ÇALIŞMAMIZDA KULLANILAN NSAİ İLAÇLAR
LORNOKSİKAM (KLORTENOKSİKAM)
Lornoksikamın farmokolojik açılımı: 6-kloro-4-hidroksi-2-metil-N-piridil-2H-tiyeno(2,3e)-
1,2- tiazine-3-karbaksamid-1,1-dioksiddir. Analjezik, antienflamatuar ve antipiretik özellikleri
olan, oksikam sınıfının ,yeni nonsteroidal antienflamatuar ilacı lornoksikam’ın, oral ve
parenteral formülleri mevcuttur. Bilinen oksikamlardan farkı, eliminasyon yarı ömrünün
nispeten kısa olmasıdır (3 - 5 saat). Bu, ilacın tolerasyonu açısından avantaj yaratabilecek bir
özelliktir (56).
Fizikokimyasal özellikleri: Lornoksikam; sarı renkli kristalize bir maddedir, pKa sı 4.7
olan oktanol/fosfat çözeltisi içinde (pH:7.4) dağılım katsayısı 1.8 olarak saptanır.
Lornoksikam; fizyolojik pH’ta yüksek oranda iyonize olması ve düşük lipofilik özellikte
olması sebebiyle yağ dokusunda yüksek dağılım hacmi gösterir.
Lornoksikamın etki şekli: Siklooksijenaz-1 ve siklooksijenaz-2 izoenzimlerinin dengeli
biçimde geçici olarak baskılanması yoluyla inflamasyon mediatörleri olan prostaglandinlerin
sentezinin inhibisyonuna dayanır (57). Birinci derece klinik deneylerinden elde edilen veriler
lornoksikamın; jinekolojik veya ortopedik bir cerrahi müdahalenin ardından meydana gelen
postoperatif ağrının tedavisinde, opioid analjeziklerden morfin, petidin (meperidin) ve
tramadol kadar etkili olduğunu ve ağız cerrahisinin ardından ağrıların tedavisinde diğer NSAİ
'ler kadar etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Lornoksikam ayrıca, osteoartrit, romatoid artrit,
ankilozan spondilit, akut siyatik ve bel ağrısı semptomlarının ortadan kaldırılmasında, diğer
19
NSAİ’ler kadar etkilidir. Lornoksikamın gözlenen en sık yan etki gastrointestinal
rahatsızlıklardır (58). Bugüne kadar elde edilen sınırlı klinik tecrübeler, diğer birçok
NSAİ'lerde olduğu gibi lornoksikamın, orta ve şiddetli ağrı tedavisi için opioid analjeziklere,
daha iyi tolere edilen bir alternatif olabileceğini ortaya koymaktadır.
Farmakodinamik Özellikleri : Diğer nonsteroid antienflamatuar ajanlarda olduğu gibi
lornoksikam siklooksijenaz inhibisyonu aracılığıyla prostaglandin (PG) sentezini baskılar.
Fakat 5-lipoksijenazı baskılamaz. Lornoksikamın, in vitro olarak, sıçan polimorfonükleer
lökositlerde, PGD
2
formasyonunu inhibe etme açısından tenoksikamdan 100 kat daha
kuvvetli (moler bazda) olduğu ve invivo olarak farelerde, araşidonik asitle indometasin veya
piroksikamdan daha etkin olduğu bildirilmiştir. Lornoksikam hem hayvan hem de insan
modellerinde analjezik ve antienflamatuar etkinlik göstermiştir. İnsan diş çekimi modelinde
dozla ilişkili analjezi göstermiş ve fareler üzerinde asetilkolinle indüklenen ağrı testinde
tenoksikamdan, yaklaşık 10 kat daha fazla analjezik aktivite göstermiştir. Ayrıca, poliartirite
bağlı ayak şişkinliğini önlemede tenoksikamdan 10 kat daha etkilidir (59). Sağlıklı gönüllüler
üzerinde yapılan karşılaştırılmalı araştırmalarda, lornoksikam (16 mg/gün), naproksen(1000
mg/gün)’e göre, daha az gastroduodenal hasar yaptığı endoskopik açıdan doğrulanmıştır.
Lornoksikam (8 mg/gün), indometasin (100 mg/gün) ‘e göre daha az fekal kan kaybına yol
açma eğilimi göstermiştir. Lornoksikam; 2 hafta süreyle günde iki kez 4 mg dozunda
verildiğinde, serum pepsinojen 1 seviyelerini (gastrik mukozal durum indeksi) artırmamıştır
(56). Sağlıklı gönüllüler ve renal bozukluğu olan hastalar üzerinde yapılan araştırmalarda,
lornoksikam verildikten sonra herhangi bir nefrotoksisite kanıtına rastlanmamıştır (60).
