mənə də o qədər ömr versin ki, Qəmər xanımın

uşaqlarına lələlik edim.

Ç i n g i z. Cəbi lələ, burada üzgörəlik etdin ha. Bəs mənim uşaqlarıma?

C ə b i. Sənin uşaqlarına da edərdim, ancaq qorxuram verməyəsən.

Ç i n g i z. Nə üçün?

C ə b i.  Sən  abrazonnısan.  Uşaqlarına  da  rus  dayəsi  tutacaqsan.  O  da  məni

yaxına qoymayıb deyəcək: ey birit basqa, barançuq netorqay.

Gülüşürlər.

Q ə m ə r. Cəbi lələ, netorqay nədir?

C ə b i. Yəni uşağa dəymə.

---

Milli Kitabxana

221

Ç  i  n  g  i  z. Yox,  Cəbi  lələ,  elə iş  olmaz.  Necə məni  saxlamısan,  elə də

uşaqlarımı saxlayacaqsan. Görürəm rusca yaxşı bilirsən. Ona görə səni öz yanımda

feldşer edecəyəm.

C ə b i. Oturunuz, bu saat kababınızı bişirim, gətirim.

Əyləşirlər. Cəbi lələ kabab gətirir, onlar da şişdən çəkib yeyirlər.

Ş ə m s i.  Çingiz,  nağıl  et  görək  harada  qalmışdın  və nə səbəbə bizə məktub

yazmayırdın?

Ç i n g i z. Şəmsi, başım çox bəlalar çəkmişdir. Buradan gedən zaman əhvalım

çox pərişan idi, ona görə də üç ay əcnəbi vilayətləri səyahət etdim ki, bəlkə qəm və

qüssədən  bir  qədər  azad  olam.  Sonra  Almaniyada  tibb  fakültəsinə girib  təhsilimi

bitirdim.

Q ə m ə r. Ah, sən nə daş ürəkli qardaşsanmış. Məni heç yad edirdinmi?

Ç  i  n  g  i  z. Necə etmirdim.  Şəklinə baxdıqca  hər  zaman  səni  qarşımda

görürdüm.

Q ə m ə r (Zöhrəni göstərərək). Bəs bu xanımın rəsmini?

Ç i n g i z. O xanımın rəsmi ürəyimin ən dərin bir guşəsində məskən etmiş, onu

buradan çıxarmaq qeyri-mümkündür

Q ə m ə r. Demək, indi sən həkimsən?

Ç i n g i z. Bəli.

Q ə m ə r. Onda qulağını ürəyimə qoy, gör nə səbəbə belə çırpınır.

Çingiz baxır. Qəmər onun başını qucub öpür.

Q ə m ə r. Ha-ha-ha... tapa bildinmi?

Ç i n g i z. Tapdım, bacım, xəstəliyin çox yamandır. (Cəbi lələ kabab gətirir.)

Gərək pəhriz saxlayasan. Ələlxüsus, Cəbi lələnin gətirdiyi bu kababdan.

Gülüşürlər.

Q ə m ə r. O həkimliyi bu xanıma elə.

Ç  i  n  g  i  z. Biləks  bu  xanım  gərək  hər  səhər  çay əvəzinə bir  şiş  kabab  yeyib,

üstdən bir stəkan qırmızı şərab içsin ki, hala gəlsin.

C ə b i. Yenə kabab gətirimmi?

Q ə m ə r. Yox, lələ, bəsdir, al bu çörəyi də, kabab bişir ye.

Cəbi alıb səhnənin dalına gedir.

---