Farmakokinetik Özellikleri: Lornoksikam oral yoldan alındıktan sonra tamamen emilir
(ortalama 0.33-0.75 saat içinde). Lornoksikam 4 mg dozunda alındığında, 2.5 saat içerisinde
270 μg/L pik plazma konsantrasyonuna ulaşır. Günde iki kez 2 ila 6 mg doz aralığında doza
bağımlı olarak etki gösterir. Lornoksikamın emilimi gıda varlığında gecikir ve %20 oranında
azalır. Sağlıklı gönüllülerde, ilaç eliminasyonun gecikmesi ile ilişkili plazma
konsantrasyonlarının oldukça yüksek seviyede seyretmesi, lornoksikam metabolizmasının
bazı bireylerde bozulabileceğini ortaya koymaktadır. Lornoksikam düşük dağılım hacmi ile
(0,2 L/kg), plazma proteinlerine (büyük oranda albumine-HSA) yüksek konsantrasyonlarda
bağlanır (%99). Sinoyal sıvı da dahil perivasküler interstisyel alanlara kolayca yayılır.
20
Lornoksikamın kısa yarılanma ömrüne bağlı olarak tekrarlanan dozlarında farmakokinetik
özelliklerinde belirgin bir değişiklik bildirilmemiştir. Lornoksikam karaciğerde, etkin
olmayan 5’-hidroksi-lornoksikam metabolitine dönüşür. Renal (%42) ve fekal (%51) yolla
elimine olur. Bireyler arasında önemli ölçüde çeşitlilik gösteren, nispeten kısa bir terminal
plazma eliminasyonu yarı ömrü (sağlıklı genç gönüllülerde ortalama 3 - 5 saat) vardır .
Lornoksikamın farmakokinetikleri ileri yaş veya renal bozukluk nedeni ile önemli ölçüde
değişmeyecekmiş gibi görünmektedir. Ancak hepatik fonksiyon bozukluğu olan hastalarda
etkin olmayan metabolit birikmesi meydana gelmiştir. İlacın enterohepatik eliminasyonunun
artması, ciddi renal fonksiyon bozukluğu olan hastalarda renal eliminasyonun azalmasını
telafi edebilir.
Terapötik Potansiyel
Akut ağrı: Az sayıda plasebo kontrollü öncül araştırmalar ve diğer karşılaştırmalı klinik
araştırmalar, lornoksikamın ağız cerrahisi veya başka bir cerrahi müdahalenin ardından etkili
analjezi sağladığını göstermiştir. İntravenöz yoldan verilen lornoksikamın (8 mg), petidin (50
mg) kadar etkili olduğu ve jinekolojik veya ortopedik cerrahinin ardından intravenöz analjezi
sağlama konusunda en az tramadol 50 mg kadar etkili olduğu bildirilmiştir . Lornoksikam
ortopedik operasyonlarda hasta kontrollü analjezi için de morfin ile karşılaştırılabilen bir
ilaçtır.
Kronik Ağrı: Kısa süreli (3 aya kadar), randomize, çift-kör araştırmalarda, lornoksikamın
etkinliğinin günde iki kez 4 mg’dan günde iki kez 8 mg kadar değişen dozda oral yoldan
verilmesiyle, osteoartritte; diklofenakla, romatoid artiritte; diklofenak, naproksen veya
piroksikamla, ankilozan spondilitte; indometasinle ve bel ağrısında; diklofenak veya
naproksenle benzer olduğu tespit edilmiştir .
Tolerabilite ve İlaç Etkileşimleri: Lornoksikamın tolerabilite profili NSAİ karakterindedir
ve gastroinstestinal rahatsızlıklar (ağrı, dispepsi, mide bulantısı, kusma) en yaygın görülen
istenmeyen olaylardır. Bu etkiler NSAİ’lerin COX enzimini inhibe etmesi sonucunda hem
proinflamatuar hem de gastroprotektif yararı olan prostoglandinleri inhibe etmesi sonucunda
ortaya çıkmaktadır. Güvenlik çalışmalarında yapılan ölçümlerde 160 mg’a kadar
lornoksikamın tek dozunun ciddi toksisite yaratmadığı saptanmıştır.
Beklendiği gibi parenteral yoldan alınan lornoksikam postoperatif ağrısı olan hastalarda,
parenteral opioid analjeziklerden daha iyi tolere edilme eğilimi göstermiştir . Lornoksikamın
farmakokinetikleri birlikte alınan antasitler veya ranitidin tarafından belirgin olarak
değiştirilmez. Lornoksikam; simetidin, warfarin, sülfonilüre, lityum, furosemid ve
21
metotreksatla farmakokinetik ve/veya farmakodinamik etkileşimi diğer NSAİ’lerle aynıdır.
Lornoksikam, hepatik ilaç metabolize edici enzimleri etkilemeyerek, sağlıklı gönüllülerde
yapılan çalışmalarda, fenazon(antipirin) klirensini değiştirmemiştir. Nifedipin,
dietilstilbestarol, klotrimatazol, mikanozol, fenprokurmon ve akenokumarol lornoksikamın
karaciğerde 5-Hidroksilasyonunu inhibe ederek metabolitlerinin oluşmasını önlerler .Renal
fonksiyon bozukluğu olan hastalarda ve warfarin, oral sülfonilüre, loop veya tiyazid diüretiği
veya digoksin kullanan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Antikoagülanlar veya trombosit
agregasyonunu inhibe edici ilaçlar ile beraber kullanımda kanama süresinin uzamasına neden
olabilmektedir.
Kontrendikasyonları :Lornoksikam veya preparatın diğer bileşenlerinden birine karşı
alerjisi olanlarda, salisilat veya diğer NSAİ ‘lere karşı aşırı duyarlılığı olanlarda, aktif veya
yerleşik mide veya duedenum ülseri olanlarda, böbrek fonksiyonu orta veya ağır düzeyde
kısıtlı olanlarda, ağır karaciğer yetersizliği olan hastalarda ve ağır kalp yetmezliğine sahip
hastalarda kontrendikedir. Koagülasyon parametrelerinde bozukluğu olanlarda dikkatli
kullanılmalıdır.
Doz ve Kullanım Şekli: Klinik deneylerde kullanılan en yaygın lornoksikam dozları, bel
ağrısı ve ankilozan spondilit tedavisi için, günde iki veya üç kez 4 mg veya günde iki kez 8
mg’dır (oral ). Postoperatif ağrı yönetimi için 4 mg , 8 mg veya 16mg tek ve tekrar dozlarıdır.
Oral veya intravenöz yoldan kullanılır (61).
22
TENOKSİKAM
Uzun yarı ömürlü nonsteroid antiinflamatuar ilaçtır. Antiinflamatuar, analjezik, antipiretik
ve antiromatizmal etkilidir. Günde tek doz kullanılır. Prostaglandin sentezini inhibe eder.
Fagosit ve histamin salınımı dahil çeşitli lökosit fonksiyonlarını önler. İnflamasyon
bölgesindeki çeşitli oksijen radikallerini ortadan kaldırır. Etkisini kısa sürede gösterir.
Gastrotoksik etkisi düşüktür.
Parenteral veya oral uygulamalardan sonraki farmakokinetiği benzerdir. Biyoyararlığı
%100, yaklaşık %99 kan proteinlerine bağlanma oranı vardır. Düşük sistemik klirens ve
eliminasyon yarılanma süresine (70 saat) sahiptir. Uzun süreli kullanımlarda vücutta birikim
yapmaz. İlaç etkileşimi çok düşüktür.Yaşlılarda böbrek veya karaciğer yetmezliği olanlarda
doz ayarlaması gerekmez (62).
Endikasyonları:
- Romatoid artrit
- Osteoartrit
- Artroz
- Ankilozan spondilit
- Tendinit, bursit, omuz artriti, kalça periartriti, burkulma ve incinmeler gibi eklem dışı
hastalıklar
- Epikondilit, siyatalji, lumbago, akut gut ve travmatik olgular gibi iskelet ve kas sisteminin
ağrılı, enflamatuar ve dejeneratif hastalıklar
- Postoperatif Ağrı (62,63,64).
Kontrendikasyonlar:
Tenoksikama aşırı duyarlı hastalar ile mide, duodenum ülseri, gastrointestinal kanama ve
kronik gastrit öyküsü veren olgularda kullanılmamalıdır. İleri derecede böbrek ve karaciğer
yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Yan Etkileri:
Tenoksikam ile yapılan bir yıl gibi uzun süreli klinik çalışmalarda önerilen günlük dozu
alan hastaların ilacı iyi tolere ettiği saptanmıştır (65).
Gastrointestinal sistem: (%11.4) Mide yanması, mide ağrısı, bulantı, ishal ve kabızlık.
Santral sinir sistemi: (%2.6) Baş ağrısı, baş dönmesi .
23
Deri ve yumuşak doku: (% 2.5) Döküntü, kaşıntı, eritem ve ürtiker, fotodermatoz. Stevens-
Johnson sendromu, Lyell sendromu gibi deri lezyonları çok enderdir.
Üriner sistem: (%1-2), BUN ve serum kreatinin yükselmesi.
Karağer ve safra yolları: (%1-2) SGOT, SGPT, GGT ve bilirubin yükselmesi.
Hematopoetik sistem: Hemoglobin azalması ve granülositopeni.
Tedavi süresince psikiyatrik (%1.7) ve metabolik (%1) yan etkiler de izlenebilir.
İlaç Etkileşmeleri:
Tenoksikam terapötik dozlarda antasitler, simetidin, oral antidiabetikler ve oral
antikoagülanlar ile farmakokinetik bir etkileşme yapmaz. Probenesid, tenoksikamın
eliminasyon hızını artırır. Kardiyotonik ve antihipertansif ilaçlarla bir etkileşme söz konusu
olmamakla beraber, potasyum tutucu. diüretiklerle birlikte kullanılmamalıdır(65).
Çalışmamızda, 20 mg’lık parenteral formu kullanılmıştır.
24
MATERYAL VE METOD
Bu çalışma; 2008 mart - 2008 temmuz Dr. Lütfi Kırdar Kartal Egitim ve Araştırma
Hastanesi Ameliyathanesinde Ortopedi, ve Plastik Cerrahi Kliniklerince elektif olarak
ameliyatı planlanan, ASA I , yaşları 15-65 arasındaki toplam 45 hastada uygulandı.
Aşağıda belirtilmiş durumu olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi:
1. 15 yaş altı ve 65 yaş üstü olanlar,
2. Periferik damar hastalığı olanlar,
3. Kontrol altında olmayan hipertansiyonu olanlar,
4. Orak hücreli anemisi olanlar,
5. Kardiovasküler ve nörolojik hastalığı olanlar,
6. Daha önce geçirilmiş tromboemboli hikayesi olanlar,
7. Gebeler,
8. Antikoagülan tedavi alanlar,
9. Kullanılacak ilaçlara karşı alerjisi olanlar,
10. Ameliyat edilecek ekstremitede lokal enfeksiyonu olanlar,
11. Ameliyat süresi 120 dakika üzerinde olanlar.
Bu çalışmaya dahil edilecek hastalar ameliyat öncesinde uygulanacak işlem hakkında
bilgilendirildi ve yazılı onamları alındı. Tüm hastalara ameliyat edilmeyen koldan 20 G branül
ile i.v. damar yolu açıldıktan sonra operasyon odasına alındı. EKG(AMS CAMS II
ANESTHESIA MONITOR), noninvaziv kan basıncı(AMS CAMS II ANESTHESIA
MONITOR) ve puls oksimetre(AMS CAMS II ANESTHESİA MONITOR ile
monitörizasyonları yapıldı. Opere edilecek üst ekstremitede 22 G branül ile el sırtından venöz
damar yolu açılarak tespit edildi.
Çalışmaya alınan 45 hasta rasgele olarak 3 eşit gruba ayrıldı.
Grup I’deki hastalara %2 lidokain HCL 3 mg / kg olacak şekilde hazırlandı.(%2 ‘lik
100 mg lidokain / 5 ml içeren ampul
Aritmal
%2 – Biosel ) %0.9 NaCl ile 40 ml’ye
tamamlandı.
Grup II’deki hastalara %2 lidokain 3 mg / kg’a ek olarak Tenoksikam 20 mg ( 20 mg
tenoksikam içeren
liyofilize enjektabl 20 mg, 1 flakon + 1 eritici ampul Oksamen- Mustafa
Nevzat) eklendi ve %0.9 NaCl ile 40 ml’ye tamamlandı.
25
Grup III’deki hastalara %2 lidokain 3 mg / kg ’a ek olarak Lornoksikam 8 mg( 8 mg
lornoksikam içeren enjektabl 1 flakon + 2 mL’lik çözücü ampul Xefo – Abdi İbrahim )
eklendi ve %0.9 NaCl ile 40 ml’ye tamamlandı.
Operasyonun gerçekleştirileceği ekstremite 3 dakika boyunca baş seviyesinden yukarıda
tutulduktan sonra distalden başlanarak proksimale dogru ''Esmarch'' bandaj sarıldı. Pnömatik
turnike üst kol bölgesinden altına pamuk sarıldıktan sonra yerleştirildi. Proksimal turnike
sistolik arter basıncının değerinin 100 mmHg üzeri veya 150 mmHg olacak şekilde şişirildi.
''Esmarch'' bandajının çözülmesinden sonra radial nabız ve tırnak altı kapiller dolumlarının
olmadığı görüldü. Ardından hazırlanan solüsyon 90 saniyeden uzun sürede uygulandı. İlaç
uygulamasının bitiminde süre başlatıldı. Oluşan analjezi ve anestezi, sensorial ve motor blok
kontrol edildi. Sensorial blok gelişmesi ön kolda ve eldeki median, radial ve ulnar sinirlerin
innerve ettiği bölgelere 6 ayrı noktadan 15-20 saniyelik aralıklarla iğne batırılarak (pinprick
testi) değerlendirildi.
Cerrahi analjezinin ortaya çıkış süresi; turnike altında iken enjeksiyonun
sonlanmasından itibaren her 3 majör sinir dağılım bölgesinde iğne batma duyusunun
algılanmasının kaybolmasına kadar geçen süre olarak belirlendi ve bulunan değerler
kaydedildi.
Motor blok için ise komple motor blok mevcudiyeti var veya yok olarak kaydedildi.
Turnike süresi olarak turnikenin şişirilmesinden ameliyatın sonunda turnikenin
gevşetilmesine kadar olan süre dakika olarak belirlendi.
Operasyon süresi olarak ameliyatın baslangıç zamanı ve sonlanma zamanı kaydedildi.
Aradaki geçen süre dakika olarak belirlendi.
Çalışma boyunca turnike öncesi, ilaç uygulama sonrası, operasyon başlangıcı, ve
operasyonun 5., 10., 15., 20., 30., 45. ve 60. dakikalarında, turnike açıldıktan sonra 5., 15, 30,
45., 60., dakikalarda hemodinamik ölçümlerle eş zamanlı olarak, Görsel Analog Skala
(Visual Analogue Scale – VAS), Sözel Ağrı Skalası (Verbal Pain Scale - VPS) değerlendirildi.
Görsel Analog Skala (VAS): Bu yöntemde 10 cm’lik çizgi skala üzerinde 0 = hiç ağrı
olmaması, 10 = dayanılmaz şiddette ağrı olacak şekilde görsel olarak değerlendirildi.
Sözel Ağrı Skalası (VPS): Sözel olarak çeşitli sıfatlara rakamsal değerler verilerek 4
puanlık skala ile (1 = ağrı yok; 2 = hafif ağrı; 3 = orta şiddette ağrı; 4 = şiddetli ağrı)
değerlendirildi.
26
Turnike açılması: Enjeksiyondan sonraki 40 dakika içerisinde operasyon sonlanmış
olsada bu süreden önce turnike indirilmedi. Operasyon sonunda turnike, dönüşümlü indirme
ve şişirme periodları ile aralıklı olarak indirildi. Operasyon tamamlanmadan cerrah tarafından
kanama kontrolü istendiğinde 5 sn. süren bir turnike indirilmesi ile kanama kontrolü
yaptırıldı. Daha uzun süreli kanama kontrolü gereken hasta popülasyonu çalışma dışı
bırakıldı. Turnike ilk olarak indirildikten sonra 10 sn. beklendi ve sonra tekrar şişirildi ve 1
dakikalık sabit bir süre beklendikten sonra yeniden indirildi. Aynı süreler kullanılarak bu
işlem 3 kez tekrarlandıktan sonra turnike tekrar şişirilmemek üzere indirildi. Turnike
indirilmesinden sonraki veri toplama işlemine bu andan sonra başlandı.
Turnike indirilmesini takiben, sensoryal blok geri dönüşü iğne batmasının algılanmasının
başladığı süre olarak değerlendirildi. Postoperatif ağrı baslangıcı cerrahi bölgesinde yanma
hissinin tanımlanması olarak kabul edildi. Hastalar turnike açılmasını takiben 60 dakika
postoperatif derlenme odasında gözlendi. Turnikenin açılmasından sonraki 5., 15., 30., 45.,
60. dakikalarda ve bunun dışında hasta ne zaman ağrıdan sikayet ederse VAS, VPS ve kalp
hızı, kan basıncı ve SpO
2
açısından değerlendirildi. VAS>4 değerine ulaşınca veya VPS "orta"
olunca analjezik uygulandı ve ilk analjezik verilme zamanı kaydedildi. İlk analjezik verilme
zamanı postoperatif analjezinin bittiğinin göstergesi kabul edildi ve hastaların çalışma
kriterleri açısından takibine son verildi.
Hastalar tüm operasyon süresince ve postoperatif 60 dakika boyunca istenmeyen yan
etkilerin belirtileri açısından izlendi. Veriler kaydedildi.
İstatistiksel Değerlendirme:
Bu çalışmada istatistiksel analizler NCSS 2007 paket programı ile yapıldı.Verilerin
değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotların (ortalama,standart sapma) yanı sıra
grupların tekrarlayan ölçümlerinde eşlendirilmiş tek yönlü varyans analizi, alt grup
karşılaştırmalarında Newman Keuls çoklu karşılaştırma testi, gruplar arası karşılaştırmalarda
tek yönlü varyans analizi testi alt grup karşılaştırmalarında Tukey çoklu karşılaştırma testi,
nitel verilerin karşılaştırmalarında ki-kare testi kullanıldı. Sonuçlar, anlamlılık p<0,05
düzeyinde değerlendirildi. Tablo 3, Tablo 4, Tablo 5 protokol numaraları, ad-soyad (baş
harfleriyle), yaş, cinsiyet, boy, ağırlık, tanı ve ASA özelliklerini içeren hastaların dökümünü
göstermektedir.
27
Tablo
3 .
Grup I'deki Hastaların Dökümü
No Protokol
İsim Yaş Cinsiyet Boy(cm) Ağırlık Tanı
ASA
1
27745977480
N.S
60
K
165
75
Dupuytren Kontraktürü I
2
53635567516
E.A 44
K
157
77
Dupuytren Kontraktürü I
3
43429065700
Z.D 56
E
175
82
Dupuytren Kontraktürü I
4
18467721512
C.M 58
E
170
70
Tendon Kesisi
I
5
49621248590
Ş.B
30
K
155
65
Tendon Kesisi
I
6
26150029982
S.A
50
K
152
74
Karpal Tünel Sendromu I
7
17797397572
B.D 25
E
183
80
Tendon Kesisi
I
8
64360369344
M.A 24
E
171
74
Tendon Kesisi
I
9
18929024724
T.A
36
E
179
73
Tendon Kesisi
I
10 57394598460
C.K 58
E
185
84
Dupuytren Kontraktürü I
11 35695714932
A.K 30
E
177
65
Tendon Kesisi
I
12 18638167088
H.I
27
K
155
74
Kitle Eksizyonu
I
13 28847384756
H.Ç 48
E
165
77
Tendon Kesisi
I
14 15683047532
N.Ç 22
K
155
52
Elde Kontraktür
I
15 41092166830
İ.G
19
E
175
70
Tendon Kesisi
I
Tablo 4 . Grup II'deki Hastaların Dökümü
No Protokol
İsim Yaş Cinsiyet Boy
Ağırlık Tanı
ASA
1
23584519232
M.G 36
E
177
84
Tendon Kesisi
I
2
27064785346
A.A 38
E
165
60
Tendon Kesisi
I
3
54370069600
K.K 30
K
156
78
Karpal Tünel Sendromu I
4
25544009166
H.E 56
K
164
74
Karpal Tünel Sendromu I
5
27473265354
B.O 23
K
168
53
Kitle Eksizyonu
I
6
25534736140
İ.F
26
K
174
65
Tetik Parmak
I
7
18311047836
M.M 33
E
172
74
Tendon Kesisi
I
8
45925006034
İ.V
40
K
170
82
Tendon Kesisi
I
9
54355093576
A.G 31
K
165
67
Kitle Eksizyonu
I
10 15986932542
S.Y
22
K
155
49
Tendon Kesisi
I
11 50296202436
İ.G
31
E
175
83
Tendon Kesisi
I
12 42256493960
N.Y 56
E
176
68
Kitle Eksizyonu
I
13 20015708586
H.G 38
K
167
72
Tetik Parmak
I
14 40936608062
O.T 55
K
174
82
Kitle Eksizyonu
I
15 49816676580
Ş.D
38
E
177
86
Tendon Kesisi
I
|